Zastosowanie się przez podatnika do obowiązujących terminów korzystania z kasy rejestrującej, wywołuje dla niego określone skutki w zakresie obowiązku podatkowego a wobec tego decyzje dotyczące kwestii tych terminów muszą pozostawać w zgodzie z obiektywnie istniejącym - i ustalonym - stanem prawnym i faktycznym.
uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji.
Przedsiębiorstwo Handlowo-Usługowe G s.c. w R. zwróciło się 13 kwietnia 1995 r. do Urzędu Skarbowego w R. z "prośbą o wyrażenie zgody na przesunięcie terminu rozpoczęcia ewidencji obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących do 15 maja 1995 r."
Na uzasadnienie powyższego wniosku spółka G /zwana dalej spółką/ podała, że do chwili obecnej prowadzi ewidencję obrotu komputerowo, natomiast zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 27 maja 1994 r. /Dz.U. nr 65 poz. 278 ze zm./ miała obowiązek wprowadzenia ewidencji obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących od 1 marca 1995 r. W związku z tym spółka złożyła stosowne zamówienie na zakup takiej kasy i zamówienie to miało być zrealizowane do 7 kwietnia 1995 r., ale termin ten nie został dotrzymany i realizacja zamówienia nastąpi dopiero do 15 maja 1995 r. Do powyższego wniosku spółka dołączyła:
- sporządzone przez siebie zamówienie do sp. z o.o. OC w R. na drukarkę fiskalną CSF-1 w terminie do 27 lutego 1995 r.,
- odpowiedź spółki OC z 23 lutego 1995 r., że zamówienie będzie możliwe do zrealizowania dopiero w pierwszym tygodniu kwietnia 1995 r., - pismo z 13 kwietnia 1995 r. do spółki OC z prośbą o pilne potraktowanie zamówienia z 20 lutego 1995 r.
Decyzją z 9 maja 1995 r. Urząd Skarbowy w R. odmówił spółce G odroczenia terminu rozpoczęcia ewidencji obrotu za pomocą kasy fiskalnej z powołaniem się na art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.
W uzasadnieniu decyzji organ I instancji wskazał na obowiązki podatników związane z rozpoczęciem ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących i na skutki niezainstalowania takich kas, i z uwagi na powyższe okoliczności oraz fakt, że w długim okresie od wejścia w życie rozporządzenia do momentu powstania obowiązku zainstalowania kasy spółka miała możliwość wcześniejszego złożenia zamówienia na taką kasę, odrzucił wniosek spółki. Spółka G wniosła odwołanie od powyższej decyzji i zarzuciła, że zamówienie na zakup kasy złożyła z wystarczającym wyprzedzeniem, bo przecież miała pełne podstawy sądzić, że kasy będą dostępne, skoro przepisy wprowadzające obowiązek ich instalowania ukazały się wcześniej. Obecnie jej zamówienie zostało zrealizowane i kasa została zainstalowana 14 maja 1995 r., natomiast przed tą datą spółka zachowała zasady zabezpieczenia danych odnośnie do obrotu handlowego, ponieważ korzystała z sieci komputerowej z programem rejestrującym każdą transakcję handlową objętą fakturą VAT lub rachunkiem uproszczonym oraz utargi finansowe na paragony - i posiada dowody, tj. dyskietki, które przedkłada do sprawdzenia.
Po rozpoznaniu powyższego odwołania Izba Skarbowa w R. decyzją z 4 sierpnia 1995 r. utrzymała w mocy decyzję organu I instancji z powołaniem się na art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa, art. 29 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ oraz par. 1 ust 1 i 2, par. 7 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 maja 1994 r. w sprawie kas rejestrujących /Dz.U. nr 65 poz. 278 ze zm./.