1. Zatrudnienie konkubiny nie może być uznane za pracę członka rodziny pozostającego we wspólnym gospodarstwie domowym w rozumieniu par. 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 30 października 1981 r. w sprawie zwolnienia od podatków i opłaty skarbowej podatników osiągających przychody z niektórych rodzajów nowo uruchomionej działalności zarobkowej /Dz.U. nr 26 poz. 138/.
2. Za rencistę w rozumieniu wyżej wymienionego rozporządzenia należy uznać osobę mającą ustalone prawo do renty /art. 5 pkt 5 w związku z art. 32 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin - Dz.U. nr 40 poz. 267/.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę Ryszarda T. na decyzję Izby Skarbowej w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 30 listopada 1983 r. w przedmiocie wyłączenia z grupy osób zwolnionych od podatków.
Decyzją z dnia 28 stycznia 1982 r., działając na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 30 października 1981 r. w sprawie zwolnienia od podatków i opłaty skarbowej podatników osiągających przychody z niektórych rodzajów nowo uruchomionej działalności zarobkowej /Dz.U. nr 26 poz. 138/. Prezydent Miasta G. W. uwzględnił wniosek Ryszarda T. o zwolnienie go od podatków obrotowego i dochodowego w czasie od dnia 17 listopada 1981 r. do dnia 17 listopada 1983 r.
Decyzją z dnia 15 września 1983 r., wydaną na podstawie par. 7 ust. 1 cytowanego rozporządzenia, Urząd Skarbowy w G. W. stwierdził, że Ryszard T. utracił prawo do korzystania ze zwolnienia od podatków z tytułu prowadzenia kuśnierskiego zakładu rzemieślniczego poczynając od 1981 r., gdyż bez zgłoszenia w organie administracji państwowej zatrudnił w swym zakładzie łącznie 3 pracowników, pomimo że mógł zatrudnić tylko jednego.
W wyniku odwołania złożonego od tej decyzji przez Ryszarda T. sprawę rozpoznawała Izba Skarbowa w Gorzowie Wielkopolskim, która decyzją nr PO.II-3252/I/27/83 z dnia 30 listopada 1983 r. uchyliła zakwestionowaną decyzję w części dotyczącej wyłączenia za rok podatkowy 1981, a za pozostały okres utrzymała decyzję organu administracji państwowej I instancji w mocy. Jak wynika z tej decyzji, na podstawie wykazu potrąceń podatku od wynagrodzeń oraz wyjaśnień złożonych przez zatrudnionych pracowników i podatnika ustalono, że Ryszard T. - bez zawiadomienia o tym organu podatkowego - zatrudniał od sierpnia 1982 r. trzech pracowników. Ustosunkowując się przy tym do zarzutów odwołania, przyjęto, że konkubina, która również pracowała w warsztacie skarżącego, w myśl par. 3 ust. 1 cytowanego rozporządzenia nie jest traktowana jako członek rodziny, a pracownik Robert M. nie może być uznany za rencistę, skoro nie pobiera renty.
W skardze skierowanej do Naczelnego Sądu Administracyjnego Ryszard T. wniósł o uchylenie obu wydanych w sprawie decyzji, zarzucając, że zostały one wydane z naruszeniem prawa materialnego.
Izba Skarbowa w Gorzowie Wielkopolskim wniosła o oddalenie skargi.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wywodząc w skardze, że nie zostały przez niego naruszone par. 1 ust. 1 pkt 4 i par. 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 30 października 1981 r. w sprawie zwolnienia od podatków i opłaty skarbowej podatników osiągających przychody z niektórych rodzajów nowo uruchomionej działalności zarobkowej /Dz.U. nr 26 poz. 138/, skarżący podał, że w 1982 r. zatrudniał zawsze jednego pracownika, a mianowicie: od dnia 6 września 1982 r. do dnia 6 grudnia 1982 r. - Stanisława W., od dnia 1 grudnia 1983 r. do dnia 15 sierpnia 1983 r. - Jana B., a obecnie - od dnia 1 września 1982 r. - A. A. Oprócz tego zatrudniał od dnia 6 września 1982 r. swoją konkubinę - Wandę C., która od maja 1982 r. prowadzi z nim wspólne gospodarstwo domowe, oraz - w czasie od dnia 1 października 1982 r. do 31 stycznia 1983 r. - na pół etatu rencistę - Roberta M. Zdaniem skarżącego, konkubina jest uważana za członka rodziny przez przepis art. 42 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111/, a zatrudnienie rencisty, mimo że Robert M. nie pobiera renty, również wyczerpuje dyspozycję par. 3 ust. 1 cytowanego rozporządzenia.