Tezy

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ podatek od nieruchomości od lokali w budynku mieszkalnym opłacany jest według stawek przewidzianych w tym przepisie tylko za ten okres, w którym w lokalach tych prowadzona jest działalność gospodarcza.

Za okres, w którym w budynku mieszkalnym nie jest prowadzona działalność gospodarcza wymiar podatku od nieruchomości od wszystkich lokali w tym budynku dokonywany jest według stawek przewidzianych dla budynków mieszkalnych.

Sentencja

uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji.

Uzasadnienie strona 1/2

Kolegium Odwoławcze przy Sejmiku Samorządowym Województwa K. decyzją z dnia 16 września 1994 r. (...) utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta K. z dnia 19 lipca 1994 r. (...), którą ustalono Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością TPInv. w W. podatek od nieruchomości za rok 1994 położonej w K. przy ul. W.

Od części tego budynku zajętego na cele mieszkaniowe określono podatek od nieruchomości według stawek przewidzianych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatku i opłatach lokalowych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./, od części budynku uznanego za związaną z prowadzoną działalnością gospodarczą podatek od nieruchomości określono według stawek przewidzianych w art. 5 ust. 1 pkt 2 tej ustawy.

Decyzją Kolegium Odwoławczego Spółka TPInv. zaskarżyła do Naczelnego Sądu Administracyjnego wnosząc o jej uchylenie.

W skardze podobnie jak wcześniej w odwołaniu Spółka zarzuciła, że brak było podstaw do ustalenia jej od przedmiotowej nieruchomości podatku od nieruchomości według stawek przewidzianych dla lokali i gruntów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Jakkolwiek strona skarżąca prowadzi działalność gospodarczą, to w lokalach znajdujących się w budynku przy ul. W. w K. żadna działalność gospodarcza nie jest prowadzona. Część tego budynku zajmowana jest przez lokatorów, a pozostałe pomieszczenia są wolne i przygotowane do remontu.

Pomieszczenia, które przeznaczone są do remontu, a wcześniej zajmowane były przez służbę zdrowia - Zespół Opieki Zdrowotnej Śródmieście w K. nie są związane z działalnością gospodarczą prowadzoną przez stronę skarżącą.

Obliczanie podatku od nieruchomości związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą zgodnie z art. 5 i art. 6 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych dotyczy tylko nieruchomości lub ich części, w których prowadzona jest działalność gospodarcza.

To, że strona jest podmiotem gospodarczym nie może przesądzać, że wszystkie posiadane przez nią budynki i grunty lub ich części maja być opodatkowane podatkiem od nieruchomości według stawek przewidzianych dla nieruchomości związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Część przedmiotowego budynku, od którego wymierzono podatek od nieruchomości według stawek przewidzianych dla budynków związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą jest od pewnego czasu remontowana i w związku z tym nie zajęta.

Kolegium Odwoławcze wniosło o oddalenie skargi podtrzymując stanowisko zajęte w zaskarżonej decyzji.

W odpowiedzi na skargę podniesiono, że zgodnie z orzecznictwem Naczelnego Sądu Administracyjnego i Sądu Najwyższego /wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 grudnia 1993 r. SA/Ka 960/90 - Wokanda 1994 nr 4 i z dnia 18 grudnia 1994 r. SA/Wr 650/92, orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 18 grudnia 1992 r. III AZP 25/92/ dla wykazania, że budynek lub jego część związana jest z prowadzeniem działalności gospodarczej wystarczającym jest wykazanie choćby pośredniego związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Związek taki w niniejszej sprawie istnieje skoro strona skarżąca może nabywać i posiadać nieruchomości jedynie dla realizacji celu na którego została powołana, a którym zgodnie z art. 158 par. 1 Kh jest prowadzenie działalności gospodarczej. Czasowe zawieszenie działalności gospodarczej z powodu np. remontu nie powoduje zmiany przeznaczenia gruntu czy budynku.

Strona 1/2