Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA W. W. Kędzierski, Sędzia NSA J. Lewkowicz (spr.), Asesor WSA W. Stachurski, Protokolant A. Ziniewicz, po rozpoznaniu w dniu 10 marca 2004 r. sprawy ze skargi K. T. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] października 2003 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy uwzględnienia zarzutów w sprawie prowadzonego postępowania egzekucyjnego oddala skargę
Po rozpatrzeniu zażalenia Pana K. T. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w W. M. z [...].09.2003 r. nr [...] w sprawie odmowy uwzględnienia zarzutów na prowadzone postępowanie egzekucyjne - Dyrektor Izby Skarbowej w B. postanowił utrzymać zaskarżone postanowienie w mocy.
W uzasadnieniu organ odwoławczy podał, co następuje:
Naczelnik Urzędu Skarbowego w W. M. na podstawie tytułu wykonawczego z [...].04.2003 r. nr [...] wystawionego przez Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego w W. M. wszczął postępowanie egzekucyjne wobec Pana K. T. z tytułu nieuiszczonej grzywny nałożonej w celu przymuszenia wykonania obowiązku o charakterze niepieniężnym.
Zobowiązany realizując przysługujące mu na mocy art. 33 ustawy egzekucyjnej uprawnienie, pismem z 12.06.2003 r. złożył do organu egzekucyjnego zarzuty na prowadzone postępowanie egzekucyjne. W uzasadnieniu wniósł o umorzenie postępowania egzekucyjnego z uwagi na to, iż tytuł wykonawczy został wystawiony przez Powiatowy Inspektorat Nadzoru, który nie jest w ocenie Strony organem właściwym do prowadzenia postępowania egzekucyjnego.
Organ egzekucyjny stosownie do art. 34 § 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji wystąpił do wierzyciela o zajęcie stanowiska w zakresie zgłoszonych zarzutów.
Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w W. M. postanowieniem z [...].07.2003 r. nr [...] uznał zarzuty za niezasadne. W uzasadnieniu nie zgodził się z zarzutem prowadzenia egzekucji administracyjnej obowiązków o charakterze niepieniężnym przez niewłaściwy organ. Ponadto stwierdził, iż okoliczności podniesione przez zobowiązanego nie mieszczą się w żadnej z ustawowych przesłanek wskazanych w art. 33 ustawy egzekucyjnej.
Na podstawie art. 34 § 2 ustawy egzekucyjnej zobowiązany zaskarżył powyższe stanowisko wierzyciela.
Postanowieniem z [...].08.2003 r. nr [...] P. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w B. utrzymał zaskarżone postanowienie organu I instancji w mocy.
Naczelnik Urzędu Skarbowego w W. M. po otrzymaniu ostatecznego postanowienia w sprawie stanowiska wierzyciela postanowieniem z [...].09.2003 r. nr [...] odmówił uznania zarzutów. Stwierdził, iż zgłoszone zarzuty mieszczą się w ramach przesłanek wymienionych w art. 33 pkt 6 i 9 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, jednakże ze zgromadzonego materiału dowodowego wynika, że dotyczą one egzekucji administracyjnej obowiązków o charakterze niepieniężnym (dział II ustawy egzekucyjnej) nie zaś egzekucji administracyjnej należności pieniężnych (dział III tej ustawy). Egzekucja administracyjna obowiązków o charakterze niepieniężnym i egzekucja administracyjna należności pieniężnych odbywa się bowiem w niezależnych od siebie postępowaniach. Ponadto nadmienił, że ocena kwestionowanego przez zobowiązanego postanowienia o nałożeniu grzywny, które stanowi podstawę prawną egzekucji nie należy do uprawnień organu egzekucyjnego.
Na powyższe postanowienie dłużnik pismem z 28.09.2003 r. złożył zażalenie.
Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej w B. zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.