Zgodnie z przepisem art. 14 ust. 5 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty /Dz.U. 1996 nr 67 poz. 329 ze zm./, opłaty za świadczenia prowadzonych przez gminę przedszkoli publicznych ustala rada gminy.
A zatem, do wyłącznej kompetencji rady gminy należy ustalenie wysokości konkretnych opłat, a nie tylko określenie zasad ich ustalania.
Naczelny Sąd Administracyjny, po rozpoznaniu sprawy ze skargi Burmistrza Miasta Z. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Ł. z 30 lipca 1997 r. (...) w przedmiocie stwierdzenia nieważności części postanowień uchwały (...) Rady Miejskiej w Z. z 26 czerwca 1997 r. w sprawie ustalenia opłat za świadczenia przedszkoli prowadzonych przez gminę -oddala skargę.
Wojewoda Ł. rozstrzygnięciem nadzorczym wydanym 30 lipca 1997 r. (...) na podstawie art. 86 i art. 91 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ orzekł o nieważności przepisu par. 1 ust. 2 i 4 uchwały (...) Rady Miejskiej w Z. z 26 czerwca 1997 r. w sprawie ustalenia opłat za świadczenia przedszkoli prowadzonych przez gminę. Opłaty za świadczenia przedszkoli publicznych ustalane są przez radę gminy, co oznacza, że wyłączną kompetencję do tego ma rada. Natomiast w przypadku ww. uchwały, jej przepisy upoważniają dyrektorów przedszkoli do określenia opłat miesięcznych.
W skardze do NSA, wniesionej po podjęciu uchwały przez Radę Miejską w Z. co do zaskarżenia rozstrzygnięcia nadzorczego do Sądu, Burmistrz wnosi o uchylenie go w całości. Rada nie zgadza się z argumentami Wojewody, twierdząc iż ustaliła odpłatność za świadczenia "w pełnej wysokości kosztów wykupu surowców żywnościowych", dyrektorzy przedszkoli nie mają więc swobody w ustalaniu stawek opłat za wyżywienie, nie mogą ustalać opłat powyżej lub poniżej rzeczywistych kosztów posiłków. A zatem, dyrektorowi przedszkola pozostaje jedynie czynność techniczna określenia kwoty odpowiadającej, użytej w uchwale, wspomnianej "pełnej wysokości kosztów zakupu surowców". Nie można zatem mówić o przekazaniu dyrektorom kompetencji, albowiem nie mają oni swobody w określaniu stawek.
W odpowiedzi na skargę Wojewoda Ł. wniósł o jej oddalenie, podtrzymując swoją argumentację.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga jest bezzasadna i podlega oddaleniu.
Zgodnie z przepisem art. 14 ust. 5 ustawy o systemie oświaty, opłaty za świadczenia prowadzonych przez gminę przedszkoli publicznych ustala rada gminy. A zatem, do wyłącznej kompetencji rady należy ustalenie wysokości konkretnych opłat, a nie tylko określenie zasad ich ustalania, jak uczyniła to Rada Miejska w Z.
Powołanie się skarżącej Rady na przykład uchwały w sprawie określenia stawek czynszu regulowanego za lokale mieszkalne jest w niniejszej sprawie bezzasadne, ponieważ przepis art. 26 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych upoważnia właśnie do ustalenia zróżnicowanych "stawek czynszu", a zatem, określenia zasad ustalania czynszu za konkretny lokal mieszkalny.
Mając na uwadze powyższe rozważania, Sąd stwierdził, iż rozstrzygnięcie nadzorcze jest zgodne z prawem, a zatem skarga podlega oddaleniu, na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.