Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA G. Jankowski (spr.), Sędziowie NSA M. Kowalewska, A. Windak, Protokolant B. Majewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 marca 2004r. s p rawy z e s ka rg i L. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie zasiłku stałego /. uchy l a zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w [...]z dnia [...]r., Nr [...], II. orzeka, że uchylone decyzje nie mogą być wykonane, III. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącego kwotę [...] zł /[...]zł/ tytułem zwrotu kosztów sądowych.
Decyzją z dnia [...]r. Nr [...] wydaną na podstawie art. 104 Kodeksu postępowania administracyjnego /Dz.U. Nr 98, poz. 1071 z 2000r./ oraz art. 43 ust. 1, 2a, 3 w. zw. z art. 11, art. 27 ustawy z dnia 29 listopada 1990r. o pomocy społecznej /Dz.U. Nr 64, poz. 414 z 1998r. z późno zm./, Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej w [...] uchylił decyzję administracyjną Nr [...] z dnia [...]r. o przyznaniu L. K. pomocy w postaci zasiłku stałego z tytułu wychowywania niepełnosprawnego dziecka z dniem [...]r. i odmówił przyznania w/w świadczenia.
W uzasadnieniu decyzji organ podniósł, iż w okresie kiedy L. K. nabyła prawo do zasiłku stałego tj. od [...]r. wyjechała do [...]na okres [...], a tym samym udowodniła, że sprawowanie stałej i systematycznej opieki przez nią nad dzieckiem nie jest konieczne, co jest niezbędnym warunkiem do uzyskania pomocy w postaci zasiłku stałego.
Rozpatrując odwołanie L. K. od decyzji Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej, Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia [...]. Nr [...] na podst. art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, art. 2 ustawy z dnia 12.10.1994r. o samorządowych kolegiach odwoławczych /Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz, 856/, art. 2, 3 i 4 oraz art. 27 ust. 1 i 2b ustawy z dnia 29 listopada 1990r. o pomocy społecznej /Dz.U. z 1998r. Nr 64, poz. 414 z późn.zm./, § 1 pkt 6 lit. "a" rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia na 17. 02.1999r. w sprawie obszarów właściwości samorządowych kolegiów odwoławczych /Dz. U. Nr 13, poz.115/ utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu Samorządowe Kolegium Odwoławcze stwierdziło, że w myśl art. 27 ustawy o pomocy społecznej, osoba ubiegająca się o zasiłek stały ma sprawować opiekę nad dzieckiem wymagającym stałej pielęgnacji. Pielęgnacja ta ma być realizowana bezpośrednio i osobiście przez tę osobę, a zatem osoba sprawująca opiekę robi to sama, a nie za pośrednictwem innych osób, czy przy wykorzystaniu jakichś powołanych do tego celu instytucji, a adresatem działań opieki jest dziecko. Niepracujący mąż L. K. może sprawować opiekę nad [...].
Powyższą decyzję ostateczną do Naczelnego Sądu Administracyjnego zaskarżyła L. K. Wnosząc o zmianę zaskarżonej decyzji i przyznanie zasiłku stałego skarżąca podniosła, iż spełnia wszystkie kryteria do jego przyznania. Zajmować się dzieckiem może tylko ona, bowiem pozostawanie męża bez pracy jest okresowe.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze podtrzymało dotychczasowe stanowisko w sprawie uznając skargę za bezzasadną jako, że skarżąca nie spełnia wymogów do przyznania zasiłku stałego w myśl art. 27 ustawy z dnia 29.11.1990r. o pomocy społecznej.
Wojewódzki Sad Administracyjny uznał, co następuje:
Sądowa kontrola zaskarżonej decyzji prowadzona na podstawie art. 3 ustawy z 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowanie przed sądami administracyjnymi /Dz.U. Nr 153, poz. 1270/ wykazała, że skarga jest zasadna.
Właściwość Sądu wynika z art. 97 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002r. przepisy wprowadzające ustawę - prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. Nr 153, poz. 1271/, który stanowi, że sprawy, w których skargi zostały wniesione do Naczelnego Sądu Administracyjnego przed dniem 1 stycznia 2004r. i postępowanie nie zostało zakończone podlegają rozpoznaniu przez właściwy wojewódzki sąd administracyjny.