Zaskarżona decyzja nie narusza zarzucanych skargą przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Nie narusza także przepisów postępowania administracyjnego w sposób uzasadniający zastosowanie przez Sąd przepisów art. 207 par. 2 pkt 3 Kpa.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 1996 r. sprawy ze skargi "L.T.C." - Spółka z o.o. w L. na decyzję Izby Skarbowej w L. z dnia 21 maja 1995 r. (...) w przedmiocie określenia należnego podatku dochodowego za 1993 r. - oddala skargę.
1. Pierwszy Urząd Skarbowy w L. decyzją z dnia 29 grudnia 1994 r. określił Spółce z o.o. "L.T.C." w L. podatek dochodowy za 1993 r. w kwocie 828.352.000 zł.
Decyzja pierwszoinstancyjna wydana została w oparciu o materiały źródłowe uzyskane m.in. w toku kontroli UKS w L.
W toku tejże kontroli ujawniono, iż Spółka nie przestrzega przepisów w zakresie prawidłowości naliczenia podatku dochodowego oraz przepisów w sprawie prowadzenia ksiąg rachunkowych /rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 15 stycznia 1991 r. - Dz.U. nr 10 poz. 35 ze zm./. Analiza dokumentacji finansowo-księgowej wykazała nierzetelne prowadzenie ksiąg rachunkowych Spółki.
W tym stanie rzeczy organ I instancji zdyskwalifikował ową księgę w trybie art. 169 par. 1 Kpa, a także stosownie do art. 169 par. 2 Kpa. Ujawniono, iż Spółka zaniżyła przychód ze sprzedaży linii technologicznej, a także zaniżyła dochód przez zaksięgowanie wydatków inwestycyjnych w koszty eksploatacyjne.
W wyniku analizy zebranego materiału dowodowego w tym także ustaleń kontrolnych UKS w L., Pierwszy Urząd Skarbowy decyzją z dnia 29 grudnia 1994 r. - suwerennie określił należny podatek dochodowy Spółki za 1993 r. w kwocie 823.352.000 zł.
Izba Skarbowa w L., rozpoznając odwołanie uznała korekty podatku dochodowego z tytułu poniesionych strat losowych, powstałych na skutek zalania wodą magazynu Spółki, co spowodowało zniszczenie etykiet.
Korekty podatku dochodowego Izba dokonała decyzją z dnia 21 kwietnia 1994 r. - ustalając Spółce należny podatek dochodowy na 1993 r. w kwocie 811.144.000 zł.
W motywach swej decyzji Izba wyczerpująco ustosunkowała się do zarzutów podniesionych w odwołaniu.
2. W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego Spółka podtrzymała konsekwentnie zarzuty odwołania, a więc zarzut naruszenia zasady dwuinstancyjności. W ocenie strony skarżącej, decyzje obu instancji wydane zostały z naruszeniem art. 7 i art. 75 Kpa, a nadto Spółka zakwestionowała metodę szacunkowego ustalenia podstaw opodatkowania. Podniesiono w skardze również zarzut naruszenia art. 15 i art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
3. W odpowiedzi na skargę Izba Skarbowa wniosła o jej oddalenie, podtrzymując generalnie swoje stanowisko wyrażone w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. W tym miejscu stwierdzić trzeba, iż odpowiedź Izby na skargę - w pełni odpowiada wymogom zakreślonym przepisami art. 200 par. 5 Kpa.
4. Rozpoznając na rozprawie złożoną skargę przez pryzmat zgodności zaskarżonych decyzji z przepisami obowiązującego prawa tak formalnego jak też materialnego - Sąd doszedł do przekonania, iż zaskarżona decyzja nie narusza zarzucanych skargą przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Nie narusza także przepisów postępowania administracyjnego w sposób uzasadniający zastosowanie przez Sąd przepisów art. 207 par. 2 pkt 3 Kpa.
Sąd podzielił stanowisko Izby uprzedmiotowione w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, która odpowiada warunkom art. 107 Kpa.
W ocenie Sądu, wyjaśnione zostały w postępowaniu odwoławczym wszystkie istotne okoliczności mogące mieć wpływ na treść rozstrzygnięcia /straty magazynowe spowodowane zalaniem magazynów Spółki/.
Izba wyjaśniła w sposób dostateczny, którym dowodom dała wiarę, a którym odmówiła mocy dowodowej i dlaczego. Sąd nie dopatrzył się, by organy skarbowe w toku podejmowania decyzji zaskarżonych - naruszyły zasadę swobodnej oceny dowodów, wyrażoną w art. 80 Kpa.
5. Mając powyższe na uwadze Sąd na mocy art. 207 par. 5 Kpa w związku z art. 68 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368/ orzekł jak w sentencji.