Samorządowe Kolegium Odwoławcze w odpowiedzi na skargę wniosło o oddalenie skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny z w a ż y ł, co następuje:
Stosownie do art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych /Dz.U. Nr 153, poz. 1269/ sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem /jeżeli ustawy nie stanowią inaczej/.
Z mocy art. 85 i art. 97 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Przepisy wprowadzające ustawę prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz. U. Nr 153, poz. 1271/ w miejsce Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Ośrodka Zamiejscowego w Szczecinie utworzony został z dniem 1 stycznia 2004 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie, który właściwy jest do rozpoznawania skarg wniesionych przed tą datą do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie Ośrodek Zamiejscowy w Szczecinie w sprawach, w których postępowanie nie zostało zakończone.
Rozpatrując stan faktyczny i prawny sprawy sąd administracyjny stwierdził, że skargę należy uznać za zasadną , ponieważ zaskarżona decyzja została wydana z naruszeniem prawa materialnego i przepisów postępowania administracyjnego mającym istotny wpływ na wynik sprawy, dotyczy to również decyzji Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej.
Jak wynika z akt sprawy skarżąca J. G. w dniu [...] r. złożyła do [...] Ośrodka Pomocy Społecznej w [...] wniosek o przyznanie macierzyńskiego zasiłku okresowego i macierzyńskiego zasiłku jednorazowego.
Stosownie do treści art. 31 ust. 10 ustawy z dnia 29 listopada 1990r. o pomocy społecznej /tj. Dz.U. z 1998r. Nr 64, poz. 414 ze zm./ macierzyński zasiłek okresowy i macierzyński zasiłek jednorazowy przysługuje uprawnionym z mocy tej ustawy osobom, jeżeli dochód na osobę w rodzinie nie przekracza dochodu określonego w art. 4 ust.1 ustawy.
W sytuacji, gdy nie budzi wątpliwości, że J. G. jest osobą spełniającą przesłanki z art. 31 ust.6 i ust.9 w/w ustawy o pomocy społecznej , to oczywiste jest, że badanie legalności zaskarżonej decyzji sprowadza się do oceny prawidłowości ustalenia dochodu osoby ubiegającej się o pomoc społeczną w formie macierzyńskiego zasiłku okresowego i macierzyńskiego zasiłku jednorazowego. Dochód ten należało ustalić zgodnie z art. 2a ust.1 pkt 2 ustawy o pomocy społecznej uwzględniając dochody wnioskodawczyni z miesiąca poprzedzającego złożenie wniosku, lub w przypadku utraty dochodu z miesiąca, w którym wniosek został złożony, bez względu na tytuł i źródło ich uzyskania.
W takim jednak razie rację ma skarżąca wskazując, że ustalenie przez organy obu instancji, iż dochód ten w miesiącu złożenia wniosku w [...] r. wynosił [...] zł jest błędne. Za naruszenie prawa materialnego uznać trzeba zaliczenie w sprawie J. G. do jej dochodu w [...] r. części dodatku mieszkaniowego , przyznanego jej ojcu w kwocie [...] zł, bowiem nie prowadzili już wspólnego gospodarstwa domowego, który stanowi utracony przez skarżącą składnik dochodu w miesiącu złożenia wniosku.
Naruszenie to nie miałoby wpływu na wynik sprawy, gdyby pozostałe wskazane w zaskarżonej decyzji składniki dochodu skarżącej nie budziły wątpliwości, bowiem ich suma przekracza 838 zł /279,33 zł na jednego członka rodziny/ tj, kryterium dochodowe. Mianowicie w decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego podobnie jak i w decyzji organu I instancji do dochodu zaliczano kwotę [...] zł alimentów /płaconych dobrowolnie przez ojca dwójki dzieci skarżącej/. Skarżąca jednak konsekwentnie zarówno w wywiadzie środowiskowym z dnia [...] r., odwołaniu od decyzji organu I instancji jak i skardze podniosła, że otrzymała w [...] r. od ojca dzieci alimenty w kwocie [...] zł. Dołączyła do akt sprawy wyciąg z ugody zawartej przed Sądem Rejonowym w [...] w dniu [...] r. w sprawie [...], w której S. T. (ojciec dzieci skarżącej) zobowiązał się płacić na dzieci łącznie kwotę [...] zł miesięcznie.
W tych okolicznościach rzeczą organów było zebranie dodatkowych dowodów na tę sporną okoliczność i w tym celu należało przeprowadzić dalsze postępowanie dowodowe w tym również przesłuchać w charakterze strony skarżącą ewentualnie w razie konieczności ojca dzieci skarżącej.
Z powyższych względów należało na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 a i c, art. 152 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. Nr 153, poz. 1270/ orzec jak w sentencji wyroku.