Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Piórkowska (spr.) Sędziowie AWSA Jolanta Ewa Wojtyna WSA Kazimierz Włoch Protokolant st. sekt. Małgorzata Kramarz po rozpoznaniu w dniu 31 marca 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi "A" S.A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] listopada 2001 r. Nr [...] w przedmiocie zobowiązania w podatku od nieruchomości za lata 1995-1996 skargę o d d a l a 09-02-12bj
SA/Rz 43/02
U Z A S A D N I E N I E
Decyzją z dmą 28 listopada 2001r. SKO-403/240/01 Samorządowe Kolegium Odwoławcze , po rozpoznaniu odwołania "A" S.A. uchyliło decyzję Burmistrza Miasta D. z dnia (...) lipca 2001r. (...) w przedmiocie określenia odsetek za zwłokę z tytułu podatku od nieruchomości za lata 1995-1996.
Jako podstawę prawną decyzji orzekający organ powołał art. 233 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa /Dz.U. Nr 137, poz. 926 ze zm./. W uzasadnieniu organ wskazał, że postępowanie przed organem I instancji dotknięte jest licznymi uchybieniami które skutkują uchyleniem decyzji, a w szczególności; brakiem zawiadomienia podatnika o wszczęciu postępowania /art. 165 § 2 i § 4/, niekompletnością postępowania dowodowego /art.180/, a także nie zastosowaniem art.200 § l Ordynacji podatkowej w świetle którego organ winien umożliwić stronie wypowiedzenie się w przedmiocie zebranego materiału dowodowego.
Nadto, w ocenie Samorządowego Kolegium Odwoławczego decyzja organu I instancji nie spełnia niezbędnych przesłanek określonych art. 210 § 4 Ordynacji podatkowej nie zawierając prawidłowego uzasadnienia faktycznego i prawnego.
Ustosunkowując się do zarzutów podnoszonych w odwołaniu, organ podniósł, że w świetle uchybień formalnych postępowania przedwczesnym jest rozpoznanie sprawy pod względem merytorycznym, a na co pozwoli dopiero zebrany w sprawie pełny materiał dowodowy.
Na decyzję tę "A" złożyła skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego w części postanawiającej o przekazaniu sprawy do ponownego rozpatrzenia organowi podatkowemu l instancji wnosząc o umorzenie postępowania, bądź uchylenie decyzji i wskazanie organowi l instancji umorzenie postępowania.
Decyzji tej skarżąca zarzuciła naruszenie prawa poprzez nie wskazanie litery powołanego jako podstawa prawna art. 233 § 2 Ordynacji podatkowej a dającego podstawę do umorzenia postępowania na podstawie art. 233 § 2 lit. a. Nadto skarżąca zarzuciła orzekającemu organowi naruszenie treści art. 70 ordynacji podatkowej poprzez nieuwzględnienia faktu przedawnienia zobowiązania podatkowego oraz faktu wygaśnięcia zobowiązania podatkowego wskutek przedawnienia.
W uzasadnieniu skarżąca naprowadziła, że organ nie był uprawniony do wydania decyzji zaskarżonej skoro wcześniej stwierdził, że podatek od nieruchomości został obliczony i uiszczony w należytej wysokości. Burmistrz wydał kolejną decyzję w sprawach w których postępowanie zostało wcześniej prawomocnie zakończone.
Nadto organ nie wziął pod uwagę wygaśnięcia zobowiązania na skutek przedawnienia, a więc orzeczenie Samorządowego Kolegium Odwoławczego winno sprowadzić się jedynie do umorzenia postępowania.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o jej oddalenie podtrzymując swoje stanowisko zawarte w decyzji dodatkowo naprowadzając, że skarżąca pomyliła przepisy gdyż powołany jako podstawa prawna rozstrzygnięcia art. 233 § 2 Ordynacji podatkowej nie zawiera oznaczeń literowych. Oznaczenie takie zawiera przepis art. 233 § l Ordynacji podatkowej który w sprawie nie ma zastosowania. W ocenie organu wydana w sprawie decyzja w przedmiocie określenia odsetek za zwłokę nie jest kolejną decyzją w tej samej sprawie ponieważ w tym przedmiocie nie zapadło wcześniej rozstrzygnięcie. Niespornym natomiast jest, że podatek od nieruchomości uiszczony został w opóźnieniem bez należnych odsetek dopiero po wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w dniu 8 grudnia 2000r. sygn. akt I SA/Kr 1720/98.