Budynek gospodarczy utożsamia się z budynkiem pomocniczym, wolnostojącym lub przybudówką, spełniającym rolę magazynu dla maszyn i narzędzi, bądź stróżówką czy też szatnią /Popularna Encyklopedia Powszechna Tom 2b - Fogra Oficyna Wydawnicza - Kraków 1994 str. 259 a także rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie /Dz.U. nr 75 poz. 690/. W każdym bądź razie nie jest to obiekt przeznaczony na pobyt ludzi i nie może też pełnić funkcji garażu.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie sprawy ze skargi Władysławy i Edwarda T. na decyzję Wojewody P. z dnia 29 maja 2002 r. (...) w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę - oddala skargę.
Po rozpatrzeniu wniosku Anety i Bartłomieja L. Starosta Rz. działając na podstawie art. 28, art. 33 ust. 1, art. 34 ust. 4 i art. 36 ustawy z dnia 7.07.1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126/ i art. 104 Kpa decyzją z dnia 28.02.2002 r. (...) zatwierdził projekt budowlany, opracowany przez technika budowlanego Jerzego K., nr uprawnienia (...) i udzielił wnioskodawcom pozwolenia na budowę budynku gospodarczego, zlokalizowanego na dz.nr 1008/3 położonej w miejscowości K., z zachowaniem warunków określonych w art. 36 ust. 1 i 2 powołanej wyżej ustawy. W uzasadnieniu swojej decyzji organ podniósł, iż przedłożony przez wnioskodawców projekt jest kompletny, inwestor legitymuje się ostateczną decyzją o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu oraz prawem do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, a lokalizacja obiektu zgodna jest z MPOZP gminy K. Usytuowanie obiektu nie narusza wymogów określonych w par. 12 ust. 4 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie /t.j. Dz.U. 1999 nr 15 poz. 140/. Analiza zebranego w sprawie materiału w kontekście wymogów zawartych w przepisach cyt. rozporządzenia uprawnia wniosek, iż lokalizacja przedmiotowego obiektu nie uniemożliwi w przyszłości zabudowy działki sąsiedniej należącej do Władysławy i Edwarda T. Zawarty bowiem w par. 13 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia warunek dopływu światła dziennego do pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi uważa się za spełniony jeżeli odległość obiektu przesłaniającego do obiektu przesłanianego niniejsza jest niż jego wysokość. W rozstrzyganej sprawie wymóg ten zostanie zachowany, albowiem mając na uwadze wysokość ściany projektowanego budynku gospodarczego 2,75 m jak i wysokość całego budynku 4,40 m, w kalenicy nie będzie występowało ograniczenie dopływu światła. Przy wysokości budynku gospodarczego ze ścianą pełną bez otworów, usytuowanego w odległości 3 m od granicy działki i możliwości usytuowania w przyszłości budynku mieszkalnego z otworami okiennymi na działce należącej do T. w odległości 4 m od granicy, projektowany budynek gospodarczy mógłby mieć wysokość 6,20 m. Załączniki ponumerowane i opieczętowane pieczęcią Urzędu stanowią integralną część decyzji.
Decyzję tę zaskarżyli odwołaniem skierowanym do Wojewody P. Władysława i Edward T. wnosząc o jej uchylenie.
W motywach odwołania podnieśli oni, iż w ich ocenie postępowanie w kwestionowanej sprawie było zwykłą formalnością i miało na uwadze przede wszystkim ochronę interesów inwestorów, a zdumienie budzi iż w tej sytuacji zaskarżona decyzja, która narusza zarówno ich interes jak i przepisy kodeksu postępowania administracyjnego wydana została z naruszeniem art. 35 par. 3 Kpa. Sprawa lokalizacji budynku gospodarczego na dz.nr 1008/3 nie jest sprawą prostą i ma swoją historię. Uprzednio wprawdzie wydana w tym przedmiocie decyzja została uchylona, ale problem ten a zwłaszcza kwestia dojazdu do zaprojektowanych obiektów nie do końca została wyjaśniona i w dalszym ciągu budzi kontrowersje. Zaskarżona w tej sprawie decyzja rozstrzyga o zatwierdzeniu projektu i o udzieleniu pozwolenia na budowę budynku gospodarczego. Nie wyjaśniono w niej jednakże co należy rozumieć pod pojęciem "budynku gospodarczego". Ma to nader istotne znaczenie w sprawie, gdyż określa do realizacji jakich celów przedmiotowy budynek ma służyć. Brak sprecyzowania tegoż celu stwarza dla inwestora możliwość dowolnego jego wykorzystania. Powołany w podstawie prawnej zaskarżonej decyzji art. 33 ust. 1 Prawa budowlanego stanowi, że "pozwolenie na budowę może na wniosek inwestora dotyczyć wybranych obiektów (...) mogących samodzielnie funkcjonować zgodnie z przeznaczeniem". Wadliwym jest także stwierdzenie, iż przedmiotowy obiekt nie będzie przeszkodą w przypadku zabudowy ich działki budynkiem mieszkalnym. Odwołujący nie dysponują jeszcze planem dotyczącym zabudowy tej nieruchomości, ale wysoce prawdopodobnym jest że lokalizacja budynku gospodarczego w odległości 3 m od granicy należącej do nich nieruchomości kolidować będzie z jej zabudową. Wykonana zaś przez inwestora droga dojazdowa do projektowanego obiektu, dostosowana do transportu ciężkiego, przebiegająca w bezpośrednim sąsiedztwie z ich działką zabudowaną starym budynkiem mieszkalnym jest bardzo uciążliwa i doprowadziła już do jego uszkodzenia. Z akt sprawy wynikało, że projektowany obiekt w 2/3 przeznaczony zostanie na garaże, a w pozostałej części na pomieszczenie gospodarcze i kuchnię. W związku z ich zastrzeżeniami Starostwo Powiatowe pismem z dnia 22.02.2002 r. /chyba omyłkowo oznaczona data/ poinformowało ich, że inwestor zmienił swój wniosek rezygnując z garażu i przeznaczając przedmiotowe pomieszczenia na cele gospodarcze oraz że zmiany zostały udokumentowane w projekcie budowlanym. Treść tego pisma popada w sprzeczność z zawartymi w decyzji danymi, z której wyraźnie wynika, że rozstrzygnięcie sprawy nastąpiło na wniosek inwestora z dnia 28.12.2001 r. zawierający kompletny projekt budowlany i pełny materiał dowodowy. Zmiana przez inwestora wniosku i zmiana projektu budowlanego powoduje zaistnienie nowej sprawy. Zaistniałe zmiany winne mieć swoje odzwierciedlenie w wydanej w tej sprawie decyzji. Także treść pisma dotyczącego wyposażenia budynku w urządzenia infrastruktury technicznej, a raczej jej braku mija się z treścią decyzji w której nie wspomina się o przeznaczeniu budynku ani też o owych urządzeniach. Są oni przekonani, że przedmiotowy budynek inwestor zamierza przeznaczyć na garaż, co wynikało z wcześniejszych jego wypowiedzi. Lokalizacja budynku dostosowana jest do usytuowania drogi, a pełniąc te funkcję będzie dla nich wyjątkowo uciążliwy z racji garażowania w nim samochodów towarowych związanych z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Zmiana przeznaczenia budynku jest bowiem w każdym czasie możliwa. Powołane przez organ przepisy rozporządzenia nie zabraniają lokalizacji budynku w dalszej odległości od granicy działki, a ma to o tyle istotne znaczenie, że inwestor dysponuje terenem budowlanym o szerokości 29 m. Działania inwestora cechuje wyjątkowa złośliwość zmierzająca do utrudnienia im lokalizacji budynku mieszkalnego na należącej do nich nieruchomości, która jest węższa o 7 m, a poza tym zabudowana budynkami gospodarczymi. Rozstrzygając sprawę organ nie podjął działań zmierzających do kompromisowego rozwiązania problemu. Jak zaznaczono już wyżej sprawa lokalizacji przedmiotowego budynku nie jest nową sprawą i pozostaje w ścisłym związku z wcześniejszymi wydanymi na rzecz inwestora decyzjami, a przede wszystkim z decyzją Wójta Gminy K. z dnia 19.101998 r. (...) o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu działki nr 1008/3, warunkującą nabycie przez inwestora prawa do terenu. Uzyskał on bowiem to prawo w sposób podstępny w wyniku manipulacji dokumentami urzędowymi, wprowadzając w błąd ich poprzedniczkę Stanisławę T. Warunkowała ona bowiem zbycie tej nieruchomości od przedłożenia projektu decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania tej działki i urzędowo potwierdzonego planu jej zagospodarowania. Inwestor spełniając ten warunek przedstawił plan nie przewidujący budowy budynku gospodarczego i budowy drogi dojazdowej do projektowanych obiektów od strony dz.nr 1008/4 /obecnie 1008/5/ z uwagi na istniejący stary budynek mieszkalny i drzewostan. Przedstawiona decyzja nie budziła żadnych zastrzeżeń właścicielki gruntu i w tej sytuacji zdecydowała się ona na jej zbycie. Pomimo że inwestor legitymował się decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu na budynek mieszkamy Wójt Gminy K. z niewiadomych powodów decyzją z dnia 4.10.1999 r. (...) zatwierdził projekt budynku mieszkalnego i gospodarczego wraz z przyłączami sieci zewnętrznych i wydał w tym zakresie pozwolenie na budowę. W wyniku zaskarżenia tej decyzji odwołaniem uzyskali oni status strony i wtedy zauważono, że w aktach sprawy znajduje się zupełnie inny plan zagospodarowania działki opracowany w dniu 19.05.1999 r. diametralnie różniący się w ustaleniach od tego, który dołączono do decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu z dnia 19.10.1998 r. podczas gdy przy tej decyzji znajduje się tylko jeden załącznik, a to wypis i wyrys z ewidencji gruntów. Fakt ten dowodzi, iż nastąpiła podmiana dokumentów. W wyniku wniesionego odwołania Wojewoda P. decyzją z dnia 27.12.1999 r. (...) uchylił w całości zaskarżoną decyzję i umorzył postępowanie w części dotyczącej pozwolenia na budowę budynku gospodarczego oraz zatwierdził projekt i udzielił pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego wraz z przyłączami. Rozstrzygnięcie to nie do końca załatwiało sprawę w związku z podniesionymi przez nich zarzutami. W szczególności nie zajęto żadnego stanowiska w odniesieniu do zastrzeżeń dotyczących drogi dojazdowej do planowanych obiektów mających być posadowionych na dz.nr 1008/3. Nie wyjaśniono ponadto kolejnego zarzutu dotyczącego manipulacji dokumentami w wyniku czego inwestor uzyskał prawa do terenu. Gdyby bowiem właścicielka gruntu otrzymała decyzję z jednym tylko załącznikiem nie doszłoby do zbycia działki na rzecz inwestora. Nie jest im wiadome jakie to przepisy prawa zwalniają organ administracji z obowiązku doręczenia stronie kompletnej decyzji. Zauważyć należy, że załącznikiem stanowiącym integralną cześć decyzji Wójta Gminy K. z dnia 18.05.2000 r. ustalającej dla inwestorów warunki zabudowy i zagospodarowania terenu dla działki nr 1008/3 pod budowę budynku gospodarczego jest plan zagospodarowania działki z dnia 19.05.1999 r., na którym odręcznie naniesiono linie zabudowy, a nie wyrys i wypis z mapy zasadniczej. W związku z ty m, że zaskarżona odwołaniem decyzja przesłana została im bez załączników /wniosek inwestora i projekt budowlany/ domagali się oni ich przekazania, jednakże bezskutecznie, albowiem Starosta Powiatowy postanowieniem z dnia 13.03.2002 r. (...) odmówił im ich przesłania, a to ogranicza ich prawa strony i utrudnia sformułowanie odwołania od decyzji merytorycznej.