Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Henryk Dolecki, Sędziowie Asesor WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder, Sędzia NSA Elżbieta Makowska, Protokolant Edyta Wójtowicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 listopada 2004r. sprawy ze skargi M. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie okresowego zasiłku gwarantowanego oddala skargę
Decyzją z dnia [...]r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., art. 2 ustawy z dnia 12 października 1994r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (Dz. U. z 2001r. Nr 79, poz. 856), art. 31 ust. 4 ustawy z dnia 29 listopada 1990r. o pomocy społecznej ( t.j. Dz. U. z 1998r. Nr 64, poz. 414 ze zm.) oraz § 1 pkt 16 lit. "a" rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 lutego 1999r. w sprawie obszarów właściwości samorządowych kolegiów odwoławczych (Dz.U. Nr 13, poz. 115), po rozpoznaniu odwołania M. S. od decyzji z dnia [...]r. Kierownika Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w [...], odmawiającej przyznania pomocy w postaci gwarantowanego zasiłku okresowego - utrzymało w mocy zaskarżoną decyzją.
W uzasadnieniu decyzji organ podał, że odwołanie M. S. wskazujące, że Kierownik Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w [...]nie uwzględnił jej faktycznej sytuacji rodzinnej, nie zasługuje na uwzględnienie.
Zdaniem organu odwoławczego budzą wątpliwości uprawnienia M. S. wynikające z art. 2a ust. 1 pkt 1a ustawy o pomocy społecznej związane z kwestią, czy jest osobą samotnie wychowującą dziecko. Pojęcie osoby samotnie wychowującej dziecko odnosi się do osoby gospodarującej z dzieckiem pozostającym pod jej opieką i na jej wyłącznym utrzymaniu, nawet jeśli otrzymuje alimenty. W rozpatrywanej sprawie M. S. nie można uznać za osobę samotnie wychowującą dziecko w rozumieniu powołanego przepisu, ponieważ postępowanie administracyjne potwierdzone wywiadem środowiskowym wykazało, że odwołująca nie gospodaruje tylko z dzieckiem, lecz wspólnie z rodzicami i siostrą. Zatem, choć jest samotną matką, to jednak nie spełnia warunku "matki samotnie wychowującej dziecko" określonego w powołanym przepisie.
Od powyższej decyzji skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Szczecinie złożyła M. S. zarzucając, że organ dokonał błędnej interpretacji pojęcia "samotna matka", gdyż dziecko wychowuje sama i nie pozostaje w żadnym związku. Faktem jest, że mieszka ze swoimi rodzicami i siostrą, ale to ona wraz z synem stanowią podstawową komórkę społeczną jaką jest rodzina, a pozostali członkowie są jej krewnymi. Kodeks rodzinny nie mówi nic na temat rodziny dalszej i bliższej. Nie interpretuje też i nie rozszerza definicji pojęcia rodzina. W związku z tym, że jest faktycznie osobą samotnie wychowującą dziecko spełnia wszystkie warunki wymienione w art. 31 ust. 4a ustawy o pomocy społecznej.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie nie znajdując podstaw do zmiany swego stanowiska.
Wojewódzki Sąd Administracyjny z w a ż y ł, co następuje:
Stosownie do art. 97 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1271), sprawy w których skargi zostały wniesione do Naczelnego Sądu Administracyjnego przed dniem 1 stycznia 2004r. i postępowanie nie zostało zakończone, podlegają rozpoznaniu przez właściwe wojewódzkie sądy administracyjne na podstawie przepisów ustawy z 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270).