Sprawa ze skargi na postanowienie Izby Skarbowej w B. w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia środka odwoławczego w sprawie o podatek dochodowy od osób fizycznych za 1992 rok
Uzasadnienie strona 2/2

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:

Bezspornym w sprawie jest, że odwołanie od decyzji Urzędu Skarbowego w B. z dnia [...] października 1995 r. ([...] zostało wniesione do Pierwszego Urzędu Skarbowego w B. w dniu 22 lipca 2002 r. (k.26 akt podatkowych w sprawie SA/Bk 1488/02).

Izba Skarbowa w B. postanowieniem z dnia [...] września 2002 r. ([...]) odmówiła przywrócenia terminu do złożenia odwołania od decyzji z dnia

[...] października 1995 roku Nr [...]. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku wyrokiem z dnia 14.01.2004 roku sygn. akt: SA/Bk 1312/02) orzekł o oddaleniu skargi. Z akt administracyjnych sprawy wynika, że doręczenia decyzji z dnia

30 października 1995 roku dokonano w trybie przepisów art. 44 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 roku - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 1980 r., Nr 9, poz. 26 ze zm.), które miały zastosowanie w sprawie. W dacie wniesienia odwołania (22.07.2002 r.) obowiązywały już przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), które weszły w życie z dniem 1 stycznia 1998 r. (art. 344).

Izba Skarbowa w B. przyjęła, że doręczenie zastępcze decyzji z dnia[...].10.1995 roku było skuteczne bowiem zawiadomieniem z dnia 21 listopada 1995 roku skarżący podatnik był poinformowany o złożeniu pisma (decyzji) w Urzędzie Pocztowo-Telekomunikacyjnym, a zawiadomienie umieszczono na drzwiach mieszkania przy ul. S. [...] w B. Pismo to nie zostało odebrane z Urzędu Pocztowo-Telekomunikacyjnego i wróciło do nadawcy.

Przepisy art. 44 Kodeksu postępowania administracyjnego, które miały w sprawie zastosowanie stanowią, że w razie niemożności doręczenia pisma w sposób podany w art. 42 i 43 Kpa, pismo składa się na okres siedmiu dni w urzędzie pocztowo-telekomunikacyjnym, a zawiadomienie o tym umieszcza się na drzwiach mieszkania adresata. Jest to tzw. doręczenie zastępcze, które może być zastosowane w razie niemożności doręczenia pisma w sposób wskazany w art. 42 i 43 Kpa. Organ wykazał, że niemożliwe było doręczenie pisma w sposób przewidziany w art. 42 - 43 Kpa. Zastosowanie trybu przewidzianego w przepisie art. 44 Kpa było dopuszczalne. Skoro nastąpiło doręczenie pisma stanowiącego decyzję określającą wysokość podatku dochodowego od osób fizycznych za 1992 rok, w sposób prawem dopuszczalny (art. 44 Kpa), a skarżący odwołanie od tej decyzji wniósł z uchybieniem 14-dniowego terminu przewidzianego w art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej, to Izba Skarbowa nie naruszyła prawa stwierdzając wniesienie odwołania z uchybieniem

14-dniowego terminu do jego wniesienia. Rozstrzygnięcie takie znajdowało oparcie w przepisach art. 228 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej.

Ponieważ Sąd nie stwierdził w powyższym zakresie naruszenia prawa przez Izbę Skarbową w B., przeto uznał skargę za nieuzasadnioną i stosując przepisy art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270) w zw. z art. 97 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Przepisy wprowadzające ustawę Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1271), orzekł o oddaleniu skargi.

Strona 2/2