Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Piórkowska Sędziowie NSA Jacek Surmacz NSA Bożena Wieczorska (spr.) Protokolant ref. stażysta Teresa Tochowicz po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2004 r. na rozprawie przy udziale - sprawy ze skargi "A"- spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w R. na decyzję Izby Skarbowej z dnia [...] sierpnia 2002 r. Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 1999r. - skargę o d d a l a -
SA/Rz 2006/02
U Z A S A D N I E N I E
Izba Skarbowa decyzją z dnia [...] sierpnia 2002r. (nr ...) wydaną po rozpatrzeniu odwołania "M." - spółka z o.o. - uchyliła decyzję Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia [...] kwietnia 2002r. nr [...] i określiła:
- należny podatek dochodowy od osób prawnych za 1999r. w kwocie 147.551,00zł
- nadpłatę w tym podatek w kwocie 2517,00zł tj. w kwocie niższej niż zeznania o 40.800,00zł
- odsetki za zwłokę w wysokości 32.534,90zł.
W uzasadnieniu decyzji wyjaśniono, że Spółka zawyżyła koszty uzyskania przychodów o kwotę 120.000,00zł wydatkowaną na wypłatę wynagrodzenia z tytułu umowy zlecenia (usługi doradztwa finansowego) zawartej z udziałowcem J.Ś. Uznano bowiem, że w/w wydatek nie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przez Spółkę przychodami. Z materiału dowodowego zebranego w postępowaniu kontrolnym oraz przedłożonego przez Spółkę przy piśmie z dnia [...] lipca 2002r. nie wynika, aby w wyniku realizacji "Raportu" tj. opracowania stanowiącego jedyny dowód wykonania usługi doradztwa finansowego Spółka zawarła nowe, odrębne umowy sprzedaży lub zakupu towarów, bądź też zmieniła kierunki lub specyfikę swej działalności. Spółka zarówno przed, jak i po otrzymaniu "Raportu" prowadziła wyłącznie sprzedaż (zakup) udokumentowaną fakturami VAT i rachunkami uproszczonymi - w tym również na rzecz podmiotów wymienionych w "Raporcie". Nie ma również dowodów na to, aby Spółka - po otrzymaniu "Raportu" podejmowała czynności powodujące zmianę ustalonych terminów płatności należności jej przysługujących z tytułu sprzedaży na raty autobusów, bądź spłaty rat kredytowych. Przedstawione aneksy nr 1 i 2 do umowy kredytowej nie przedstawiają w tym zakresie żądnych zmian. Organ odwoławczy uznał ponadto, iż brak jest podstaw do "utożsamiania" faktu zawarcia przez podatnika w dniu 1 marca 2000r. umowy dealerskiej do stałego zawierania umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych w systemie telefonii komórkowej oraz poprzedzającej ją umowy najmu lokalu zawartej w dniu 30 grudnia 1999r. z realizacją założeń przedstawionych w "Raporcie". Przedłożone przez podatnika notatki służbowe z rozmów przeprowadzonych w dniu 24 grudnia 1999r. w sprawie zawarcia umowy dealerskiej - dokumentujące w jego ocenie - datę i fakt rozpoczęcia negocjacji w 1999r., a co za tym idzie wykorzystania "Raportu" w celu osiągnięcia przychodów, nie dowodzi dokonania tej czynności. Notatka służbowa jest dokumentem sporządzonym przez podatnika i bez powiązania jej z innymi dowodami, weryfikującymi określone w niej okoliczności nie dokumentuje wskazanych w niej faktów. Przedłożona umowa najmu lokalu użytkowego zawarta w dniu 30 grudnia 1999r. nie stanowi dowodu uruchomienia i otwarcia salonu sprzedaży usług stałego zawierania umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych w systemie telefonii komórkowej. Innych dowodów w tym zakresie Spółka nie przedstawiła, mimo że z analizowanej okoliczności wywodzi korzystne dla siebie skutki prawne.
Zdaniem organu odwoławczego bezzasadne są zarzuty odnośnie naruszenia art. 23 ust. 1 ustawy o kontroli skarbowej. Przesłuchanie K. Ł. nastąpiło w trybie art. 23 ust. 3 ustawy o kontroli skarbowej, w związku z czym brak ponownego zapoznania podatnika z treścią protokołu z tej kontroli nie narusza art. 23 ust. 1 ustawy o kontroli skarbowej.