Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA S. Kłosowski (spr.), Sędziowie NSA B. Gebel, K. Grzegorczyk-Meder, Protokolant Maria Rosochacka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 marca 2004r. sprawy ze skargi Z. M. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania administracyjnego I. u c h y l a zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z dnia [...]r. Nr [...] II. nie orzeka w przedmiocie wykonania zaskarżonej decyzji.
Pismem z dnia [...]r. złożonym [...]r. Z. M. zwróciła się do Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] o wznowienie postępowania zakończonego prawomocną decyzją tego organu z dnia [...]r. znak [...] - podnosząc, iż nie jest właścicielem nieruchomości położonej w [...] na działkach [...] i [...].
W podstawie prawnej wniosku powołała art. 147 w zw. z art. 145 § 1 pkt 5 kpa, nie wskazując okoliczności faktycznych sprawy.
Dnia [...]r. Inspektor Nadzoru Budowlanego w [...] na podstawie art. 149 § 3 kpa wydał decyzję nr [...] w której odmówił wznowienia postępowania w sprawie zakończonej decyzją ostateczną Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z dnia [...]r., Nr [...], wskazując w uzasadnieniu, iż w tej sprawie nie wystąpiła żadna okoliczność warunkująca wznowienie postępowania wymieniona w art. 145 § 1 kpa.
Od powyższej decyzji Z. M. wniosła odwołanie w którym zarzuciła, iż decyzja [...] Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z dnia [...]r. została podjęta z rażącą obrazą art. 145 § 1 pkt 5, albowiem wyszła na jaw istotna dla pracy nowa okoliczność faktyczna, istniejąca w dniu wydania decyzji, nie znana organowi, który wydał decyzję tzn. że nie była i nie jest właścicielem ani współwłaścicielem nieruchomości położonej na działkach [...] i [...] w [...], a co za tym idzie nie może być stroną czego dowodzi załączony wypis z KW. Jej zdaniem decyzja Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z dnia [...]r. Nr [...] została podjęta bez jakiegokolwiek postępowania dowodowego.
Po rozpatrzeniu odwołania decyzją z dnia [...]r. znak [...] wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa utrzymał w mocy decyzję organu I instancji wskazując w uzasadnieniu, że Z. M. zarzuciła wydanej decyzji organu I instancji naruszenie prawa, gdyż - jej zdaniem - wyszła na jaw istotna dla sprawy nowa okoliczność faktyczna, istniejąca w dniu wydania decyzji, nie znana organowi, który wydał decyzję tzn. nie była ona i nie jest właścicielem ani współwłaścicielem nieruchomości położonej w [...], a co za tym idzie nie powinna być uznana za stronę.
Podnoszona przez skarżącą okoliczność, iż nie jest ona stroną w toczącym się postępowaniu administracyjnym, stanowi wystarczającą przesłankę do wydania decyzji o odmowie wznowienia postępowania.
W przedmiotowej sprawie wnioskodawczyni sama nie rości sobie prawa do tego aby być stroną. W związku z powyższym decyzja wydana przez INB w [...], jest zasadna.
Powyższą decyzję Z. M. zaskarżyła skargą do Naczelnego Sądu Administracyjnego, domagając się jej uchylenia.
W uzasadnieniu skargi wywiodła, że Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji trafnie przyjął , że nie jest stroną i nie był stroną w postępowaniu zakończonym prawomocną decyzją Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z dnia [...]r. znak [...] i ten fakt stanowi wystarczającą przesłankę do wznowienia postępowania z urzędu (art. 147 kpa).
Natomiast w postępowaniu [...]Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...], które jest postępowaniem odrębnym od w/w, zakończonym ostateczną decyzją Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z dnia [...]r., ponad wszelką wątpliwość była stroną, Jej interes prawny przejawia się w tym, że prawomocna decyzja Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z [...]r. znak [...], w której mylnie występuje jako strona (art. 145 § 1 pkt 1 kpa) stanowiła i stanowi dowód obciążający ją w wymienionych sprawach przed Sądem w [...].