Jeżeli podłączenie nieruchomości do sieci wodociągowej zostało wykonane przez kopalnię jako forma usunięcia szkody górniczej w postaci zaniku wody w studni /art. 64 dekretu z dnia 6 maja 1953 r. - Prawo górnicze - t.j. Dz.U. 1978 nr 4 poz. 12 ze zm./, stronie nie przysługuje z tytułu tej szkody dalsze roszczenie, na przykład w związku z ponoszeniem opłat za wodę.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę Wincentego G. na orzeczenie Odwoławczej Komisji do Spraw Szkód Górniczych w Katowicach z dnia 7 kwietnia 198 r. w przedmiocie naprawy szkody górniczej w postaci zaniku wody w studni.
Odwoławcza Komisja do Spraw Szkód Górniczych w Katowicach orzeczeniem z dnia 7 kwietnia 1988 r. nr rep. 77/VI/88 utrzymała w mocy orzeczenie Okręgowej Komisji do Spraw Szkód Górniczych w G. z dnia 19 października 1987 r., którym komisja I instancji odrzuciła wniosek Wincentego G. o naprawę szkody górniczej w postaci zaniku wody w studni, usytuowanej na nieruchomości przy ulicy P. nr 350 w J. Z uzasadnienia orzeczenia organu odwoławczego wynika, że wymieniona szkoda została już naprawiona przez Kopalnię Węgla Kamiennego w J. na podstawie orzeczenia Okręgowej Komisji do Spraw Szkód Górniczych w G. z dnia 23 września 1989 r. przez podłączenie wymienionej nieruchomości do sieci wodociągowej. Szkoda zatem została trwale naprawiona i właścicielowi tej nieruchomości nie przysługuje już żadne roszczenie na zasadzie art. 64 prawa górniczego.
Na powyższe ostateczne orzeczenie organu II instancji skargę do sądu administracyjnego wniósł Wincenty G., wyrażając swoje niezadowolenie. Przyznał, że wprawdzie kopalnia podłączyła do sieci wodociągowej jego nieruchomość, jednakże za wodę musi płacić. Przed zanikiem wody w studni czerpał z niej wodę bez żadnej opłaty i woda była niechlorowana. Uważa, że za wodę czerpaną przez niego z wodociągu powinna płacić kopalnia, która swoją działalnością górniczą spowodowała zanik wody w studni.
Odwoławcza Komisja odpowiadając na skargę wniosła o oddalenie skargi.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga jest bezzasadna. Zaskarżonym do sądu administracyjnego orzeczeniem został odrzucony wniosek Wincentego G. na zasadzie par. 16 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 czerwca 1978 r. w sprawie komisji do spraw szkód górniczych /Dz.U. nr 15 poz. 67/ z tego powodu, że szkoda górnicza, polegająca na zaniku wody, została już ostatecznie rozstrzygnięta powołanym orzeczeniem z dnia 23 września 1980 r. Orzeczeniem tym zostało przesądzone, że wskutek robót górniczych kopalni węgla kamiennego na nieruchomości skarżącego powstała szkoda górnicza w postaci zaniku wody w studni. Naprawa tej szkody miała polegać na podłączeniu tej nieruchomości do sieci wodociągowej na koszt kopalni.
Zgodnie z art./ 64 ust. 1 dekretu z dnia 6 maja 1953 r. - Prawo górnicze /t.j. Dz.U. 1978 nr 4 poz. 12 ze zm./ naprawa takiej szkody górniczej polega na budowie studni lub innych urządzeń zapewniających trwałe zaopatrzenie ludności w wodę. Takim urządzeniem jest między innymi podłączenie danej nieruchomości do sieci wodociągowej. Jest to trwałe i całościowe usunięcie szkody w świetle cytowanego przepisu prawa górniczego. Jeżeli orzeczone podłączenie nieruchomości do sieci zostało przez kopalnię wykonane, skarżącemu nie przysługuje z tytułu zaniku wody w studni żadne dalsze roszczenie, również w związku z ponoszeniem opłaty za wodę.
Z powyższego wynika, że orzeczenie będące przedmiotem skargi jest prawidłowe pod względem prawnym i dlatego skargę jako bezzasadną, oddalono na podstawie art. 207 par. 5 Kpa.