1. Organem właściwym do wydania decyzji, o których mowa w art. 51 ust. 4 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji /Dz.U. 1993 nr 7 poz. 34/, zgodnie z art. 51 ust. 2 pkt 1 tej ustawy i w związku z par. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Łączności z dnia 16 lipca 1993 r. w sprawie kontroli wykonywania obowiązku rejestracji odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych /Dz.U. nr 70 poz. 339/ jest dyrektor przedsiębiorstwa użyteczności publicznej Poczta Polska, który może do wydawania decyzji upoważnić pracowników Poczty Polskiej.
2. Organem wyższego stopnia jest Minister Łączności, który zgodnie z art. 127 par. 2 Kpa w związku z art. 17 pkt 3 Kpa - jest właściwy do rozpatrywania odwołań od decyzji wydanych przez dyrektora Poczty Polskiej.
W październiku 1993 r. pracownicy Rejonowego Urzędu Poczty przeprowadzili kontrolę wykonania obowiązku rejestracji odbiornika radiowo-telewizyjnego w lokalu mieszkalnym zajmowanym przez Jerzego J.
W wyniku kontroli stwierdzono w lokalu telewizor marki Otake umożliwiający natychmiastowy odbiór programu; przedłożone przez użytkownika dokumenty potwierdzają używanie odbiornika od 3 lat.
Decyzją Dyrektora Rejonowego Urzędu Poczty z dnia 20 października 1993 r., ustalono Jerzemu J. opłatę za używanie nie zarejestrowanego odbiornika w wysokości 1.000.000 zł.
Decyzją Dyrekcji Okręgu Poczty z dnia 26 listopada 1993 r. - po rozpatrzeniu odwołania - utrzymano w mocy decyzję Dyrektora Rejonowego Urzędu Poczty.
W skardze do sądu administracyjnego Jerzy J. domaga się uchylenia decyzji Dyrekcji Okręgu Poczty, twierdząc, że nie zarejestrowany odbiornik telewizyjny jest własnością jego ojca, zwolnionego od opłaty ze względu na wiek.
W odpowiedzi na skargę wniesiono o jej oddalenie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Przepis art. 51 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji zobowiązuje Ministra Łączności do określenia, w drodze rozporządzenia, nadzorowanych przez niego jednostek organizacyjnych, których upoważnieni pracownicy mogą przeprowadzić kontrolę wykonywania obowiązku rejestracji odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych, a kierownicy - wydawać decyzje, o których mowa w art. 51 ust. 4, oraz ich właściwość miejscową.
W wydanym na podstawie wymienionego przepisu rozporządzenia Ministra Łączności z dnia 16 lipca 1993 r. w sprawie kontroli wykonywania obowiązku rejestracji odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych jako jednostkę organizacyjną uprawnioną do kontroli określono państwowe przedsiębiorstwo użyteczności publicznej Poczta Polska /par. 1 ust. 1/. Jednocześnie w par. 3 ustalono, że decyzje, o których mowa w art. 51 ust. 4 ustawy /tzn. nakazujące rejestrację odbiornika i ustalające opłatę za używanie odbiornika nie zarejestrowanego/, wydaje dyrektor rejonowego urzędu poczty, a organem wyższego stopnia jest dyrektor okręgu poczty.
Z przepisu art. 51 ust. 2 pkt 1 ustawy o radiofonii i telewizji wynika, że decyzje wydają kierownicy jednostek organizacyjnych, uprawnionych do przeprowadzania kontroli; Minister Łączności został upoważniony jedynie do określenia jednostki organizacyjnej, uprawnionej do przeprowadzenia kontroli, gdyż to, że decyzje wydaje kierownik tej jednostki wynika wprost z ustawy. A zatem skoro Minister Łączności w par. 1 ust. 1 wymienionego rozporządzenia - jako jednostkę organizacyjną uprawnioną do przeprowadzenia kontroli - określił przedsiębiorstwo użyteczności publicznej Poczta Polska, to tym samym dyrektor tego przedsiębiorstwa - jako kierownik jednostki organizacyjnej uprawnionej do przeprowadzenia kontroli - stał się organem właściwym do wydawania decyzji, o których mowa w art. 51 ust. 4 ustawy o radiofonii i telewizji.
Mamy tutaj do czynienia z sytuacją, w której organ państwowej jednostki organizacyjnej - jaką niewątpliwie jest przedsiębiorstwo użyteczności publicznej Poczta Polska - został z mocy prawa powołany do załatwiania spraw indywidualnych rozstrzyganych w drodze decyzji administracyjnych; do postępowania przed tym organem stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego /art. 1 par. 2 pkt 1 Kpa/, w szczególności przepis art. 258a Kpa, pozwalający upoważnić pracowników kierowanej jednostki organizacyjnej do załatwiania spraw w imieniu jej kierownika. Z kolei, stosownie do przepisu art. 17 pkt 3 Kpa, organami wyższego stopnia w stosunku do państwowych jednostek organizacyjnych są odpowiednie organy nadrzędne i właściwi ministrowie. Za organ nadrzędny w rozumieniu art. 17 pkt 3 Kpa nad przedsiębiorstwem państwowym należy uznać organ założycielski przedsiębiorstwa /por. wyrok NSA z dnia 26 maja 1982 r., SA/Kr 171/83 - ONSA 1983 nr 1 poz. 39/, którym w stosunku do Poczty Polskiej jest Minister Łączności /art. 77 ustawy z dnia 23 listopada 1990 r. o łączności - Dz.U. nr 86 poz. 504 ze zm./.