W świetle przepisów rozdziału 6 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne /Dz.U. nr 30 poz. 163 ze zm./ organ administracji państwowej wydaje w postępowaniu rozgraniczeniowym trzy rodzaje decyzji: decyzję o rozgraniczeniu /art. 33 ust. 1/, decyzję o umorzeniu postępowania administracyjnego w przedmiocie rozgraniczenia w związku z zawarciem przez strony ugody przed upoważnionym geodetą /art. 105 par. 1 Kpa w związku z art. 31 ust. 4 ustawy/ albo decyzję o umorzeniu postępowania i przekazaniu sprawy z urzędu do rozpatrzenia sądowi /art. 34 ust. 2 ustawy/. Nie jest natomiast możliwe wydanie decyzji "o odmowie zatwierdzenia" przebiegu granicy ustalonego w protokole granicznym, w tym także na podstawie zgodnego oświadczenia stron. Dla takiego orzeczenia nie ma podstawy prawnej /art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa/.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Teresy i Andrzeja małżonków K. na decyzję Wojewody (...) z dnia 17 października 1995 r. w przedmiocie odmowy zatwierdzenia granicy między działkami ustalonej protokołem granicznym w postępowaniu rozgraniczeniowym i na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 2 i ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ w związku z art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji Burmistrza miasta M.P. z dnia 1 sierpnia 1995 r., a także - zgodnie z art. 55 ust. 1 cyt. ustawy - zasądził od Wojewody (...) na rzecz skarżących dziesięć złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Postanowieniem z dnia 25 listopada 1994 r., wydanym z upoważnienia Burmistrza miasta M.P. z powołaniem się na art. 29 ust. 1-3 i art. 30 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne /Dz.U. nr 30 poz. 163/, zostało wszczęte na wniosek Teresy i Andrzeja małżonków K. postępowanie rozgraniczeniowe działki nr 6860, położonej w M.P., objętej księgą wieczystą Sądu Rejonowego w (...) Kw nr 24237, z działką nr 6862/1, stanowiącą własność Stanisławy i Józefa małżonków W., objętą aktem własności ziemi nr 789/76. Postanowieniem tym upoważniono do przeprowadzenia czynności rozgraniczeniowych geodetę Czesława P.
Protokołem granicznym z dnia 30 listopada 1994 r. geodeta ustalił przebieg granicy według zgodnego oświadczenia stron od punktu oznaczonego na szkicu przebiegu granicy jako nr 11, położonego na granicy działki nr 6347 /potok/ i działek nr 6860 oraz 6861/1, w kierunku wschodnim, przez punkt oznaczony na tym szkicu jako nr 4 do punktu granicznego oznaczonego na szkicu jako nr 5, a położonego na granicy działek nr 6860, 6861/1, 6862 i 6865. W protokole tym geodeta stwierdził, iż na podstawie dokumentów ewidencyjnych granica ta powinna przebiegać przez punkty oznaczone na szkicu polowym numerami 1-2-3-4-5.
Po przekazaniu dokumentacji przez geodetę organowi I instancji ten zwrócił mu ją do uzupełnienia, zwracając uwagę na zarysowujące się w sprawie wątpliwości i niejasności, w tym zwłaszcza co do ustalenia granicy według stanu prawnego.
Po przeprowadzeniu ponownych czynności rozgraniczeniowych, sporządzeniu szkicu przebiegu granicy i protokołu granicznego, dnia 11 maja 1995 r. geodeta ponownie ustalił przebieg granicy objętej postępowaniem na podstawie zgodnego oświadczenia stron i w tym samym miejscu co w protokole granicznym i szkicu polowym z dnia 30 listopada 1994 r.
Po zapoznaniu się ze złożoną ponownie przez geodetę dokumentacją rozgraniczeniową Burmistrz miasta M.P., działając z upoważnienia Kierownika Urzędu Rejonowego w W., decyzją z dnia 1 sierpnia 1995 r. odmówił zatwierdzenia ustalonej protokolarnie granicy na odcinku od punktu 4 do punktu 11 szkicu polowego. Jako podstawę prawną tego orzeczenia powołał m.in. art. 107 par. 1 Kpa i art. 33 ust. 1 oraz art. 31 ust. 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne, a ponadto art. 153 Kc. W uzasadnieniu decyzji podał, że stan prawny rozgraniczanych działek nr 6860 i 6861/1 jest jednoznacznie określony i oparty na nowej ewidencji gruntów miasta M.P., dla której stan władania ustalono w latach 1973-1974. Odnośnie do działki nr 6860 o powierzchni 641 m2 Sąd Rejonowy w (...) postanowieniem z dnia 5 listopada 1986 r. (...) stwierdził, że Jan M. z dniem 31 grudnia 1985 r. nabył jej własność przez zasiedzenie. Zgodnie z tym postanowieniem dla tej działki została założona dnia 7 grudnia 1987 r. księga wieczysta nr 24237. Następnie własność wymienionej działki została przeniesiona na wnioskodawców aktem notarialnym rep. A. nr 1379/89 z dnia 15 maja 1989 r. /umowa sprzedaży/. Na działkę nr 6861/1 o powierzchni 828 m2 natomiast został wydany akt własności ziemi nr 789/76. W tej sytuacji granicę w punktach oznaczonych na szkicu polowym numerami 1, 2, 3, 4 i 5 można jednoznacznie określić w terenie z dokładnością do kilkunastu centymetrów, gdyż wynika ona z map oraz danych liczbowych z pomiaru bezpośredniego. Niedopuszczalne zatem było przesunięcie granicy w postępowaniu rozgraniczeniowym o około 10 m, zwiększające powierzchnię działki nr 6860 o około 20 proc.. Nie można też w tym wypadku mówić o "pasach przygranicznych" i o zatarciu granic gdy wnioskodawcy nabyli działkę w 1989 r., a jej stan określił sąd w roku 1986.