Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA J. Orzel (spr.), Sędzia NSA W. W. Kędzierski, Asesor sądowy U. B. Rymarska, Protokolant A. Ziniewicz, po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2004 r. sprawy ze skargi Banku Spółdzielczego w S. na decyzję Izby Skarbowej w B. z dnia [...] maja 2003 r. Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 1999 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. orzeka, że zaskarżony akt nie podlega wykonaniu 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w B. na rzecz skarżącego Banku Spółdzielczego w S. kwotę 5.530,20 (pięć tysięcy pięćset trzydzieści złotych 20/100) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B., decyzją z dnia [...] października 2002 roku, określił podatek dochodowy od osób prawnych za 1999 rok należny od Banku Spółdzielczego w S. w kwocie 62.121 zł w miejsce zeznanego w kwocie
13.877 zł. W uzasadnieniu decyzji podano, że Bank zawyżył koszty uzyskania przychodów o kwotę 141.893,94 zł zaliczając do nich wydatki i koszty sfinansowane z otrzymanych dopłat do oprocentowania preferencyjnych kredytów bankowych w kwocie 324.481,36 zł, które nie stanowiły kosztów uzyskania przychodów w świetle przepisów art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Odwołując się od powyższej decyzji Bank wyjaśniał, że wskaźnik kredytów preferencyjnych obrotowych do ogółu kredytów udzielonych przez bank wyniósł w 1999 roku 41,65 % i odpowiadające temu wskaźnikowi koszty uzyskania przychodu wyniosły
46.322,20 zł.
Izba Skarbowa w B. decyzją z dnia [...] stycznia 2003 roku orzekła o uchyleniu zaskarżonej decyzji w całości i przekazała sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji. Zdaniem organu odwoławczego ponownego rozpatrzenia wymagała sprawa ustalenia kosztów przyjętych przez kontrolujących do obliczenia kosztów sfinansowanych z dotacji zwolnionych od podatku na podstawie przepisów art. 17 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
W wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy, Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. decyzją z dnia [...] lutego 2003 roku, określił zobowiązanie podatkowe Banku w podatku dochodowym od osób prawnych za 1999 r. w kwocie 110.134 zł w miejsce zadeklarowanego - w kwocie 13.877 złotych, czyli wyższe od wynikającego z pierwotnej decyzji z dnia [...].10.2002 r. (62.121 zł). Z uzasadnienia decyzji wynikało, że organ podzielił stanowisko Banku wyrażone w zeznaniu Cit-8 o wysokości otrzymanych dopłat do oprocentowania preferencyjnych kredytów bankowych jedynie w kwocie 324.481,36 zł. Uznając, podobnie jak to wykazał Bank w zeznaniu Cit-8, że kwota 555.589,49 zł, otrzymana za pośrednictwem Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa nie stanowiła dopłaty z budżetu państwa i nie podlegała "odliczeniu od dochodu" na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Ponadto przyjęto, że przychody ogółem wyniosły 2.862.244,96 zł, w tym dochody wolne - 324.481,36 zł zaś koszty ogółem - 2.496.546,74 zł. Dochód wolny od podatku, w stosunku do ogółu dochodów wyrażał się wskaźnikiem 11,34 %. Stosując ten sam wskaźnik organ wyliczył, że wydatki sfinansowane z otrzymanej dotacji budżetowej wyniosły 283.108,40 zł. W związku z tym koszty uzyskania przychodów zostały przyjęte w kwocie 2.213.438,66 zł (2.496.547,06 zł - 283.108,40 zł).
Wnosząc odwołanie od powyższej decyzji, Bank zarzucał bezzasadne zastosowanie przepisów art. 15 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przy obliczaniu kosztów przypadających na przychody powstałe w wyniku uzyskanej dotacji na oprocentowanie kredytów preferencyjnych. Strona stwierdziła, że ustalenie tych kosztów było możliwe w oparciu o ewidencję księgową. Wskazywała na dowolność przyjęcia kosztów sfinansowanych z dotacji budżetowej oraz ustalenia kosztów ogólnych Banku. Ponadto Bank podnosił, że żadne przepisy nie zobowiązywały do odrębnego ewidencjonowania kosztów Banku związanych z obsługą dotacji rekompensującej niższe preferencyjne oprocentowanie kredytów bankowych. W piśmie podatkowym z dnia 30 kwietnia 2003 roku Bank wnosił o przeprowadzenie przez organ odwoławczy dodatkowego postępowania uzupełniającego przez dopuszczenie jako dowodów w sprawie dokumentów: