Na podstawie art. 134 § 1 ustawy z 30 sierpnia Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd przy rozpoznawaniu niniejszej sprawy wyszedł poza granice skargi.
Jak wynika z akt administracyjnych, dnia [...]r. Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej w [...]wydał decyzję, w której przyznał L. K. na podstawie art. 27 ust.1 i 5 ustawy z 29 listopada 1999r. o pomocy społecznej /Dz.U. Nr 64, poz. 414 ze zm./ zasiłek stały na okres od [...]r. do [...].
Podstawą do wydania decyzji stał się zebrany w sprawie materiał dowodowy, w tym między innymi postanowienie z [...]Zespołu do Spraw Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności, w którym orzeczono, że A. K. [...] wymaga ze względu na stan zdrowia sprawowania nad nim opieki polegającej na stałej bezpośredniej i osobistej pielęgnacji i systematycznym współdziałaniu w postępowaniu leczniczym oraz rehabilitacyjnym w zakresie uniemożliwiającym podjęcie zatrudnienia przez osobę ubiegającą się o zasiłek stały.
Następnie organ uznał, że ze względu na trwający ok. [...] wyjazd L. K. do [...], podczas, którego opiekę nad synem sprawował ojciec, należy pozbawić L. K. zasiłku stałego.
Zdaniem Sądu organ administracji zastosował niewłaściwą podstawę prawną powołując się na art. 43 ust.1, 2a i 3 ustawy o pomocy społecznej.
Jak wynika z uzasadnienia wspomnianej decyzji, utrzymanej w mocy decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z [...]. L. K. wyjeżdżając do [...]udowodniła, że sprawowanie stałej i systematycznej opieki przez nią nad dzieckiem nie jest konieczne.
Nadto organy uznały, że w sprawie nie zostały spełnione łącznie przesłanki art. 27 ustawy o pomocy społecznej, który był podstawą przyznania zasiłku stałego.
Zgodnie z art. 43 ust.2a ustawy o pomocy społecznej właściwy organ może zmienić lub uchylić decyzję administracyjną na niekorzyść strony bez jej zgody w przypadku zmiany przepisów prawa lub jeżeli nastąpiły zmiany w sytuacji dochodowej lub osobistej osób otrzymujących świadczenie, a także jeżeli wystąpiły przesłanki, o których mowa w ust.4 i 5 oraz w art. 6 i 34 ust.4a tej ustawy.
W ocenie Sądu w sprawie nie zaistniała żadna z wymienionych w tym przepisie przesłanek. Poza tym organy nawet nie próbowały przedstawiać jakichkolwiek z w/w przesłanek lecz zakwestionowały podstawę przyznania decyzji przez podważenie przesłanek określonych w art. 27 ustawy o pomocy społecznej, a które stały się podstawą do przyznania zasiłku stałego decyzją z [...]r.
Zdaniem Sądu jeżeli organ administracji podważa swoje wcześniejsze ustalenie, to jedynie tryby nadzoru opisane w kodeksie postępowania administracyjnego pozwalając na ewentualne wzruszenie ostatecznych decyzji.
Korzystanie z trybów nadzwyczajnych musi się jednak odbywać ściśle w oparciu o przepisy kpa i wobec możliwości wzruszenia decyzji ostatecznej organy nie mogą stosować wykładni rozszerzającej.
Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny na podstawie art. 145 § 1 pkt 1a ustawy z 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi uchylił decyzje organów obu instancji oraz na podstawie oraz art. 152 orzekł, że uchylone decyzje nie mogą być wykonywane.
Nadto na podstawie art. 97 § 2 ustawy przepisy wprowadzające /.../ orzekł o kosztach sądowych.