Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący del. Sędzia NSA Krystyna Zaremba Sędziowie: Sędzia WSA Alicja Polańska /spr./ Asesor WSA Nadzieja Karczmarczyk Protokolant Joanna Zienkowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 lutego 2004r. sprawy ze skargi "C" S.A. z siedzibą w G. na decyzję Izby Skarbowej w S. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za marzec 1999r. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odsetek od zaległości podatkowych o d d a l a skargi
Inspektor Kontroli Skarbowej z Urzędu Kontroli Skarbowej w S., w wyniku przeprowadzonej kontroli skarbowej w zakresie przestrzegania przepisów ustawy z dnia 26 sierpnia 1994r. o regulacji rynku cukru i przekształceniach własnościowych w przemyśle cukierniczym /Dz.U. Nr 98, poz. 473 wraz z późn.zm./ ze szczególnym uwzględnieniem prawidłowości stosowania cen zbytu oraz prawidłowości rozliczeń z tytułu podatku od towarów i usług za listopad - grudzień 1998r. oraz styczeń - październik 1999r. stwierdził, że "C" S.A. w G., naruszając art. 25 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. Nr 11, poz. 50 wraz z późn.zm./ w powiązaniu z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. Nr 106 z 1993r., poz. 482 wraz z późn.zm./, nieprawidłowo odliczyła w marcu 1999r. podatek naliczony w łącznej kwocie [...] wynikający z 12 faktur VAT wystawionych przez odbiorców cukru z tytułu udzielonych prowizji - rabatów.
W ocenie Inspektora, warunki umowy i praktyka sprzedaży cukru, wskazywały że udzielona przez "C" prowizja była w rzeczywistości rabatem, przez który należy rozumień "zniżkę, upust od sumy należnej za towar, przyznany przy kupnie dużej ilości towaru" (Mały Słownik Języka Polskiego PWN, W-wa 1994r.). Udzielona przez "C" prowizja (uzależniona od ilości sprzedanego cukru) na kupno cukru, bez świadczenia przez odbiorcę jakichkolwiek usług dla "C", odpowiada podanej definicji rabatu. Wystawienie przez nabywcę cukru faktur za "prowizje", zamiast obniżenia bezpośrednio ceny w fakturach lub fakturach korygujących, dotyczących sprzedaży cukru, wskazywało - wg Inspektora - na zamiar ominięcia przepisu dotyczącego ceny minimalnej i uniknięcia opłaty sanacyjnej w wysokości 100% wartości sprzedanego cukru liczonego wg ceny minimalnej.
Zdaniem Inspektora Kontroli Skarbowej, faktury wystawione "za prowizję" nie odpowiadają rzeczywistemu przebiegowi operacji gospodarczej, gdyż z faktur tych nie wynika, że prowizja jest rabatem obniżającym cenę jednostkową, a - ponadto - fakturę potwierdzającą udzielony rabat powinna wystawić "C" udzielająca rabatu, nie zaś nabywca otrzymujący rabat. Przyjęty przez "C" sposób fakturowania "prowizji" narusza zasady art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym i § 43 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 156, poz. 1024 wraz z późn.zm.), gdyż wykorzystanie formuły prowizji, zamiast rabatu, spowodowało zaniżenie deklarowanych kwot zobowiązań w podatku VAT ponieważ, zamiast zmniejszyć obrót, który opodatkowany byłby wg stawki 7%, nabywcy cukru wystawili faktury ze stawką 22% i w ten sposób zaniżono podatek VAT o 15% wartości udzielonych rabatów.
W następstwie powyższych ustaleń Inspektor Kontroli Skarbowej uznał, że faktury wystawione przez nabywców cukru nie stanowią podstawy do odliczenia podatku naliczonego, wykazanego w fakturach, stosownie do treści § 54 ust. 4 pkt 5 lit. c wskazanego wyżej rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997r., zgodnie z którym, gdy nabywca posiada fakturę lub fakturę korygującą potwierdzającą czynności do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego, faktury te nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego.