Zawarcie umowy pożyczki pomiędzy wspólnikiem spółki cywilnej a samą spółką skutkuje zatem, że wspólnik pożycza sam sobie w części, w jakiej ma udział w majątku wspólnym.
Odsetki od takiej pożyczki, stanowiącej własny kapitał włożony przez podatnika w źródło przychodu, nie uważa się za koszt uzyskania przychodu w spółce cywilnej stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.
Urząd Skarbowy w S. decyzją z dnia 29 sierpnia 1997 r. wydaną na podstawie art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ oraz art. 8, art. 9, art. 23 ust. 1 pkt 8 i 9, art. 26 ust. 1, art. 27 ust. 1, art. 45 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ określił Markowi B. zamieszkałemu w S. wysokość podatku dochodowego od osób fizycznych w kwocie 14.693,80 zł od dochodu osiągniętego w 1993 r. Rozstrzygnięcie to oparto na następujących ustaleniach:
W roku podatkowym 1993 r. Marek B. prowadził działalność gospodarczą w spółkach cywilnych: PHU "I." "PHU "T." z siedzibą w S. oraz w RHPU "D." z siedzibą w Z. W złożonym zeznaniu na formularzu PIT-30 podatnik wykazał łączny dochód w kwocie 431.955.644 st. zł.
Po uwzględnieniu straty poniesionej w 1991 r. w spółce cywilnej "T." w kwocie 32.404.166 st. zł oraz odliczeń z tytułu darowizny w kwocie 2.198.350 st. zł składek na ubezpieczenie społeczne w wysokości 11.127.800 st. zł, a także wydatków mieszkaniowych w kwocie 315.374.200 st. zł. Marek B. zadeklarował dochód do opodatkowania w wysokości 70.891.128 st. zł. oraz podatek dochodowy od tego dochodu w kwocie 13.923.000 st. zł.
W wyniku kontroli podatkowej przeprowadzonej w spółce cywilnej "I." ustalono zawyżenie kosztów uzyskania przychodu w kwocie 928.448.100 st. zł poprzez zaliczenie do tychże kosztów odsetek od własnego kapitału wspólnika Stanisława K. wniesionego do Spółki.
W związku z tym uznano, że Marek B. jako wspólnik spółki cywilnej "I." mający udział w zyskach i stratach Spółki zadeklarował za 1993 r. dochód oraz podatek dochodowy w nieprawidłowej wysokości. Stwierdzono, że "I." spółka cywilna z siedzibą w S. została zawarta w dniu 14 października 1992 r. pomiędzy Zenonem B., Markiem B. i Mirosławem K.
Firmę wpisano do ewidencji gospodarczej w dniu 20 października 1992 r. W dniu 20 stycznia 1993 r. do Spółki przystąpił Stanisław K. na warunkach takich samych jak przewidziano w umowie Spółki i tytułem udziału wniósł do Spółki samochód ciężarowy marki "M." o wartości 100.000.000 st. zł.
Tego samego dnia, zgromadzenie wspólników Spółki "I." w składzie poszerzonym o nowego wspólnika podjęło uchwałę, w której Stanisław K. zobowiązał się do wniesienia do Spółki tytułem wpłaty na środki obrotowe kwotę 2.500.000.000 st. zł w formie gotówki.
Z uchwały tej wynika, że wpłata tych środków nie narusza postanowień umowy Spółki, zaś sposób rekompensaty wniesionych środków wspólnicy ustalą w przyszłości. Jednocześnie wspólnicy przyjęli do wiadomości, że wniesiona kwota pochodzi z kredytu zaciągniętego przez Stanisława K. w Banku G. i wszyscy wspólnicy Spółki "I." są zobowiązani do spłaty odsetek od tego kredytu.
W dniu 30 czerwca 1993 r. Stanisław K. wypowiedział swój udział w Spółce i w tym samym dniu wspólnicy: Zenon B. i Marek B. podjęli uchwałę, w której zobowiązali się zwrócić kwotę 2.500.000.000 st. zł do dnia 1 listopada 1993 r. oraz zwrócić samochód ciężarowy marki "M". do dnia 31 lipca 1993 r.