Sprawa ze skargi na decyzję Izby Skarbowej w przedmiocie podatku od spadków i darowizn
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia del. NSA Jacek Surmacz Sędziowie WSA Kazimierz Włoch AWSA Małgorzata Niedobylska (spr.) Protokolant sek. Bernadetta Krztoń po rozpoznaniu w dniu 11 marca 2004 r. na rozprawie - sprawy ze skargi E. M. na decyzję Izby Skarbowej z dnia [...] lipca 2002 r. Nr [...] w przedmiocie podatku od spadków i darowizn 1) uchyla zaskarżoną decyzję 2) określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do chwili uprawomocnienia się wyroku 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz skarżącej E.M. kwotę 1.207,50zł (jeden tysiąc dwieście siedem 50/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/4

Decyzją z dnia [...] maja 2002r. nr [...] Urząd Skarbowy ustalił E. M. wysokość zobowiązania w podatku od spadków i darowizn na kwotę 60.375,0zł. Organ powziął bowiem wiadomość o nabyciu przez E. M. spadku po zmarłym w Wielkiej Brytanii W. T.

W uzasadnieniu decyzji organ stwierdził, że w przypadku nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych znajdujących się w państwie, z którym Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania spadków, podatnicy będący obywatelami Polski lub posiadający miejsce stałego pobytu w Polsce obowiązani są do uiszczenia należnego podatku od majątku spadkowego według przepisów ustawy z dnia 28 lipca 1983r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. Nr 16 z 1997r., poz. 89 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą p.s.d. Wprawdzie między Rządem PRL, a Rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii została zawarta w dniu 16 grudnia 1976r. umowa w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych (Dz. U. Nr 7 z 1978r., poz. 20), zwana dalej Umową rządową lecz swoim zakresem objęła ona jedynie podatek dochodowy, od wynagrodzeń i wyrównawczy, nie przewidując natomiast żadnych postanowień w przedmiocie podatku od spadków i darowizn.

Organ I instancji przyjął za podstawę opodatkowania, zgodnie z art.7 ust.l ustawy p.s.d., wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustaloną według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jako dług obciążający spadek Urząd Skarbowy uznał prowizję bankową i do opodatkowania przyjął kwotę 79.488,22 GBP, co stanowiło równowartość 516.403,20zł (po przeliczeniu wg kursu NBP z dnia 12 kwietnia 2000r. 1 GBP=6,4966zł).

Od powyższej decyzji E. M. wniosła odwołanie do Izby Skarbowej, zarzucając naruszenie przepisów prawa materialnego, a w szczególności art.7 ust.l ustawy p.s.d. w zw. z art. 2, 13 i 23 Umowy rządowej, naruszenie zasad współżycia społecznego oraz przepisów postępowania podatkowego, a to art.210 § 4 w zw. z art.120 i 122 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową. Odwołująca się zakwestionowała ustaloną przez organ podatkowy podstawę opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Jej zdaniem podstawę tę winna stanowić wartość nieruchomości określona w wycenie dokonanej bezpośrednio po śmierci spadkodawcy, tj. 250.000 GBP. Fakt, że nieruchomość została następnie sprzedana za kwotę wyższą tj.277.000 GBP nie powinien mieć wpływu na wartość przyjętą do opodatkowaniem podatkiem od spadków i darowizn, tym bardziej, że różnica wartości została potraktowana jako zysk kapitałowy, od którego wykonawca testamentu uiścił stosowny podatek. W tej sytuacji kwota zysku majątkowego, z którego na E. M. przypada 6.836,40GBP, powinna być wyłączona z podstawy opodatkowania. Wbrew wymaganiom art.210 § 4 Ordynacji podatkowej, organ podatkowy nie wyjaśnił w uzasadnieniu decyzji, jakimi motywami kierował się włączając zysk kapitałowy do podstawy opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Strona 1/4