Ustalenie przez radę miasta w uchwale, że regulaminy targowisk uchwala zarząd miasta, narusza rażąco art. 40 i 41 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Wojewody R-kiego na uchwałę Rady Miejskiej w R. z dnia 2 czerwca 1992 r. w przedmiocie organizacji i funkcjonowania targowisk i na zasadzie art. 207 par. 3 w związku z art. 216a Kpa stwierdził nieważność par. 5 zdanie drugie zaskarżonej uchwały.
W dniu 2 czerwca 1992 r. Rada Miasta R. podjęła uchwałę nr XXXIV/29/92 w sprawie organizacji i funkcjonowania targowisk oraz handlu na targowiskach. Uchwała ta, wydana z powołaniem się na art. 1, art. 4-6 dekretu z dnia 2 sierpnia 1951 r. o targach i targowiskach /Dz.U. nr 41 poz. 312 ze zm./, art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ oraz art. 15 i art. 16 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./, reguluje kolejno następujące zagadnienia:
1/ nazywa targowiskami miejsca przeznaczone do realizacji wyszczególnionych form sprzedaży i dopuszcza niektóre formy sprzedaży na ulicach miasta;
2/ określa rodzaje nieruchomości, na których mogą być zlokalizowane targowiska, i dzieli targowiska na miejskie i prywatne;
3/ ustala zasady ustanawiania i likwidacji targowisk;
4/ wprowadza zasadę, że regulaminy targowisk uchwala Zarząd Miasta / par. 5 in fine/;
5/ nadzór merytoryczny nad targowiskami powierza Zarządowi Miasta;
6/ ustala, że zarządzaniem targowiskami miejskimi zajmują się administratorzy wyłonieni w drodze przetargu, a zarządzaniem targowiskami prywatnymi - zarządcy, i określa zakres ich odpowiedzialności;
7/ ustala organy uprawnione do kontroli targowisk i sankcje, jakie Zarząd Miasta może nakładać na administratorów lub zarządców targowisk na wniosek organów kontroli;
8/ wprowadza przepisy szczegółowe dotyczące funkcjonowania targowiska;
9/ dzieli miasto na dwie strefy lokalizacji targowisk i różnicuje stawkę opłaty targowej;
10/ ustala daty, w których handel na targowiskach jest zabroniony.
W dniu 20 sierpnia 1992 r. Wojewoda R-ki wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę na powyższą uchwałę, kwestionując wyłącznie jej par. 5 zdanie 2 i wnosząc o stwierdzenie jego nieważności. Zaskarżony fragment brzmi: "Regulaminy targowisk uchwala Zarząd Miasta". Wojewoda podnosi, że upoważnienie zarządu do uchwalania regulaminów targowisk stanowi rażące naruszenie prawa, gdyż stanowienie przepisów gminnych należy do wyłącznej właściwości rady gminy. Wprawdzie znowelizowany art. 5 dekretu o targach i targowiskach głosi, że "gmina ustala lokalizację targowisk i ich regulaminy" i nie wskazuje konkretnego organu gminy, jednakże art. 41 ustawy samorządowej jednoznacznie przyznaje tę kompetencję radzie gminy.
W odpowiedzi na skargę Rada Miasta R. wniosła o oddalenie skargi. Stwierdza ona, że zarzut Wojewody jest sprzeczny z intencja przepisów ustawy samorządowej w ogólności, zwłaszcza z jej niektórymi postanowieniami. Wskazuje ona na art. 18 ustawy samorządowej określający katalog spraw należących do wyłącznej właściwości rady gminy. Nie została tu wyszczególniona kompetencja do uchwalania regulaminów targowisk. Ponadto Rada twierdzi, że gdyby przyjąć, iż zarząd gminy może wydawać jedynie zarządzenia porządkowe, to przepisy art. 90-95 ustawy samorządowej byłyby martwe. Mowa tam bowiem o uchwałach rady i o uchwałach zarządu.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Regulamin targowiska zawiera przepisy powszechnie obowiązujące, skierowane do wszystkich podmiotów znajdujących się na terenie targowiska czy też korzystających z niego w jakiejkolwiek formie. Zgodnie zatem z art. 40 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. u samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ regulaminy targowisk należą do przepisów gminnych. Z kolei art. 41 tej ustawy przewiduje, że przepisy gminne ustanawia rada gminy, zarząd natomiast może jedynie wydać przepisy /zarządzenia/ porządkowe w przypadkach nie cierpiących zwłoki.
Skoro zatem Rada Miasta R. w zaskarżonej uchwale ustaliła, że "regulaminy targowiska uchwała Zarząd Miasta", to naruszyła rażąco powyższe przepisy ustawy o samorządzie terytorialnym, wprowadzając niedozwoloną delegację własnych kompetencji.(...)
Z tych powodów na podstawie art. 207 par. 3 Kpa w związku z art. 216a Kpa stwierdzono nieważność par. 5 zdanie drugie zaskarżonej uchwały.