Warunek uzależniający skutki prawne decyzji od zdarzenia przyszłego i niepewnego może być dodany do treści decyzji, jeżeli ma podstawy w przepisach prawa. Niezależnie od tego warunek musi być skonkretyzowany oraz wykonalny, w przeciwnym razie w tej części decyzja dotknięta jest wadą nieważności /art. 156 par. 1 pkt 5 Kpa/.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Przedsiębiorstwa Zagranicznego "B." spółki z o.o. w Ś. na decyzję Kolegium Odwoławczego przy Sejmiku Samorządowym Województwa (...) z dnia 17 grudnia 1993 r. w przedmiocie stwierdzenia wygaśnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności w lokalu rozrywkowym w porze nocnej i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 1 i 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta Ś. z dnia 23 września 1993 r., a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącego sto złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Przedsiębiorstwo Zagraniczne "B." spółka z o.o. w Ś. złożyło w dniu 19 stycznia 1993 r. prośbę do Zarządu Miasta Ś. o udzielenie mu zezwolenia na prowadzenie dyskoteki "H." w godzinach nocnych. We wniosku podano, że pomieszczenia dyskoteki zostały wyciszone w części dachowej, a dalsze prace wyciszeniowe są prowadzone. Do wniosku dołączono "Studium uciążliwości w zakresie emisji hałasu dla dyskoteki H." /opracowania tego nie ma w aktach administracyjnych/.
Decyzją z dnia 24 lutego 1993 r. nr GM 268/93 Zarząd Miasta Ś. odmówił udzielenia zezwolenia na prowadzenie w porze nocnej działalności w lokalu "H." w Ś. przy ul. B. nr 25. Uzasadnieniem tego rozstrzygnięcia było "niewykonanie zaleceń Państwowego Inspektora Ochrony Środowiska".
W dniu 10 marca 1993 r. Wydział Gospodarki Miejskiej Urzędu Miejskiego w Ś. zwrócił się do Zarządu Miasta o ponowne rozpatrzenie wniosku Przedsiębiorstwa "B." w związku z wykonaniem zabezpieczeń akustycznych w pomieszczeniach dyskoteki.
Zarząd Miasta, powołując jako podstawę prawną art. 104 Kpa, art. 39 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ oraz pkt I.2 uchwały nr XXX/248/92 Rady Miejskiej w Ś. z dnia 9 grudnia 1992 r. w sprawie ustalania zasad czasu pracy placówek handlu detalicznego, zakładów gastronomicznych i zakładów usługowych na terenie Ś., a także zarządzenie nr 1/93 Zarządu Miasta Ś. z dnia 27 stycznia 1993 r., wydał w dniu 17 marca 1993 r. decyzję nr GM 268/93, którą zezwolił na prowadzenie działalności w lokalu "H." w następujących godzinach: w poniedziałki, wtorki, środy, czwartki i niedziele - do godz. 24.00, a w piątki i soboty do godz. 4.00 rano "pod warunkiem utrzymania spokoju i porządku publicznego na zewnątrz placówki i w jej bezpośrednim sąsiedztwie".
W dniu 21 czerwca 1993 r. ten sam organ wydał decyzję nr GM 268/93, którą na podstawie art. 155 Kpa uchylił powyższą decyzję. W uzasadnieniu podał, że decyzja z dnia 17 marca 1993 r. była wydana pod warunkiem utrzymania spokoju i porządku publicznego, do którego to warunku nie zastosowano się, co wynika ze skarg mieszkańców złożonych w dniach 13 kwietnia, 8 czerwca i 15 czerwca 1993 r.
Uwzględniając odwołanie Przedsiębiorstwa Zagranicznego "B.", Kolegium Odwoławcze przy Sejmiku Samorządowym Województwa (...) decyzją z dnia 30 lipca 1993 r. nr KO-O-321/93 uchyliło decyzję Zarządu Miasta z dnia 21 czerwca 1993 r. Kolegium zwróciło uwagę, że zastosowanie art. 155 Kpa jest uzależnione od zgody strony, której w tej sprawie nie wyrażono. Niewykonanie zaś warunku może być tylko podstawą do stwierdzenia wygaśnięcia decyzji na podstawie art. 162 par. 1 pkt 2 Kpa. Ponadto decyzję wydał niewłaściwy organ, gdyż wydawanie decyzji należy do wyłącznej kompetencji wójta /burmistrza, prezydenta miasta/, natomiast do zarządu tylko wówczas, gdy przewiduje to wyraźny przepis ustawy. Niewłaściwość organu zaś stanowi podstawę stwierdzenia nieważności decyzji. Kolegium Odwoławcze zwróciło ponadto uwagę na niezagwarantowanie stronie czynnego udziału w postępowaniu.