Skarga Krystyny P. na decyzje Podatkowej Komisji Odwoławczej przy Izbie Skarbowej w Tarnowie w przedmiocie wymiaru podatku obrotowego i dochodowego na 1986 r. i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 1 i 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Urzędu Skarbowego w B., a także
Tezy

Dla spełnienia warunków określonych w par. 8 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 września 1982 r. w sprawie zakresu działania, składu osobowego, trybu powoływania oraz organizacji podatkowych komisji odwoławczych /Dz.U. nr 30 poz. 212 ze zm./ nie jest niezbędne, aby w skład zespołu orzekającego wchodził co najmniej jeden przedstawiciel branży, w której działa podatnik. Nieodzowne natomiast jest, aby wyznaczeni członkowie tego zespołu mieli odpowiednią wiedzę i doświadczenie przydatne do rozpatrywania danego rodzaju spraw.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Krystyny P. na decyzje Podatkowej Komisji Odwoławczej przy Izbie Skarbowej w Tarnowie z dnia 20 lipca 1987 r. w przedmiocie wymiaru podatku obrotowego i dochodowego na 1986 r. i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 1 i 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Urzędu Skarbowego w B., a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Izby Skarbowej w Tarnowie kwotę złotych pięć tysięcy czterysta tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącej.

Uzasadnienie strona 1/2

Podatkowa Komisja Odwoławcza przy Izbie Skarbowej w T. decyzją z dnia 20 lipca 1987 r. nr PKO-821/z.o.57/87 utrzymała w mocy decyzję Urzędu Skarbowego w B. z dnia 13 kwietnia 1987 r. w sprawie ustalenia zobowiązania Krystyny P. w podatkach obrotowym i dochodowym za 1986 r. od przychodów osiągniętych z działalności rzemieślniczej w zakresie krawiectwa lekkiego, bieliźniarstwa, krawiectwa damskiego ciężkiego i męskiego. W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy stwierdził między innymi, że słusznie przyjęto podstawy opodatkowania w drodze oszacowania, ponieważ w księdze podatkowej nie wykazano obrotu w wysokości 41.200 zł. Przy wyliczeniu tych podstaw organ podatkowy korzystał głównie z oświadczeń podatniczki w toku kontroli. Ustalając zaś zużycie materiałów na poszczególne rodzaje wyrobów Urząd Skarbowy w B. korzystał z kalkulacji sporządzonych przez Krystynę P. i częściowo zatwierdzonych przez Cech Rzemiosł Różnych. Obrót za 1986 r. wyniósł 2.709.000 zł, a podatek obrotowy 222.540 zł. Dochód w wysokości 1.045.938 zł ustalono przy przyjęciu stawki zysku netto 30 procent od obrotu pomniejszonego o należny podatek obrotowy. Podatek dochodowy wyliczono w wysokości 450.799 zł.

W skardze na tę decyzję Krystyna P. domagała się jej uchylenia, zarzucając organom naruszenie art. 15, art. 77 i art. 80 Kpa. Na poparcie tego wniosku Krystyna P. podała, że przy rozpatrywaniu sprawy naruszono zasadę dwuinstancyjności, gdyż we wszystkich stadiach sprawy kontrola, analiza, wyliczenie podstaw opodatkowania i rozpatrzenie odwołania były załatwiane przez Izbę Skarbową w Tarnowie. Podatniczka zarzuciła ponadto, że organy podatkowe naruszyły także przepisy o postępowaniu dowodowym, gdyż nie wyjaśniono wszystkich istotnych okoliczności. Dotyczy to zwłaszcza nieuwzględnienia okoliczności, że przy produkcji używane były materiały o różnej szerokości, co wynika z rachunków dotyczących ich kupna. Według skarżącej, Podatkowa Komisja Odwoławcza w T. błędnie oceniła jej oświadczenie z dnia 10 kwietnia 1987 r., gdyż jego sens jest całkiem odmienny od przyjętego przez Komisję. Składając swoje oświadczenie, podatniczka bowiem dała wyraz temu, że wartość materiału określona w kalkulacji jest stała, różna natomiast może być szerokość zużytego materiału. W zakończeniu skarżąca podniosła, że skład Podatkowej Komisji Odwoławczej był niewłaściwy, ponieważ nie zasiadał w niej przedstawiciel branży.

Izba Skarbowa w Tarnowie nie uznała zasadności skargi, czemu dała wyraz w obszernej odpowiedzi, w której wniosła o oddalenie skargi, gdyż wydana decyzja jest zgodna z prawem.

Naczelny Są Administracyjny zważył, co następuje:

Ustalenie podstaw obliczenia podatku w drodze szacunkowej było w niniejszej sprawie uzasadnione, ponieważ nie ujęto w księdze podatkowej obrotu w wysokości wskazanej na wstępie /art. 168 par. 1 i art. 169 par. 1 Kpa oraz art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./. Dlatego też zarzuty skargi, dotyczące tego zagadnienia, nie mogły odnieść zamierzonego skutku.

Strona 1/2