Skoro ustawodawca upoważnił organy samorządu terytorialnego /rada gmin/ do stanowienia prawa miejscowego w zakresie opłat lokalnych tj. zasad ich ustalania i poboru oraz terminu płatności i wysokości stawek, czyniąc przy tym jedyne ograniczenie co do dopuszczalnej wysokości tych stawek, to z góry założył ich zróżnicowanie w zależności od miejsca prowadzenia handlu targowiskowego.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Danuty S., Marii S., Krystyny W., Roberta S. i Lidii S. na uchwałę Rady Gminy w R. z dnia 29 grudnia 1995 r. (...) w przedmiocie ustalenia wysokości dziennej opłaty targowej - stwierdza niezgodność z prawem par. 2 zaskarżonej uchwały; oddala skargi w pozostałej części; (...).
Rada Gminy w R. podjęła 29 grudnia 1995 r. (...) w sprawie ustalenia wysokości dziennej opłaty targowej.
Na podstawie art. 15 ust. 1 i art. 19 pkt 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ i par. 1 pkt 4 lit. "a" rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 13 grudnia 1995 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 147 poz. 715/ oraz art. 7 ust. 1 pkt 11, art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. "a", art. 40 ust. 1 - 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ Rada Gminy uchwala, co następuje:
par. 1
Ustala dzienne stawki opłaty targowej w następujących wysokościach:
1. Sprzedaż na placach targowych - 10,00 zł/m2
2. Sprzedaż lodów, popcornu, wody w woreczkach - 20,00 zł,
3. Sprzedaż waty cukrowej - 6.00 zł,
4. Sprzedaż obnośna na plażach - 25,00 zł,
5. Sprzedaż z punktów stałych na plażach od - 50,00 zł do - 70,00 zł.
par. 2
Nie zezwala się na prowadzenie działalności poza wyznaczonymi targowiskami. W przypadku prowadzenia takiej działalności poza wyznaczonymi targowiskami grożą kary grzywny wymierzone w trybie i na zasadach określonych w prawie o wykroczeniach.
par. 3
1. Opłatę targową pobierają inkasenci lub dzierżawcy, którzy wydają pokwitowanie na każdą pobraną kwotę.
2. Z tytułu prowadzonego inkasa, inkasentom przysługuje wynagrodzenie w wysokości 10 procent pobranej kwoty.
3. Dla stałych mieszkańców Gminy udziela się 50 procent ulgi w stosunku do wszystkich pobieranych opłat.
par. 4
Traci moc uchwała (...) Rady Gminy z dnia 16 grudnia 1994 r. w sprawie ustalenia wysokości dziennej opłaty targowej.
par. 5
Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie od początku roku 1996 r. do należnych podatków i opłat.
Pismem z dnia 26 września 1996 r. w złożonym w Urzędzie Gminy w R. Danuta S., Maria S., Krystyna W., Robert S., Lidia S. Wezwali w/w organ do usunięcia naruszeń przepisów prawnych zawartych w uchwale Rady Gminy (...) z 29 grudnia 1995 r.
Wnieśli o uchylenie tej uchwały w par. 1 z uwagi na naruszenie treści przepisu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./, w par. 2 z uwagi na naruszenie treści przepisu art. 40 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /t.j. Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74/, w ust. 3 par. 3 z uwagi na naruszenie treści art. 19 pkt 3 cytowanej ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.
Pismem z dnia 24 października 1996 r. podpisanym przez Przewodniczącą Rady Gminy w R. udzielono Danucie S. i innym mieszkańcom Gminy którzy podpisali wezwanie z 26 września 1996 r. odpowiedź na powyższe wezwanie, informując ich, że cytowana uchwała nie narusza prawa i organ nadzoru nie stwierdził jej nieważności.
W tej sytuacji pismem z 18 listopada 1996 r. Danuta S., Maria S., Krystyna W., Robert S., Lidia S., wnieśli skargę na przytoczoną na wstępie uchwałę Rady gminy w R. domagając się uchylenia uchwały (...) Rady Gminy w R. z 29 grudnia 1995 r. jako niezgodnej z prawem. W uzasadnieniu skargi podnieśli, że w par. 1 Rada Gminy ustaliła stawki opłaty targowej od sprzedaży za poszczególne artykuły oraz sprzedaż na placach targowych co jest sprzeczne z przepisami art. 15 ust. 2 i 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalowych, bowiem te przepisy nie zawierają norm prawnych, które dawałyby podstawę do ustalenia wysokości opłaty targowej od rodzaju, a nawet od gatunku rzeczy.