1. Przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 maja 1990 r. w sprawie zwolnienia od podatków obrotowego i dochodowego podatników osiągających przychody z niektórych rodzajów nowo uruchomionej działalności gospodarczej /Dz.U. nr 35 poz. 203 ze zm./ nie zawierają przepisów któreby ograniczały uprawnienie podatnika w okresie kiedy przysługiwało mu zwolnienie od podatków określone tym aktem prawnym, do złożenia oświadczenia woli o zaniechaniu korzystania z tego prawa.
2. Prowadzenie księgi podatkowej niezgodnie z przepisami po okresie, w którym podatnik utracił prawo do zwolnienia nie może mieć wpływu na czasokres zwolnienia, w którym podatnik spełniał wymogi rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 maja 1990 r. w sprawie zwolnienia od podatków obrotowego i dochodowego podatników osiągających przychody z niektórych rodzajów nowo uruchomionej działalności gospodarczej.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Organy podatkowe stawiając zarzut nierzetelnego prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów przedstawiła zasadniczo cztery okoliczności potwierdzające ten fakt: niewpisanie faktury Nr 59/92 z dnia 21 stycznia 1992 r., niewpisanie faktury nr 1184 z 5 listopada 1992 r., na zakup wędlin, braku rachunku na zakup piwa w ilości 13 sztuk oraz niewpisaniu w księdze przychodów i rozchodów kwoty przychodu w dniu 5 listopada 1992 r.
Można mieć wątpliwości co do trafności ustaleń organów podatkowych odnoszących się do jednoznacznego twierdzenia, iż niewpisanie faktury Nr 59/92 z dnia 21 stycznia 1992 r. wpłynęło na przyjęcie, iż księga nie jest prowadzona zgodnie ze stanem faktycznym. Okoliczność powyższa nie została w sprawie w sposób jednoznaczny wyjaśniona, a tym samym wnioski organów podatkowych w tym zakresie są co najmniej przedwczesne.
Z akt wynika, że wystawiona na nazwisko skarżącej faktura nr 59/92 z 21 stycznia 1992 r. nie została przez stronę podpisana, brak w niej również innych elementów, które w aktualnym stanie sprawy pozwoliłyby stwierdzić, że dotyczy ta faktura strony oraz to, że faktycznie dokument ten odzwierciedla faktyczną transakcję nabycia przez skarżącą opisanych tam towarów.
Ma to zwłaszcza istotne znaczenie w tej sytuacji gdy w dokumentacji strony brak jest tego dokumentu, zaś strona kategorycznie zaprzecza faktowi nabycia tego towaru w oparciu o tę fakturę. Informacje wystawcy faktury sprawy tej w sposób jednoznaczny nie wyjaśniają, a więc twierdzenia organów obu instancji nie zostały w sposób dogłębny i wszechstronny potwierdzone. Podobna sytuacja dotyczy zarzutu braku rachunku na 13 butelek piwa, w sytuacji gdy strona powołuje się na konkretny dowód dostawy piwa wpisany w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.
W obu cytowanych wyżej przypadkach organy podatkowe winny wykazać w sposób nie budzący wątpliwości w oparciu o jakie dowody wydane zostały decyzje oraz dlaczego innym dowodom odmówiono wiary oraz dlaczego.
Powoływanie się w trakcie postępowania na wyjaśnienia złożone przez pracownika do protokołu kontroli w sytuacji gdy pracownik ten nie ma możliwości zapoznania się z treścią protokołu która dotyczy jego wyjaśnień nie może stanowić dowodu, iż co zostało zapisane do protokołu odzwierciedla faktyczną wypowiedź tej osoby. Przedstawione wyżej okoliczności naruszają niewątpliwie przepisy postępowania. Nie można natomiast odmówić słuszności poglądowi organów podatkowych iż niewpisanie do podatkowej księgi przychodów i rozchodów kwoty przychodu z dnia 5 listopada 1992 r. oraz faktury nr 1184 z 5 listopada 1992 r. na zakup wędliny stanowi naruszenie przepisów par. 12 ust. 1 i par. 11 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 1991 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodnie z którymi zakup materiałów podstawowych oraz towarów handlowych winien być niezwłocznie zaksięgowany po ich otrzymaniu i odpowiednio udokumentowany najpóźniej przed przekazaniem do magazynu czy sprzedaży, zapisy zaś pozostałych wydatków lub sprzedaży /przychodu/ winny być dokonane po zakończeniu dnia nie później niż przed rozpoczęciem działalności w dniu następnym.