Sprawa ze skargi na decyzję Izby Skarbowej . w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia del. NSA Maria Piórkowska Sędziowie Sędzia WSA Kazimierz Włoch (spr.) Asesor WSA Małgorzata Niedobylska Protokolant st. sekr. Małgorzata Kramarz po rozpoznaniu w dniu 31 marca 2004 r. na rozprawie przy udziale - sprawy ze skargi T. i J. małż. P. na decyzję Izby Skarbowej . z dnia [...] lipca 2002 r. Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000r. o d d a l a skargę

Uzasadnienie strona 1/3

W dniu 21 lutego 2001r. małż. T. i J. P. złożyli w Urzędzie Skarbowym zeznanie podatkowe PIT.37 o uzyskanych dochodach w 2000r. W przedmiotowym zeznaniu wykazali dochody: J. P. z tytułu emerytury- 34409,32zł

-T. P. z wynagrodzenia za pracę 34560,83zł.

Od dochodu przed opodatkowaniem odliczyli kwotę renty w wysokości 20000zł.

Ponadto T. P. odliczyła z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne kwotę 18457,44zł.

Podstawę opodatkowania ustalili w wysokości 21357zł, od której wyliczyli podatek w kwocie 7243,26zł.

Od podatku odliczyli: składki na ubezpieczenie zdrowotne - J. P. w kwocie 2580,74zł i T. P. w wysokości 2144,30zł. Ponadto T. P. odliczyła wydatki na odpłatne świadczenia zdrowotne w kwocie 106,40zł oraz oboje - z tytułu wydatków poniesionych na remont i modernizację lokalu mieszkalnego kwotę 393,13zł.

Należny podatek dochodowy za 2000r. po odliczeniach wyliczyli na kwotę 2018,70zł i określili nadpłatę w wysokości 4483,10zł.

W dniu 12 listopada 2001r. Urząd Skarbowy przeprowadził kontrolę w zakresie prawidłowości zadeklarowanych dochodów oraz dokonanych odliczeń.

W dniu 11 marca 2002r. organ I instancji wszczął wobec małż. P. postępowanie podatkowe celem określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000r.

Organ podatkowy ustalił, że w dniu 1 stycznia 1999r. zawarta została pomiędzy J. P. a jego córką E. O. umowa renty.

Przedmiotową umowę renty zawarto na okres 36 miesięcy od 1 stycznia 1999r. do 31 grudnia 2001r. i w tym okresie świadczący rentę zobowiązał się przekazać córce kwotę 60000zł. Na dowód przekazania renty przedstawione zostały dwa pokwitowania: z 15 września 2000r. na kwotę 7500zł i 15 grudnia 2000r. na kwotę 12500zł. W umowie nie podano celu ustanowienia renty.

Organ podatkowy przesłuchał obie strony umowy, które zgodnie stwierdziły, że renta została przyznana i wykorzystana na budowę domu mieszkalnego E. O.

Organ I instancji uznał, że renta powinna zapewnić dla rentobiorcy- koszty utrzymania z uwagi na brak środków, lub wspomóc w ograniczonym zakresie w leczeniu lub w pielęgnacji. E. O. otrzymywała wynagrodzenie za pracę- miała więc środki na utrzymanie.

Nie było więc podstaw do odliczenia przekazanych córce kwot od dochodu w oparciu o art.26 ust.1pkt1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. Nr14, poz.176 z późn.zm.).

Z tego względu decyzją z dnia [...] kwietnia2002r. [...] Urząd Skarbowy określił małż. J. i T. P. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000r. w wysokości 5820,60zł, zaległość podatkową w kwocie 3801,90zł i odsetki w wysokości 1431,40zł na dzień wydania decyzji.

Od przedmiotowej decyzji małż. J. i T. P. złożyli odwołanie, domagając się jej uchylenia w części dotyczącej odliczenia z tytułu renty.

Zarzucili błędną interpretację przepisów art.903-907k.c. odnośnie rent oraz obrazę przepisów o zakazie podwójnego opodatkowania. Niesłusznie zawężono cel zawarcia umowy renty tylko do zaspokajania życiowych potrzeb osób otrzymujących rentę. Przedmiotowa umowa renty była już kontrolowana wcześniej, na okoliczność prawidłowości rozliczenia P. i E. O. i nie było zastrzeżeń do tej umowy.

Strona 1/3