Sentencja

skargę oddala w przedmiocie cofnięcia przydziału lokalu mieszkalnego.

Uzasadnienie

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga jest bezzasadna.

Kluczowym zarzutem skargi - do którego Sąd ustosunkuje się w pierwszej kolejności - jest dopuszczalność prowadzenie postępowania w przedmiocie cofnięcia przydziału lokalu mieszkalnego po wejściu w życie przepisów ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych /Dz.U. nr 105 poz. 509/. Zdaniem strony skarżącej przedmiotowe postępowanie prowadzone było z naruszeniem art. 63 cytowanej wyżej ustawy o najmie lokali, w związku z czym wydane w tym postępowaniu decyzje są wadliwe.

Z treści art. 63 cytowanej ustawy o najmie lokali wynika wyraźnie, że postępowanie administracyjne wszczęte na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /t.j. Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./ i nie zakończone do dnia wejścia w życie cytowanej ustawy o najmie lokali decyzją ostateczną winno być umorzone. Przepis powyższy - co wynika ze zdania drugiego - nie dotyczy jednak postępowania wszczętego na podstawie rozdziału 12 w dziale II i art. 156 - 161 kodeksu postępowania administracyjnego tj. postępowania w sprawie wznowienia postępowania, postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji oraz postępowań określonych w art. 160 i art. 161 Kpa. W związku z tym należy stwierdzić, że dyspozycją art. 63 zdanie drugie ustawy o najmie lokali objęte są wymienione w tym przepisie tzw. postępowania nadzwyczajne wszczęte i nie zakończone przed dniem wejścia w życie ustawy, natomiast użyty w przepisie art. 63 zdanie drugie zwrot: "nie dotyczy" odnosi się do określonego w przepisie art. 63 zdanie pierwsze obowiązku umorzenia postępowania. Należy zatem przyjąć, że przepis art. 63 zdanie drugie cytowanej ustawy o najmie lokali dopuszcza prowadzenie postępowań w sprawach z zakresu Prawa lokalowego, wszczętych na podstawie powołanych wyżej przepisów kodeksu postępowania administracyjnego - przed dniem wejścia w życie cytowanej ustawy o najmie lokali, jeśli te postępowania nie zostały do tego dnia zakończone decyzją ostateczną. Użyte w art. 63 zdanie pierwsze i zdanie drugie wyrażenia "wszczęte" i "wszczętego" należy rozumieć jednakowo, a zatem jako odnoszące się do spraw będących w toku. Za takim stanowiskiem przemawia także wykładnia systemowa, uwzględniająca zamieszczenie powyższego przepisu w rozdziale 8 ustawy "Przepisy szczególne, przejściowe i końcowe". Z charakteru tego przepisu jako przepisu przejściowego wynika, że reguluje on kwestie związane z oddziaływaniem ustawy o najmie lokali na byt prawny postępowań wszczętych i nie zakończonych przed dniem wejścia tej ustawy.

(...) wznowienie postępowania jest instytucją procesową, która prowadzi do ponownego rozpatrzenia sprawy zakończonej ostateczną decyzją, ale tylko w sytuacji gdy zaistnieją przesłanki określone w art. 145 par. 1 Kpa. Stosownie zaś do treści art. 151 par. 1 Kpa postępowanie w sprawie wznowienia postępowania kończy się decyzją odmawiającą uchylenia dotychczasowej decyzji wydanej w postępowaniu zwyczajnym lub też - gdy przesłanki te zaistnieją - uchylającą dotychczasową decyzję i rozstrzygającą o istocie sprawy.

(...) organ administracji państwowej może wydać decyzję o cofnięciu przydziału lokalu mieszkalnego, jeżeli najemca oddał lokal w całości w bezpłatne używanie lub w podnajem bez wymaganego zezwolenia. Natomiast zgodnie z art. 51 pkt 3 - Prawa lokalowego organ administracji państwowej może wydać decyzję o cofnięciu przydziału lokalu mieszkalnego, jeżeli najemca nie zamieszkuje w lokalu przez okres dłuższy niż 6 miesięcy, chyba że zachodzą okoliczności uzasadniające czasowy pobyt najemcy poza miejscem stałego zamieszkania. Orzekające w sprawie organy uznały, iż wystąpiły obie wyżej wymienione przesłanki do cofnięcia przydziału, lokalu mieszkalnego.

(...) stanowisko orzekających w sprawie organów w kwestii wystąpienia przesłanek - o których mowa w art. 51 pkt 2 i 3 Prawa lokalowego - uzasadniających cofnięcie przydziału lokalu nie narusza obowiązującego prawa.

W tym stanie rzeczy podniesione przez skarżących zarzuty skargi nie zasługują na uwzględnienie.

Strona 1/1