Przy rozpatrywaniu wniosku o umorzenie zaległości podatkowej na podstawie art. 31 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ organ podatkowy ma obowiązek brać pod uwagę przede wszystkim sytuację, w jakiej podatnik znajduje się w chwili, gdy podejmowana jest decyzja w sprawie umorzenia zaległości podatkowej.
uchyla zaskarżoną decyzję.
Izba Skarbowa w K. decyzją z 31.12.1987 r. utrzymała w mocy decyzję Urzędu Skarbowego z 11.11.1987 r. odmawiającą skarżącej J.Ż. umorzenia zaległości w podatku od spadku i darowizn w kwocie 103.000 zł.
Odmowę umorzenia zaległości podatkowej uzasadniono tym, że przedmiotowa zaległość podatkowa dotyczyła darowizny otrzymanej przez skarżącą z zagranicy, zaś dochód ze sprzedaży części rzeczy podarowanej skarżącej przewyższał wysokość wymierzonego jej podatku.
W świetle tej okoliczności zdaniem Izby Skarbowej wiek skarżącej, jak i ograniczona zdolność płatnicza, mogą stanowić jedynie podstawę do rozłożenia zaległości podatkowej na raty.
Decyzję Izby Skarbowej J.Ż. zaskarżyła do NSA wnosząc o jej uchylenie.
W skardze twierdziła, że nie posiada żadnych dochodów. Jest na utrzymaniu męża inwalidy I grupy. Oboje z mężem z uwagi na wiek i stan zdrowia korzystają z opieki osób trzecich.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zaskarżona decyzja wydana została z naruszeniem prawa, a to art. 7, art. 77 i art. 107 Kpa oraz art. 31 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./. W zaskarżonej decyzji nie dokonano prawidłowo oceny sytuacji w jakiej znajduje się obecnie skarżąca.
Podane przez skarżącą okoliczności takie jak wiek skarżącej - 85 lat, stan zdrowia - I grupa inwalidztwa uniemożliwiająca jej nawet przyjście na rozprawę sądową /zaświadczenie lekarskie/, brak majątku i własnych źródeł dochodu - pozostaje na utrzymaniu męża inwalidy I grupy otrzymującego rentę w wysokości 293.000 zł wskazują, że w sprawie zachodzą okoliczności przemawiające za umorzeniem skarżącej zaległości podatkowej w podatku od spadków i darowizn.
Przy rozpatrywaniu wniosku o umorzenie zaległości podatkowej na podstawie art. 31 ustawy o zobowiązaniach podatkowych organ podatkowy ma obowiązek brać pod uwagę przede wszystkim sytuację w jakiej podatnik się znajduje w chwili gdy podejmowana jest decyzja w sprawie umorzenia tych zaległości.
Jak wynika z akt sytuacja materialna skarżącej jest rzeczywiście trudna. Nie ma też perspektyw by uległa ona w przyszłości polepszeniu. W skardze twierdziła ona, że z uwagi na stan zdrowia, oboje z mężem jako inwalidzi I grupy korzystają z pomocy osób trzecich. Przeprowadzone w latach 1985-1987 postępowania egzekucyjne nie dały żadnych wyników /brak nieruchomości do zajęcia/.
Okoliczność, że skarżąca część rzeczy z darowizny w przeszłości sprzedała, i to za stosunkowo niewysoką kwotę, nie może przemawiać, jak to przyjmuje Izba Skarbowa, przeciwko umorzeniu skarżącej zaległości podatkowej, mimo że znajduje się ona w trudnej sytuacji materialnej.
Dla wyjaśnienia ewentualnych wątpliwości co do omawianej sytuacji materialnej skarżącej organ podatkowy, przed wydaniem decyzji w tej sprawie, winien zasięgnąć opinii właściwego samorządu mieszkańców.
W tym stanie rzeczy skoro zaskarżone decyzje wydane zostały z naruszeniem prawa, Sąd opierając się na art. 207 par. 1 i 2 pkt 1 i 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję.