Podatki  i  inne świadczenia pieniężne, do  których   mają zastosowanie przepisy Ordynacji  podatkowej, oraz egzekucja t, Opłata skarbowa, Administracyjne postępowanie
Tezy

Art. 13 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ zastosowany być może jedynie w przypadku prawidłowego i zgodnego z przepisami ustalenia opłaty skarbowej, która w sytuacjach wymienionych w tymże przepisie, z przyczyn od strony niezależnych, może być zwrócona. Brak natomiast podstawy do powoływania się na art. 13 w sytuacji, gdy wymiar opłaty skarbowej dokonany był wbrew prawu. Taki wniosek powinien być potraktowany jako wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji.

Uzasadnienie strona 1/2

Krzysztof J. wystąpił z wnioskiem do Urzędu Skarbowego w P. o zwrot opłaty skarbowej w kwocie 38.238.000 zł, którą bezzasadnie, jako podatnik VAT, zapłacił od zawartej 9 grudnia 1993 r. z Zarządem Miasta P. umowy najmu lokalu użytkowego.

Drugi Urząd Skarbowy w P. decyzją z 7 lutego 1994 r. na podstawie art. 132 Kpa i art. 13 ustawy o opłacie skarbowej wniosek ten załatwił odmownie, ponieważ w umowie nie określono, że opłatę skarbową ponosi najemca, a ponadto nie określono wysokości czynszu pokrywającego podatek VAT.

Od decyzji tej Krzysztof J. odwołał się do Izby Skarbowej w P., podtrzymując swój wniosek w sprawie zwrotu nienależnie pobranej opłaty skarbowej.

Izba Skarbowa w P. decyzją z 19 kwietnia 1994 r. utrzymała w mocy zaskarżoną decyzję, a ponadto działając na podstawie art. 157 par. 1 i 2 Kpa stwierdziła zgodnie z art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa nieważność ostatecznej decyzji Drugiego Urzędu Skarbowego w P. z 23 grudnia 1993 r. i orzekła o zwrocie opłaty skarbowej w kwocie 38.238.000 zł.

Organ odwoławczy uznał za prawidłową i zgodną z art. 13 ustawy o opłacie skarbowej zaskarżoną przez Krzysztofa J. decyzję odmawiającą zwrotu opłaty skarbowej. Zwrot tej opłaty może bowiem nastąpić, gdy czynność cywilnoprawna jest nieważna lub jej nieważność została stwierdzona prawomocnym orzeczeniem Sądu, albo uchylone zostały skutki prawne oświadczenia woli, bądź nie spełnił się warunek zawieszający, od którego uzależnione było wykonanie czynności cywilnoprawnej, oraz gdy umowa spółki, w wyniku ostatecznej decyzji odmawiającej spółce wydania koncesji na podjęcie działalności gospodarczej, została rozwiązana. Skoro żadna z tych sytuacji nie miała miejsca, brak podstaw do uwzględnienia wniosku strony.

Ponadto Izba Skarbowa stwierdziła, że w dacie zawarcia umowy najmu lokalu użytkowego znajdującego się w budynku mieszkalnym, umowa ta była, na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, wolna od tego podatku, wobec czego, zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy o opłacie skarbowej, umowa ta również wolna była od opłaty skarbowej. W tym stanie rzeczy decyzja organu I instancji ustalająca opłatę skarbową od ww. umowy wydana była bez podstawy prawnej, co skutkuje uznaniem jej za nieważną z przyczyn określonych w art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa.

Decyzję tę, w części dotyczącej utrzymania w mocy decyzji odmawiającej zwrotu opłaty skarbowej, Krzysztof J. zaskarżył do Naczelnego Sądu Administracyjnego, wywodząc w skardze m.in., że Izba Skarbowa winna uznać również za nieważną decyzję, którą utrzymała w mocy. Art. 13 ustawy o opłacie skarbowej dotyczy, zdaniem skarżącego, sytuacji, gdy istniały podstawy do ustalenia i pobrania opłaty skarbowej. W jego sprawie zaś od samego początku brak było podstaw do tego. Opłata skarbowa pobrana więc. została nienależnie.

Organ odwoławczy w odpowiedzi na skargę wnosi o jej oddalenie i powołując się na art. 13 ustawy o opłacie skarbowej wywodzi, że chociaż oplata skarbowa była nienależna; to jednak zaskarżona decyzja w części utrzymującej w mocy decyzję odmawiającą zwrotu opłaty skarbowej była prawidłowa.

Strona 1/2