Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Czarnik Sędziowie NSA Marian Ekiert AWSA Magdalena Józefczyk Protokolant: sekr. sądowy Anna Mazurek-Ferenc po rozpoznaniu w dniu 20 października 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi Likwidatora Partii [...] na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] sierpnia 2002 r. nr [....] w przedmiocie odszkodowania za zajęcie nieruchomości I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] maja 2002 r. Nr [...]; II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku;
Wyrokiem z dnia 10.10.2001 r. sygn.akt SA/Rz 336//00 Naczelny Sąd Administracyjny uchylił decyzję Wojewody [...] z dnia [...].01.2000 r. nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta [...] z dnia [...].09.1999 r. nr [...] które wydane zostały w przedmiocie ustalenia odszkodowania za straty spowodowane czasowym zajęcie nieruchomości oznaczonej jako dz.nr 760/3 obr. [...], położonej przy ul. R. w R., pozostającej w wieczystym użytkowaniu Partii [...], w związku z koniecznością usunięcia awarii sieci ciepłowniczej 2 x DN 150 przez [...] Gospodarkę Komunalna Spółka z o.o. - Miejskie Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej - Oddział [...].
W uzasadnieniu swojego wyroku Sąd podniósł, iż kluczowym problemem dla rozstrzygnięcia sprawy pozostawało ustalenie czy użytkownik wieczysty przedmiotowej nieruchomości, podlegającej zajęciu w trybie przepisów ustawy z dnia 29.04.1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości [ t.jedn. z 1991 r. Dz.Ust. Nr 30 poz. 127 z późn.zm. ] w związku z tym poniósł szkodę i czy istnieje związek przyczynowy pomiędzy zajęciem tej nieruchomości i wykonaniem robót zmierzających do usunięcia awarii a ewentualnie powstałą szkodą. Pojęcie szkody utożsamił Sąd z różnicą jaka istnieje pomiędzy stanem majątkowym poszkodowanego, a tym stanem jaki zaistniałby w przypadku gdyby nie nastąpiło zdarzenie powodujące jej zaistnienie, odwołując się w tym względzie do stanowiska prezentowanego w doktrynie prawa cywilnego. Mając na względzie żądanie poszkodowanego Sąd podkreślił, iż poza sporem w sprawie jest, że skarżący pozbawiony został władztwa nad przedmiotową nieruchomością od dnia 23.09.1997 r. , natomiast kwestią sporną pozostaje moment jego odzyskania i że bez względu na stan nieruchomości ciążył na nim obowiązek jej przyjęcia po zakończeniu robót. Dalszym problemem spornym także o zasadniczym znaczeniu dla wyniku sprawy w ocenie Sądu pozostawała kwestia czy po usunięciu zaistniałej awarii skarżący mógł kontynuować prowadzone roboty na tej nieruchomości i czy w związku z tym poniósł szkodę, której wymiar nie ogranicza się do poniesionych strat, ale obejmuje również utracone korzyści.
Przy uwzględnieniu powyższych wywodów Sąd wywiódł, iż granice szkody ewentualnie poniesionej przez stronę skarżącą określać będzie równowartość wszelkich poniesionych ciężarów publicznych w okresie w którym pozbawiona została władztwa nad nieruchomością, a także strat i ewentualnie utraconych korzyści jakie wiążą się z niemożliwością kontynuowania przez nią robót. Z tego względu zalecił Sąd aby w dalszym postępowaniu ustalić, czy istotnie w okolicznościach sprawy zaistniało zagrożenia dla kontynuacji tych robót i czy ustało ono, a jeżeli tak to z jakim momentem, przy czym ustaleń tych należało dokonać wykorzystując już zebrany w sprawie materiał i ewentualnie go uzupełniając w zakresie wymagającym wiadomości specjalnych. Natomiast w zasadzie negatywnie odniósł się Sąd do roszczeń strony skarżącej dotyczących szkody związanej z zabezpieczeniem obiektu łącznie ze znajdującym się na nim sprzętem, nie przesądzając jednakże o zasadności tych żądań i pozostawiając ten problem do wyjaśnienia w dalszym postępowaniu przy pomocy wszelkich dostępnych środków dowodowych.