Podatki  i  inne świadczenia pieniężne, do  których   mają zastosowanie przepisy Ordynacji  podatkowej, oraz egzekucja t
Tezy

Skoro organy podatkowe ustaliły na podstawie zgromadzonych dowodów, że skarżąca mimo zawarcia umowy sprzedaży nie wydała towarów będących przedmiotem sprzedaży, to tym samym nie powstał po jej stronie obowiązek podatkowy, a otrzymana przez stronę skarżącą faktura po pierwsze nie powinna być wystawiona, a po drugie nie była dowodem stwierdzającym dokonania czynności.

W tych warunkach zasadnie organy podatkowe przyjęły, że uprawnienia określone w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, polegające na możliwości obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie przysługiwały stronie skarżącej.

Uzasadnienie strona 1/2

Decyzją z dnia 25 marca 1996 r. Urząd Skarbowy określił Spółce z o.o. "T." zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za październik 1995 r. w kwocie 35.256 zł, bowiem w wyniku przeprowadzonego postępowania podatkowego zakwestionował odliczenie przez Spółkę w sierpniu 1995 r. podatku naliczonego w łącznej kwocie 9.250 zł, zawartego w fakturach VAT dokumentujących zakup samochodów i przyczep, wystawionych przez Spółkę z o.o. "E.".

Organ podatkowy uznał, że dokumenty te potwierdzają czynności, które nie zostały wykonane, gdyż w rzeczywistości towar nie został wydany Spółce z o.o. "T.". Pojazdy nadal były używane przez stronę sprzedającą, co organ podatkowy stwierdził między innymi na podstawie kontroli listów przewozowych, gdzie jako przewoźnik występowała Spółka z o.o. "E.". W uzasadnieniu decyzji organu I instancji wskazano też na inne okoliczności takie jak fakt, iż dowody rejestracyjne pojazdów nie zostały zmienione oraz to, że z tytułu zakupu Spółka z o.o. "T." dokonała tylko częściowej zapłaty, brak też dokumentów stwierdzających tytuł do używania samochodów przez Spółkę "T."

Wskazując na powyższe ustalenia organ podatkowy stwierdził, że otrzymane faktury nie uprawniają Spółki z o.o. "T." do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturach dokumentujących nabycie towaru i usług.

Organ podatkowy I instancji zakwestionował też opodatkowanie przez Spółkę z o.o. "T." według stawki VAT "0" procent usług transportu międzynarodowej jednakże ustalenia te nie były przedmiotem skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

W odwołaniu wniesionym do Izby Skarbowej Spółka z o.o. "T." początkowo wnosiło o anulowanie tzw. sankcji karnej. Natomiast w uzupełnieniu odwołania zawarła stanowisko, że obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług powstał po stronie sprzedającej Spółki z o.o. "E." z chwilą otrzymania pierwszej raty z tytułu sprzedaży, a skoro Spółka ta odprowadziła podatek należny to tym samym nabywca Spółka z o.o. "T." miała prawo dokonać obniżenia podatku należnego. Zdaniem Spółki fakt, iż nie dokonano przerejestrowania samochodów nie może świadczyć o tym, że czynność sprzedaży nie została wykonana.

Izba Skarbowa po rozpatrzeniu odwołania uchyliła w części zaskarżoną decyzję organu I instancji i określiła za październik 1995 r. Spółce nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym w wysokości 2.464 zł oraz ustaliła dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości 2.772 zł. Powyższe rozstrzygnięcie było wynikiem tego, że organ podatkowy I instancji nieprawidłowo zastosował sankcję z art. 27 ust. 5 pkt 2 ustawy o VAT. Organ odwoławczy podzieli natomiast w pełni stanowisko organu podatkowego I instancji co do tego, że ustalenia faktyczne w sprawie wskazują na zasadność zakwestionowania odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących czynności, które nie zostały dokonane

W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego skarżąca strona Spółka z o.o. "T." wyraziła pogląd, że pracownicy Urzędu Skarbowego pogubili się skutkiem licznych naliczeń sprostowań i korekt i w tym upatruje wydanie nieprawidłowej decyzji. Spółka podtrzymała w skardze stanowisko zawarte w odwołaniu.

Strona 1/2