Wartości nieruchomości nie zmieniają zasady rozwiązania organizacji ruchu na ulicy, przy której jest położona lecz dostęp do urzędowej drogi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Sobolewska-Nazarczyk (spr.), Sędziowie NSA Grażyna Gryglaszewska, Elżbieta Trykoszko, Protokolant Marta Anna Lawda, po rozpoznaniu w dniu 16 marca 2004 r. sprawy ze skargi M. Cz. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] października 2003 r. Nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej o d d a l a s k a r g ę.
Decyzją z dnia [...] lipca 2003r. Prezydent Miasta B., powołując się na art. 144 ust. 1 ustawy z 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami oraz uchwałę Rady Miejskiej w B. Nr [...] z dnia [...] stycznia 1998r. w sprawie określenia zasad nabywania, zbywania i obciążania nieruchomości gruntowych oraz ich wydzierżawiania lub najmu na okres dłuższy niż 3 lata, wraz ze zmianami, ustalił na kwotę 1084, 53 złote należną od Pani M. Czy. opłatę adiacencką z tytułu wzrostu wartości nieruchomości położonej przy ulicy Z. Z. w B., składającej się z działek o numerze [...] o pow. [...] ha, wskutek modernizacji ulicy Z. Z. Organ ustalił, że skarżąca jest współwłaścicielką opisanej wyżej nieruchomości z udziałem 2/4. W październiku 2001r. ukończono modernizację ulicy Z. Z., co w dużym stopniu wpłynęło na poprawę warunków użytkowania przyległych posesji poprzez zmniejszenie zapylenia, poprawę komfortu i bezpieczeństwa ruchu pieszego i mechanicznego oraz poprzez uregulowanie odpływów wód opadowych. W ten sposób podwyższono standard przyległych do ulicy nieruchomości, co automatycznie oddziaływuje na wzrost ich wartości, a tym samym cenę przyległych gruntów. Przed modernizacją ulica Z. Z. miała nawierzchnię gruntową, nierówną i pozbawioną należytego odprowadzenia wód powierzchniowych. Przepis art. 144 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami nakłada na właścicieli nieruchomości obowiązek uczestnictwa w kosztach budowy urządzeń infrastruktury technicznej przez ponoszenie na rzecz gminy opłat adiacenckich. Wysokość opłaty adiacenckiej, stosownie do uchwały Rady Miejskiej w B. wskazanej w decyzji, wynosi 50% różnicy między wartością, jaką nieruchomość posiadała przed wybudowaniem urządzeń infrastruktury technicznej, a wartością, jaką ma po ich wybudowaniu.
Z operatu szacunkowego sporządzonego przez rzeczoznawcę majątkowego wynika, że wartość nieruchomości skarżącej w następstwie modernizacji ulicy wzrosła o kwotę 6411,00 złotych. Obliczona od tego wzrostu należna opłata adiacencka, stosowna do udziału skarżącej w nieruchomości i po odliczeniu udziału pieniężnego skarżącej wniesionego na rzecz modernizacji, wyniosła kwotę 1084, 53 złotych.
W odwołaniu od tej decyzji skarżąca podtrzymała zgłaszane w postępowaniu zastrzeżenia skupione wokół twierdzenia, iż obowiązek uiszczenia opłaty adiacenckiej nie powstał albowiem zmodernizowano jedynie część ulicy, pozostawiając w dotychczasowym stanie dojazdy, co w połączeniu z ustaleniem 1-go kierunku ruchu znacznie jedynie pogorszyło warunki poruszania się po osiedlu. Nadto odwołująca się zakwestionowała operat szacunkowy, zarzucając mu nieadekwatność ustaleń co do cech jego nieruchomości, przyjęcie niewłaściwego współczynnika korygującego w pozycji położenia nieruchomości i niewłaściwy dobór nieruchomości porównawczych.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B., po rozpatrzeniu odwołania decyzją z dnia [...] października 2003r. uchyliło decyzję pierwszoinstancyjną w części ustalającej obowiązek poniesienia opłaty adiacenckiej ponad kwotę 986, 97 złotych, w pozostałym zakresie utrzymało w mocy decyzję pierwszoinstancyjną. Co do zasady organ odwoławczy podzielił ustalenia faktyczne i ocenę prawną sprawy, dokonane przez organ