Żaden przepis rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 kwietnia 1991 r. w sprawie stawek podatku obrotowego od osób fizycznych oraz nie będących jednostkami gospodarki uspołecznionej osób prawnych i innych jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej, ulg i zwolnień i trybu płatności tego podatku /Dz.U. nr 38 poz. 165/ nie wyłącza działalności polegającej na wynajmie "rzeczy" - stoisk handlowych w domu towarowym, która to działalność stanowi źródło przychodów prowadzącego taką działalność podmiotu, z uznania tej działalności za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku obrotowym.
W tabeli stawek podatku obrotowego, stanowiącej załącznik do powyższego rozporządzenia w poz. 31 wymienia się ten zakres usług jako zwolnionych od podatku co nie znaczy, że najem stoisk handlowych prowadzony przez podmiot który taką działalność prowadzi i dla którego uzyskiwany czynsz stanowi źródło przychodu, nie jest działalnością gospodarczą - usługową, w rozumieniu przepisów o podatku obrotowym.
Jeśli zatem, Spółka Cywilna "S." świadczyła w ramach prowadzonej działalności usługi najmu, które należy uznać za działalność usługową w rozumieniu przepisów ustawy o podatku obrotowym, to zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 pkt 5 lit. "b" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ zawierane przez nią umowy najmu stoisk nie podlegają opłacie skarbowej.
Decyzją z dnia 11 marca 1997 r. Drugi Urząd Skarbowy w S. na podstawie art. 5 ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ oraz art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "b" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ i par. 65 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 2 października 1991 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 90 poz. 405/ i par. 66 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 czerwca 1992 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 53 poz. 253/, określił Andrzejowi G. i Zbigniewowi K. oraz Czesławie M. od umów najmu nr 116/92 z 1.07.1992 r. nr 86/93 z 1.03.1993 r. i nr 90/93 z 1.03.1993 r. oraz aneksów do umów z 1.03.1993 r. solidarnie zobowiązanie w opłacie skarbowej której wysokość ustalił na kwotę 2.988 zł.
W uzasadnieniu decyzji Urząd Skarbowy wskazał, że przedmiotem umów były stoiska handlowe, wynajęte na czas określony a czynsz najmu płatny był w stawkach miesięcznych co w oparciu o przepisy powołanej ustawy i przepisów wykonawczych uzasadnia określenie opłaty skarbowej wobec stron umowy.
Zdaniem organu podatkowego, w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania przepis art. 3 ust. 1 pkt 5 lit. "b" ustawy o opłacie skarbowej bowiem przesłanki uzasadniające zwolnienie umowy najmu z opłaty skarbowej będą spełnione wówczas gdy wynajem będzie dla danego podmiotu gospodarczego działalnością usługową czyli działalnością podlegającą podatkowi obrotowemu jako świadczenie usług polegające na wynajmie rzeczy, a taki najem ma miejsce wówczas, gdy stanowi następstwo uprzedniego zlecenia usługobiorcy, a należność za świadczone usługi według cen tych usług jest obrotem.
Skoro zatem, istotnym składnikiem umowy najmu jest czynsz swobodnie ustalony przez strony, który nie ma nic wspólnego z "obrotem za świadczone usługi", to oznacza, że te umowy nie podlegają podatkowi obrotowemu, a to oznacza że podlegają opłacie skarbowej.
Dlatego, strony umowy najmu /stoisk handlowych/ zawieranych przez Spółkę Cywilną "S.", opartej o przepis art. 659Kc, podlegają opłacie skarbowej.
W odwołaniu od powyższej decyzji pełnomocnik Czesławy M. zarzucił decyzji rażące naruszenie prawa i wniósł o jej uchylenie. W uzasadnieniu wskazał, że organ podatkowy bezzasadnie pominął wyjaśnienia podatniczki, że umowa dzierżawy stoisk handlowych od Spółki Cywilnej "S.", była zawierana w ramach prowadzonej przez tę Spółkę działalności gospodarczej i tym samym taka umowa nie podlega opłacie skarbowej.
Powyższe wynika z pozostających w dyspozycji organu podatkowego dowodów w postaci zgłoszenia przez Spółkę "S." obowiązku podatkowego w podatku obrotowym i dochodowym oraz obowiązku podatkowego Cz. M.
Spółka Cywilna "S." jako główne źródło przychodów wykazała wynajem stoisk handlowych o czym świadczą składane deklaracje na podatek obrotowy /dotyczą 1993 r./ w których wykazano obroty z dzierżawy stoisk handlowych oraz zapisy umowy spółki cywilnej z 18 maja 1991 r. gdzie cel tworzenia Spółki wyraźnie określa "zamiar organizowania i oddawania w najem stanowisk handlu detalicznego".