uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji.
Mieszkanie zostaje przydzielone decyzją zawsze jednemu najemcy /nawet w decyzjach o przydziale spółdzielczego lokalu mieszkalnego, dotyczących małżeństwa/.
Przepisy ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /t.j. Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./ normowały sytuację prawną małżonka i osób bliskich najemcy w sposób szczególny.
Otóż w art. 10 ust. 3 stanowiły, że małżonkowie wspólnie zajmujący lokal mieszkalny są z mocy prawa najemcami tego lokalu, chociażby umowa najmu została zawarta tylko przez jednego z nich, lub przydział lokalu pozostającego w dyspozycji organu gminy nastąpił na rzecz jednego z małżonków.
Przepis art. 9 tego prawa definiował, jakie osoby należą do kręgu osób bliskich najemcy /m.in. do osób bliskich najemcy zaliczeni zostali zstępni najemcy, czyli dzieci/.
Te ostatnio wymienione osoby nie były jednak zrównane w prawach z małżonkiem najemcy i ich uprawnienia do zajmowania mieszkania były tylko pochodne, zależne od woli najemcy, który mógł im udzielić uprawnień do przebywania w lokalu, lub uprawnienia te cofnąć.
W niniejszej sprawie najemczyni lokalu spółdzielczego cofnęła uprawnienia swojej córce, zięciowi i ich dzieciom do przebywania w swoim mieszkaniu i równocześnie córka wraz z mężem i dziećmi dobrowolnie lokal ten opuściła, zabierając wszystkie swoje rzeczy i zamieszkując w innym lokalu, którego adres został w aktach ustalony.
Te dwie zaszłości odpowiadają równoczesnemu spełnieniu dwóch przesłanek, wymienionych w ar. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /t.j. Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/, a przesądzających o możliwości wydania decyzji o wymeldowaniu.