Sprawa ze skargi na decyzję Z. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Sz. w przedmiocie nakazu rozbiórki obiektu budowlanego
Tezy

Na podstawie art. 53 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody /Dz.U. nr 114 poz. 492 ze zm./, obiekty zabudowane wbrew wprowadzonym zakazom albo bez uzyskania wymaganej zgody organu ochrony przyrody lub niezgodnie z warunkami uzgodnienia, podlegają przymusowej rozbiórce w trybie przepisów ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Jadwigi i Czesława L. na decyzję Z. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Sz. z dnia 27 stycznia 2000 r. (...) w przedmiocie nakazu rozbiórki obiektu budowlanego - oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/3

Decyzją z dnia 16 sierpnia 1999 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Powiecie S., działając na podstawie art. 103 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ w zw. z art. 37 ust. 2 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ oraz art. 104 Kpa - nakazał Jadwidze i Czesławowi L. usunąć dwa kontenery metalowe, usytuowane na działce nr geodezyjny 608/4 obręb C., gmina I.

W uzasadnieniu decyzji podano, że po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego, wszczętego na wniosek Burmistrza Gminy i Miasta w I. z dnia 3 marca 1997 r., ustalono, że na działce o nr geod. 608/4 w obrębie C. zostały ustawione w 1994 r. dwa kontenery metalowe, bez wymaganego prawem pozwolenia. Działka na której znajdują się kontenery przeznaczona jest w planie zagospodarowania przestrzennego gminy Ińsko na cele rolne i znajduje się w granicach I. Parku Krajobrazowego nad jeziorem I. W związku z tym Kierownik Urzędu Rejonowego w S. Sz. wydał decyzję nakazującą usunięcie przedmiotowych kontenerów. Od tej decyzji odwołali się właściciele działki, wnosząc o jej uchylenie.

Organ II instancji uchylił ww. decyzję i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania, wskazując na możliwość legalizacji powstałej samowoli w oparciu o przepisy ustawy Prawo budowlane z 1974 r. Biorąc to pod uwagę pismem z dnia 25.09.1998 r. (...) inwestor został zobowiązany do przedłożenia stosownych dokumentów, celem udzielenia pozwolenia na użytkowanie kontenerów, z jednoczesnym pouczeniem, że nie dostarczenie dokumentów spowoduje wydanie decyzji o usunięciu kontenerów. Inwestor nie przedłożył jednak żadnych dokumentów, pozwalających na legalizację przedmiotowej inwestycji.

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego wystąpił z wnioskiem do Urzędu Gminy i Miasta w I. o wydanie opinii o zgodności lokalizacji inwestycji z planem zagospodarowania przestrzennego gminy I. Burmistrz Gminy i Miasta w I. w dniu 23 czerwca 1999 r. negatywnie zaopiniował lokalizację przedmiotowych kontenerów. Negatywne stanowisko odnośnie lokalizacji podtrzymała również, w pismach z dnia 8.04.1998 r. i 24.05.1999 r., Dyrekcja I. Parku Krajobrazowego.

Od powyższej decyzji odwołanie złożyli Jadwiga i Czesław L. wyjaśniając, że dwa kontenery metalowe znajdują się na nieruchomości będącej ich własnością i nie stanowią obiektu budowlanego, ponieważ są przenośne i nie związane z gruntem. Obecnie przeznaczone są do sprzedaży, jako pozostałość po prowadzonej działalności gospodarczej. Do chwili ich sprzedaży wykorzystywane są do produkcji rolnej i przechowywania narzędzi rolniczych.

Decyzją z dnia 27 stycznia 2000 r. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego, działając na podstawie art. 138 par. 1 Kpa art. 37 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ w zw. z art. 103 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, po rozpoznaniu odwołania Jadwigi i Czesława L. - utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.

Strona 1/3