Skoro ustawodawca używa w przepisie art. 8 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./ liczby mnogiej, to oznacza, że wartość przedmiotu spadku winna być ustalona w oparciu o opinię biegłych, a nie jednego biegłego.
Decyzją z dnia 11.06.1991 r. Izba Skarbowa w K. utrzymała w mocy decyzję Urzędu Skarbowego w S.-K. z dnia 4.04.1991 r., którą wymierzono Henrykowi B. podatek od spadków i darowizn w kwocie 2.276.800 zł z tytułu nabycia spadku po zmarłej macosze.
Skarżąc powyższą decyzję do Naczelnego Sądu Administracyjnego Henryk B. zarzucił, że wycena gruntu dokonana przez biegłego jest zbyt wysoka.
Strona przeciwna podtrzymała swoje stanowisko i wniosła o oddalenie skargi wywodząc, że wartość gruntów ustalono w oparciu o opinię biegłego, zaś zabudowań przyjmując wartość ubezpieczeniową.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 8 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn w razie nieudzielenia odpowiedzi lub podania wartości nie odpowiadającej wartości rynkowej, urząd skarbowy ustali wartość z uwzględnieniem opinii biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób przekroczy o 33 procent wartość podaną przez nabywcę, koszty opinii biegłych ponosi nabywca.
Z powyższego wynika, iż ustawodawca używa w przepisie liczby mnogiej, co oznacza, że wartość przedmiotu spadku winna być ustalona w oparciu o opinię biegłych, a nie jednego biegłego.
W niniejszej sprawie wartość ustalono w oparciu o opinię jednego biegłego, co stanowi uchybienie ww. przepisowi.
Należy uznać, iż decyzję wydano o postępowaniu dotkniętym uchybieniem mającym istotny wpływ na wynik sprawy.
Wobec stwierdzenia, że zaskarżona decyzja jest niezgodna z prawem Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 207 par. 2 pkt 3 Kpa orzekł jak w sentencji.