uchyla zaskarżoną decyzję i decyzję Urzędu Skarbowego (...).
W czasie nabywania przez skarżącego darowizny /1956 r./ miały do niego zastosowanie przepisy dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych /Dz.U. 1951 nr 9 poz. 74/, przyjęcie za podstawę przy wymiarze podatków przepisów ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207/ jest pozbawione podstaw prawnych.
Do spraw wymiaru podatków od darowizny miały bowiem zastosowanie przytoczone wyżej przepisy dekretu z dnia 3 lutego 1947 r., które w art. 6 ust. 1 stanowią, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą nabycia prawa majątkowego.
Przepis natomiast art. 130 ust. 1 obowiązującego wówczas dekretu z dnia 16 maja 1948 r. o postępowaniu podatkowym /Dz.U. nr 27 poz. 174 ze zm./ stanowił, że nie można wydać decyzji w sprawie ustalenia zobowiązania podatkowego, jeżeli do końca roku podatkowego, w którym powstał obowiązek podatkowy upłynęło lat sześć.
Zważywszy, że od czasu darowizny na rzecz skarżącego /1956 r./ do dnia złożenia zeznania podatkowego /7 luty 1985 r./ upłynął okres blisko trzydziestoletni, nastąpiło przewidziane z art. 130 ust. 1 dekretu o postępowaniu podatkowym przedawnienie ustaleń wysokości zobowiązania podatkowego.