Do przychodów zalicza się więc "wartość otrzymanych nieodpłatnych świadczeń" /art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./, a więc czysty zysk /zysk netto/ wyłączony od podziału między wspólników i pozostawiony w Spółce w sytuacji gdy umowa spółki nie przewiduje wyłączenia zysku od podziału albo nie powierza uchwale wspólników rozporządzania czystym zyskiem.
Czysty zysk, a więc środki pieniężne znajdowały się przez cały rozpatrywany okres w posiadaniu i dyspozycji Spółki. Spółka także co jest niekwestionowane nie płaciła od niego żadnych odsetek. Zatem i nieodpłatny charakter tak rozumianego świadczenia nie może budzić wątpliwości.
Okoliczność, że uchwały o pozostawieniu w Spółce wypracowanego przez nią całości czy też części zysku podjęte z naruszeniem art. 191 par. 1 Kh są uchwałami ważnymi /albowiem nie zostały "unieważnione" przez Sąd w związku z brakiem zaskarżenia/ nie oznacza zakazu dokonywania przez organy podatkowe oceny ich skutków podatkowych.
Wartość nieodpłatnego świadczenia została prawidłowo ustalona przez organy podatkowe - zgodnie z art. 12 ust. 6 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jako koszt pozyskania kredytu bankowego w wysokości odpowiadającej kwocie niewypłaconej wspólnikom części zysku, pozostawionej w Spółce przez cały rok podatkowy 1996 jako tzw. zysk zatrzymany.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie sprawy ze skargi Przedsiębiorstwa Produkcji, Handlu i Usług "B." Sp. z o.o. w P. na decyzję Izby Skarbowej w R. z dnia 2 stycznia 2001 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych, zaległości podatkowej i odsetek, za 1998 r. - skargę oddala.
Decyzją z dnia 2 stycznia 2001 r. - (...) - Izba Skarbowa w R. na podstawie art. 233 par. 1 pkt 1, art. 21 par. 3, art. 53 par. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ oraz art. 12 ust. 1 pkt 2 i ust. 6 pkt 4, art. 15 ust. 1, art. 16 ust. 1 pkt 38, art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ utrzymała w mocy decyzję Inspektora Kontroli Skarbowej z Urzędu Kontroli Skarbowej w R. z dnia 27 września 2000 r. (...) określającą Przedsiębiorstwu Produkcji Handlu i Usług "B." Sp. z o. o. /zwana dalej -Spółką/ w P. należny podatek dochodowy od osób prawnych za 1998 r. w wysokości 105.484,00 zł, zaległość w tym podatku w tej samej wysokości oraz odsetki za zwłokę w kwocie 60.401,30 zł.
Podstawą do zmiany zeznania podatkowego Spółki /w zeznaniu zadeklarowano stratę w kwocie 34.895,18 zł/ stały się trzy zagadnienia, a mianowicie:
1/ zaniżenie przychodu o kwotę 258.247,36 z tytułu nieodpłatnie otrzymanych świadczeń,
2/ zawyżenie kosztów uzyskania przychodów z tytułu zaliczenia do nich: odsetek za zwłokę z tytułu nieterminowego uiszczenia podatku od nieruchomości za 1997 r. /339,40 zł/; dwukrotnego zaliczenia do nich wydatku w kwocie 2.200 zł związanego z umieszczeniem w książce teleadresowej nazwy firmy;
wydatku na kurs komputerowy Marty F.-W. nie będącej w 1998 r. pracownikiem Spółki, a przez co nie pozostającego w związku z przychodem w wysokości 420 zł; wydatku na rzecz udziałowców Spółki nie będących pracownikami z tytułu wypłaconych wynagrodzeń za pracę, składek ZUS, FP, FGŚP, wyjazdów służbowych, a odnoszących się do Prezesa Zarządu Waldemara W. oraz jego Zastępcy Waldemara G. w kwocie 72.372,06 zł.
3/ zaniżenie kosztów uzyskania przychodów polegające na podwyższeniu odpisów amortyzacyjnych o kwotę 5.670,71 zł.
Z uzasadnienia tej decyzji wynika, że w następstwie przeprowadzonego postępowania kontrolnego w Spółce zostało stwierdzone, że w 1998 r. korzystała ona nieodpłatnie z zysku przeznaczonego do podziału między wspólników /Waldemar W., Waldemar G. i Jerzy O. od 6 kwietnia 1992 r., a Waldemar W. i Waldemar G. do tej daty od dnia zawiązania spółki tj. 6 lipca 1989 r./ za lata 1990-1997.
Ustalono bowiem, że w dniach 4.02.1991 r.; 28.02.1992 r.; 28.02.1993 r.;
28.02.1994 r.; 24.03.1995 r.; 4.03.1996 r.; 17.04.1997 r.; 15.04.1998 r. zgromadzenia wspólników Spółki podjęły uchwały o zatwierdzeniu bilansów i podziale zysku za poprzedni rok obrotowy /równy rokowi kalendarzowemu/, który w części przeznaczono na dywidendy dla wspólników, a w części na zwiększenie środków obrotowych.
"Z art. 191 par. 1 Kh - prawnie skuteczne wyłączenie zysku od podziału między wspólników może nastąpić jedynie na podstawie wyraźnego zapisu w umowie Spółki. Jeżeli umowa Spółki nie stanowi inaczej, zysk przypadający wspólnikom /art. 191 par. 3 Kh/ dzieli się w stosunku do udziałów, gdyż wspólnicy mają prawo do czystego zysku wynikającego z rocznego bilansu Spółki z chwilą zatwierdzenia sprawozdania finansowego".