Wynajem lokali i budynków użytkowych przez gminę ma charakter działalności gospodarczej, do której art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie ma zastosowania.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Miasta Sz. na decyzję Izby Skarbowe w K. z dnia 10 lipca 1998 r. (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług - oddala skargę.
Inspektor Kontroli Skarbowej z Urzędu Kontroli Skarbowej w K. decyzją z dnia 30 marca 1998 r. wydaną na podstawie art. 5 ust. 1, art. 10 ust. 1, art. 14 ust. 3, art. 26 oraz art. 27 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ określił zobowiązanie podatkowe Gminy Miasto Sz. będące zaległością w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 1994 r. w podanych kwotach /łączna kwota podatku wyniosła 197.945,60 zł./.
W wyniku kontroli skarbowej przeprowadzonej w 1998 r. ustalono, że Gmina Miasto Sz. w 1993 r. uzyskała ze sprzedaży towarów i usług ponad 1,2 mld st.zł.. Przekroczenie wartości sprzedaży ponad 1,2 mld st.zł. zobowiązywało Gminę na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy do opodatkowania podatkiem VAT czynności określonych w art. 2 ustawy' gdyż od 1 stycznia 1994 r. stała się ona podatnikiem VAT. Gmina nie wykonała jednak ciążących na niej obowiązków i nie dokonała zgłoszenia rejestracyjnego /art. 9 ust. 1/, nie składała w urzędzie skarbowym miesięcznych deklaracji podatkowych /art. 10 ust. 1/, nie obliczała i nie wpłacała podatku należnego /art. 26/, nie prowadziła też ewidencji, o której mowa w art. 27 ust. 4.
Na podstawie dowodów źródłowych dokumentujących sprzedaż towarów i usług ustalono że w 1994 r. Gmina sprzedała:
- nieruchomości, budynki i lokale użytkowe podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT za łączną kwotę 1031.621,16 zł.
- usługi z tytułu dzierżawy i najmu opodatkowane podatkiem VAT na łączną kwotę 119.367,73 zł. - dokonała sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT będącej opłatami parkingowymi, prowizją od sprzedaży znaków skarbowych i usług kserograficznych na łączną kwotę 11.676,32 zł.
Podatek należny obliczono według stawki 22 procent od obrotu zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy o podatku VAT, od sprzedaży za poszczególne miesiące 1994 r. oraz naliczono należne odsetki od dnia wymagalności do dnia 31 marca 1998 r.
W odwołaniu od powyższej decyzji Miasto Sz. zarzuciło naruszenie prawa materialnego przez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie przepisów art. 5 ust. 1 i art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku VAT przez przyjęcie że:
- Miasto Sz. nie dokonało rejestracji podatkowej i zgłoszenia obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług;
- sprzedaż przez Gminę Miasto Sz. lokali i budynków użytkowych, które były używane nie podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług o którym mowa w art. 7, ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku VAT oraz przepisów art. 122 i art. 213 par. 1 pkt 5 i par. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ przez niewyjaśnienie stanu faktycznego, w szczególności że celem gminy w zakresie wykorzystywania lokali i budynków użytkowych było zaspokajanie potrzeb wspólnoty samorządowej oraz brak ustosunkowania się przez organ podatkowy do zgłoszonego w toku postępowania podatkowego dowodu, potwierdzającego dokonanie rejestracji podatkowej w zakresie podatku VAT, Nadto Gmina zarzuciła zawyżenie wysokości należnego podatku o kwotę 186.030,00 zł oraz bezzasadne naliczenie od tej kwoty odsetek i wniosła o uchylenie decyzji zaskarżonej części.