Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ryszard Bryk (del.) Sędziowie WSA Zbigniew Czarnik (spr.) AWSA Magdalena Józefczyk Protokolant ref. staż. Anna Mazurek-Ferenc po rozpoznaniu w dniu 3 lutego 2004r. na rozprawie sprawy ze skargi W. K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...].09.2003r Nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby 1.) uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] września 2003r, Nr [...] 2.) stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do chwili prawomocności wyroku
Decyzją z [...] września 2003r, Nr [...] Dyrektor Izby Celnej zwolnił W. K. ze służby celnej w Izbie Celnej z dniem doręczenia decyzji. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że podstawa prawną zwolnienia jest art. 25 ust 1 pkt 8a ustawy z dnia 24 lipca 1999r o Służbie Celnej (Dz.U. nr 72, poz. 802 z późn. zm.). Stosownie do treści tego przepisu kierownik urzędu celnego zwalnia ze służby funkcjonariusza celnego, w sytuacji, gdy ten zostaje tymczasowo aresztowany. Ponieważ W. K., w związku z toczącym się postępowaniem karnym był tymczasowo aresztowany w okresie od 10.01.2003r do 19.03.2003r, to zdaniem Dyrektora Izby Celnej nastąpiły przesłanki do obligatoryjnego zwolnienia.
Od decyzji Dyrektora Izby Celnej wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy złożył pełnomocnik W. K., radca prawny z Kancelarii Radców Prawnych "A.". Pełnomocnik wniósł o uchylenie decyzji Dyrektora Izby Celnej z [...] września 2003r, Nr [...] i wskazał, że decyzja ta wydana została z naruszeniem prawa. Jego zdaniem decyzja zwalniająca W. K. ze służby celnej z powołaniem się na wcześniejsze aresztowanie funkcjonariusza narusza zasadę nie działania prawa wstecz, gdyż fakty, które miały miejsce około 8 miesięcy wcześniej nie mogą być podstawą orzekania w oparciu o ustawę, która wchodziła w życie dopiero z dniem 10 sierpnia 2003r i wprowadzała do wskazanych w art. 25 ust 1 ustawy o służbie celnej warunków, nową przesłankę zwolnienia - tymczasowe aresztowanie. Z tych powodów, zdaniem odwołującego się, brak było podstaw do powoływania się przez organ I instancji na przepisy, które weszły w życie po ustaniu tymczasowego aresztu.
Rozpatrując ponownie sprawę W. K. Dyrektor Izby Celnej decyzją z [...] września 2003r, Nr [...] utrzymał w mocy decyzję własną. W uzasadnieniu raz jeszcze wskazał, że wchodząca w życie 10 sierpnia 2003r ustawa z 23 kwietnia 2003r o zmianie ustawy o Służbie Celnej (Dz.U nr 120, poz. 1122) wprowadziła w art. 25 ust 1 pkt 8a który nakłada na kierownika urzędu celnego obowiązek zwolnienia funkcjonariusza celnego ze służby w wypadku tymczasowego aresztowania. Zdaniem organu treść tego przepisu znajduje zastosowanie w sprawie W. K., gdyż na mocy art. 3 ustawy nowelizującej z 23 kwietnia 2003r do postępowań wszczętych przed wejściem w życie noweli mają zastosowanie przepisy nowego (nowelizowanego) prawa. Wyjątki od tej reguły określono ściśle i nie mają one odniesienia do instytucji wprowadzonych art. 2 tej ustawy, zatem nie stosuje się ich do regulacji naruszającej zwalnianie funkcjonariusza służby celnej na podstawie art. 25 ustawy o Służbie Celnej. Równocześnie organ wywiódł, że jego decyzja jest natychmiast wykonalna, dlatego, że art. 81 ust 1a ustawy wprowadza zasadę nie wstrzymywania wykonania decyzji. Przepis ten wprowadzony został ustawą z 27 czerwca 2003r o utworzeniu Wojewódzkich Kolegiów Skarbowych oraz o zmianie niektórych ustaw... (Dz.U nr137, poz. 1302) i w chwili orzekania obowiązywał. Z tego też powodu mógł być i był podstawą wykonania decyzji nieostatecznej.