Decyzja odraczająca termin przewidziany w art. 52 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, wyklucza tym samym stosowanie sankcji podatkowej określonej w art. 29 ust. 2 cyt. ustawy w stosunku do podatnika, który odroczenie to uzyskał za okres poprzedzający określony decyzją termin.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga zasługuje na uwzględnienie, gdyż zarówno zaskarżona decyzja, jak i poprzedzająca ją decyzja Urzędu Skarbowego wydane zostały z naruszeniem art. 52 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ w związku z art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./. W przekazanych Sądowi aktach sprawy na karcie 7 znajduje się powoływane w zaskarżonej decyzji pismo Urzędu Skarbowego z dnia 30 marca 1994 r. podpisane przez naczelnika Urzędu i skierowane do skarżącego, w którym to piśmie.
Urząd powołując się na art. 13 ust. 3 cyt. ustawy o zobowiązaniach podatkowych, odracza termin instalacji kasy rejestrującej do dnia 30 kwietnia 1994 r. Pismo to mimo braku uzasadnienia i pouczenia o trybie odwoławczym, jest decyzją w przedmiocie odroczenia terminu obowiązku podatkowego wynikającego z materialnoprawnych przepisów prawa podatkowego. Decyzja odraczająca termin przewidziany w art. 52 ust. 1 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług, wyklucza tym samym stosowanie sankcji podatkowej określonej w art. 29 ust. 2 cyt. ustawy w stosunku do podatnika, który odroczenie to uzyskał za okres poprzedzający określony decyzją termin. Decyzje wydane w niniejszej sprawie określają zobowiązanie podatkowe wobec skarżącego z powołaniem art. 29 ust. 2 cyt. ustawy za kwiecień 1994 r., a więc dotyczą okresu, w którym skarżący stosownie do decyzji z dnia 30 marca 1994 r., nie był objęty obowiązkiem zainstalowania kasy rejestrującej, z uwagi na odroczenie tego obowiązku.
Wobec powyższego Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 207 par. 1 i par. 2 pkt 1 Kpa orzekł jak w sentencji. Orzeczenie o kosztach ma oparcie w art. 208 Kpa.