Właściciele nieruchomości przylegającej bezpośrednio do innej nieruchomości, w odniesieniu do której na wniosek jej właściciela wszczęte zostało postępowanie administracyjne o podział na podstawie art. 10 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./, nie są stronami tego postępowania w rozumieniu art. 28 Kpa.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ skargę Romana N. i innych na decyzję Wojewody (...) z dnia 14 listopada 1995 r. w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania.
Prezydent Miasta G. decyzją z dnia 26 czerwca 1995 r., na podstawie art. 10 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./, uzasadniając swoją kompetencję porozumieniem zawartym w dniu 17 grudnia 1993 r. z Wojewodą (...) w sprawie przekazania niektórych zadań i kompetencji z zakresu administracji rządowej do wykonania organom Gminy G. /Dz.Urz. Województwa... nr 25 poz. 136/, zatwierdził projekt podziału działki nr 642/17 stanowiącej własność Gminy G. na działki o numerach od 642/18 do 642/23. Na decyzji umieszczono adnotację, że na podstawie art. 130 par. 4 Kpa stała się ona ostateczna z dniem wydania.
We wniosku z dnia 14 września 1995 r. Danuta P. i inni mieszkańcy budynków przy ul. G.H. nr 104-120 w G. wystąpili do organu administracji o wznowienie postępowania administracyjnego zakończonego opisaną wyżej decyzją ostateczną, powołując się na przesłankę wznowienia określoną w art. 145 par. 1 pkt 4 Kpa i zarzucając, że nie brali udziału w postępowaniu administracyjnym, którego są stroną zgodnie z art. 28 Kpa.
Prezydent Miasta G. decyzją z dnia 3 października 1995 r., na podstawie art. 149 par. 3 Kpa i art. 145 par. 1 pkt 4 Kpa, odmówił wznowienia postępowania zakończonego opisaną na wstępie decyzją ostateczną z dnia 26 czerwca 1995 r. W uzasadnieniu decyzji podał, że właścicielem działki nr 642/17 jest Gmina G., wobec czego właścicielom lokali mieszkalnych w budynkach znajdujących się obok tej działki nie przysługuje przymiot strony w postępowaniu o podział innej nieruchomości.
W odwołaniu od tej decyzji Roman N. i 9 innych właścicieli lokali mieszkalnych, reprezentowani przez pełnomocnika, zarzucili, że przysługuje im również udział w prawie własności sąsiedniej działki, wobec czego mają interes prawny upoważniający do udziału w postępowaniu o podział działki nr 642/17 i jej scalenie po podziale. W odwołaniu zarzucono również, że sam podział nieruchomości jest niezgodny z miejscowym planem zagospodarowania.
Nie uwzględniwszy odwołania, Wojewoda (...) utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy w dniu 14 listopada 1995 r., podzielając faktyczne i prawne podstawy rozstrzygnięcia organu I instancji. Ustosunkowując się do zarzutów odwołania, Wojewoda stwierdził, że właściciele sąsiednich nieruchomości nie są stronami postępowania o podział działki przylegającej bezpośrednio do ich nieruchomości, gdyż nie mają interesu prawnego w podziale działki stanowiącej własność Gminy Miejskiej G. Działka ta nie jest obciążona żadnym prawem na rzecz osób domagających się wznowienia postępowania zakończonego ostateczną decyzją o jej podziale. Znaczną część uzasadnienia organ odwoławczy poświęcił kwestii zgodności dokonanego podziału z planem zagospodarowania przestrzennego.
Roman N. oraz inni mieszkańcy sąsiednich budynków wnieśli skargę do sądu administracyjnego, zarzucając decyzjom naruszenie prawa materialnego, to jest art. 10 ust. 1 ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości, i naruszenie przepisów postępowania - art. 28 w związku z art. 145 par. 1 pkt 4 Kpa. Wysuwając te zarzuty, domagali się uchylenia lub stwierdzenia niezgodności zaskarżonej decyzji z prawem. Skarżący wywodzili, że nie do przyjęcia jest stanowisko Wojewody, iż jako współwłaściciele sąsiednich nieruchomości nie są stroną postępowania administracyjnego o podział działki nr 642/17. Działka ta po podziale będzie scalona z inną działką, co ma wpływ na ich interes dotyczący budowy drogi. Ponadto w skardze powtórzono zarzuty odwołania dotyczące niezgodności dokonanego podziału nieruchomości z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.