Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ryszard Bryk /del./ Sędzia WSA Robert Sawuła /spr./ AWSA Magdalena Józefczyk Protokolant: ref. stażysta Anna Mazurek Ferenc po rozpoznaniu w dniu 9 marca 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi S. G. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...].11.2003 r. Nr [...] w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Burmistrza Miasta [...] z dn. [...].09.2003 r. Nr [...] 2. zasądza od Wojewody [...] na rzecz skarżącego S. G. zwrot kosztów postępowania w kwocie 10 zł /dziesięć złotych/ 3. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku.
II SA/Rz 1963/03
U Z A S A D N I E N I E
Podaniem z dn.3.04.2003r. Z. i J. W. zwrócili się do Burmistrza Miasta [...] z prośbą o wymeldowanie z ich domu przy ul. B. w J. S.G., podając iż wyprowadziła się dobrowolnie, przechowując jedynie swoje rzeczy. Mieszkanie, zajmowane do tej pory przez S. G. wymaga remontu, jest nie ogrzewane. Wskazano, że osobą, która może mieć wiadomości o miejscu pobytu S. G. jest M. D. Burmistrz Miasta [...] zawiadomił o wszczęciu postępowania strony, a S. G. udzieliła pełnomocnictwa do jej reprezentowania M. D. Wezwany celem przesłuchania w charakterze strony (wezwanie z dn. 14.05.2003r.), a przesłuchiwany w charakterze świadka M. D. zeznał, że S. G. została zameldowana w lokalu przy ul. B. 19 lat temu zez ówczesną właścicielkę domu H. D. Z uwagi na trudne warunki zamieszkania zimie lokal ten opuszczała w tym czasie na okres ok.3 miesięcy, mieszkając kątem u rodziny. Zawsze jednak udawała się do tego mieszkania, by tam odbierać rentę. W dn.2 kwietnia 2003r. S. G. zastała zdjęte drzwi wejściowe do mieszkania przez J. W., który po interwencji dzielnicowego drzwi zawiesił z powrotem. W następnym dniu S. G. zauważyła, że zamki w drzwiach wejściowych zostały wymienione, z tej przyczyny złożyła skargę na policji. M. D. zaprzeczył, jakoby S. G. wyprowadziła się dobrowolnie z przedmiotowego lokalu. W aktach sprawy zalega kserokopia umowy najmu lokalu z dn.3.02.1998r. zawarta między S. G. a Z. i J. W. kserokopia wpłaty kwoty 150 zł ze strony S. G. na rzecz Z. W. z dn.10.03.2003r. z adnotacją o odmowie przyjęcia tej wpłaty oraz kserokopia faktury za energię elektryczną wystawiona na rzecz S. G. (kserokopie nie potwierdzone za zgodność z oryginałami). W dn.10.06.2003r. przeprowadzono w lokalu przy ul. B. wizję lokalną, stwierdzając iż w mieszkaniu nie znajdują się rzeczy osobiste S. G., a jedynie skromne umeblowanie ze starymi firankami i zasłonami, lokal nosi cechy nie zamieszkiwanego. Burmistrz Miasta postanowieniem z dn. [...].07.2003r. zawiesił Postępowanie w sprawie, z uwagi na toczące się przed organami prokuratury postępowanie w sprawie utrudniania w korzystaniu z mieszkania przez S. G. ze strony Z. i J. W. Organ I instancji uzyskał informację, że Prokuratura Rejonowa [...] postanowieniem z dn.ł2.06.2003r. umorzyła postępowanie w sprawie zmuszania S. G. do zaniechania korzystania z mieszkania, a zażalenia na to postanowienie nie uwzględnił Sąd Rejonowy [...] postanowieniem z dn. [...].09.2003r. [...], a w następstwie podjął zawieszone postępowanie informując strony o możliwości zapoznania się ze zgromadzonym materiałem dowodowym.
Decyzją z dn. [...].09.2003r. [...] Burmistrz Miasta [...] powołując się na dyspozycję art.15 ust.2 ustawy z dn.10.04.1974r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych orzekł o wymeldowaniu S. G. z lokalu przy ul. B. w J. Organ I instancji uznał, że spełniona została przesłanka cytowanego przepisu, albowiem S. G. nie przebywa w w/w lokalu od listopada 2002r., a w świetle prawomocnego postanowienia Prokuratury Rejonowej [...] z dn. 12.06.2003r. [...] jej opuszczenie uznać należy jako "opuszczenie w rozumieniu art.15 ust.2". W trakcie kontroli w rzeczonym lokalu nie ujawniono rzeczy osobistych S. G. Burmistrz wskazał w uzasadnieniu, że fakt opuszczenia lokalu przez S. G. należy rozpatrywać nie tylko w aspekcie zamiaru powrotu do dotychczasowego miejsca pobytu stałego. Powołując się na orzecznictwo NSA OZ w Rzeszowie organ wywiódł, że zameldowanie winno odzwierciedlać rzeczywistość, a nie służyć fikcji meldunkowej. Biorąc pod uwagę takie aspekty jak koncentrację życia w danym miejscu (przebywanie w nim w sensie fizycznym) oraz obiektywną możliwość realizacji woli przebywania w nim, uznano że spełnione są prawne przesłanki do wydania decyzji o wymeldowaniu S. G.