Tezy

1. Analiza treści par. 40b rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 39 poz. 176; zm. Dz.U. nr 59 poz. 272 i Dz.U. nr 134 poz. 652/ dodanego rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 29 grudnia 1993 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 134 poz. 652/ i art. 48 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50; zm. Dz.U. nr 28 poz. 127 i Dz.U. nr 129 poz. 599/ w brzmieniu ustalonym ustawą z dnia 9 grudnia 1993 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 129 poz. 599/ prowadzi do przekonania o sprzeczności par. 40b rozporządzenia z dnia 12 maja 1993 r. z art. 48 ustawy o podatku od towarów i usług polegającej na braku upoważnienia ustawowego do ustanowienia przez Ministra Finansów kwestionowanego przepisu par. 40b rozporządzenia z dnia 12 maja 1993 r.

2. Gdyby nawet przyjąć, że art. 23 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu ustalonym ustawą z dnia 9 grudnia 1993 r. zawierał upoważnienie dla Ministra Finansów do uregulowania tej sprawy, to i tak par. 40b musiałby zostać uznany za wydany z przekroczeniem tego upoważnienia oraz za niezgodny z art. 48 ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem upoważnienie ograniczone zostało tylko do określenia przypadków nabycia towarów lub usług uprawniających do obniżenia podatku należnego lub zwrotu różnicy podatku, a art. 48 ustawy nie zakreślał podatnikowi terminu, w którym powinien powiadomić właściwy urząd skarbowy o łącznej kwocie podatku naliczonego.

Z tych względów zaistniałby stan sprzeczności par. 40b rozporządzenia z ustawą o podatku od towarów i usług, bowiem brak upoważnienia zachodzi wówczas, gdy upoważnienie takie istniało, ale został przekroczony jego zakres, oraz wówczas, gdy przepis aktu wykonawczego nie jest zgodny z aktem ustawodawczym.

Sentencja

uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji.

Uzasadnienie strona 1/5

Dnia 31.3.1993 r. Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowe B. z siedzibą w S. dokonało zgłoszenia rejestracyjnego podatnika podatku od towarów i usług. Decyzją Naczelnika Urzędu Skarbowego z 9.6.1993 r. został mu nadany numer identyfikacyjny 866-000-18-08. Na podstawie art. 14 ust. 2 w związku z art. 48 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, przedsiębiorstwo w dniu 1.9.1993 r. złożyło oświadczenie o wyborze zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Zwróciło się do Urzędu Skarbowego o zmniejszenie podatku należnego o podatek naliczony, formułując żądanie w następujący sposób: "prosimy o uwzględnienie przy wyliczeniu podatku VAT za I kw. 94 podatku wyliczonego na zapas towarów wyliczony na dzień 31.12.1993 r. w kwocie - 6.069.700 zł". W złożonej deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług /25.4.1994 r./ podatnik uwzględnił w kwocie podatku do odliczenia kwotę 6.070.000 zł. Urząd Skarbowy w S. odpowiadając na powyższe pismo wyjaśnił podatnikowi, że warunkiem odliczenia podatku było poinformowanie urzędu o łącznej kwocie podatku naliczonego w terminie do 25.1.1994 r., a ponieważ informacja taka została złożona 21.4.1994 r., brak jest uprawnienia po jego stronie do odliczenia tego podatku wykazanego w deklaracji VAT-7 za okres 1.1.-31.3.1994 r.

Decyzją z 14.5.1994 r. Urząd Skarbowy postanowił zmniejszyć podatek naliczony do odliczenia, zadeklarowany w deklaracji VAT-7 za okres 1.1.-31.3.1994 r. o podatek naliczony w kwocie 6.070.000 złotych przypadający za towary objęte spisem z natury na dzień 31.12.1993 r. W uzasadnieniu decyzji organ podatkowy powołując się na par. 40 b rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 39 poz. 176 ze zm./ stwierdził, że z powodu niedotrzymania przez przedsiębiorstwo terminu poinformowania Urzędu Skarbowego o kwocie podatku naliczonego, przypadającego na towary objęte spisem z natury, podatek wykazany w "remanencie" nie powiększa podatku naliczonego. Termin złożenia informacji upływał 25.1.1994 r., natomiast podatnik poinformował organ podatkowy o kwocie podatku naliczonego w dniu 21.4.1994 r.

W odwołaniu od tej decyzji podatnik wyjaśnił niedotrzymanie terminu określonego w par. 40b powołanego wyżej rozporządzenia formalnościami związanymi "z wdrożeniem firmy do płacenia VAT", koniecznością składania arkuszy spisowych przy rozliczeniu się z podatku dochodowego oraz określonym przez Ministerstwo Finansów terminem składania pierwszych deklaracji VAT dla tych podatników, którzy stali się podatnikami tego podatku od 1.1.1994 r. - na dzień 25.4.1994 r. Wyjaśnił także, że od dnia 1.1.1994 r. zadeklarował "akces dotyczący rozliczania się z podatku VAT". Podatnik zarzucił Urzędowi Skarbowemu powołanie w decyzji wyłącznie przepisu par. 40b cyt. rozporządzenia i przemilczenie dyspozycji zawartych w piśmie Ministerstwa Finansów z 9.2.1994 r. Nr PD 3-8214-858/94/JM. Wobec powyższego wniósł o uchylenie decyzji Urzędu Skarbowego i wydanie nowej, pozytywnej dla niego.

Strona 1/5