Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Marian Jaździński, Asesor WSA Kazimierz Maczewski (spr.), Sędzia WSA Alicja Polańska, Protokolant Gabriela Porzezińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 stycznia 2004 r. sprawy ze skargi "P." Spółki z o.o. w S. na decyzję Izby Skarbowej z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie odsetek od zaległości podatkowych o d d a l a skargę.-
Decyzją z dnia [...] r., Nr [...], wydaną z powołaniem się na przepisy art. 233 § 1 pkt 1 i art. 53 § 1 i 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) oraz § 10 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4.05.2001 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 40, poz. 463), Izba Skarbowa orzekła o utrzymaniu w mocy decyzji Inspektora Kontroli Skarbowej [...] z Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...] r., Nr [...], określającej Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością "P." z siedzibą w S. na kwotę [...] zł wysokość odsetek od zaległości podatkowej w podatku dochodowym od osób prawnych za 1998 r.
W uzasadnieniu swej decyzji organ odwoławczy wskazał, że Inspektor Kontroli Skarbowej z Urzędu Kontroli Skarbowej wydała decyzję z dnia [...] r., Nr [...], którą określiła Spółce z o. o. "P." z siedzibą w S. wysokość zaległości podatkowej w podatku dochodowym od osób prawnych za 1998 r. na kwotę [...] zł. Następstwem tego rozstrzygnięcia było też wydanie przez w/w organ kontroli skarbowej decyzji z dnia [...] r., Nr [...], w której określił on na kwotę [...] zł wysokość odsetek za zwłokę od powyższej zaległości podatkowej, wyliczoną na dzień wydania decyzji określającej tę zaległość.
Decyzja określająca wysokość odsetek od zaległości podatkowej, podobnie jak decyzja określająca samą zaległość w podatku dochodowym od osób prawnych za 1998 r., zaskarżona została przez podatnika odwołaniem, w którym kwestionował on nie zasadność samej decyzji odsetkowej, lecz sformułował zarzuty jedynie w odniesieniu do decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego i wysokość zaległości podatkowej.
Wynika dalej z uzasadnienia omawianej decyzji organu odwoławczego, że uznał on odwołanie od decyzji odsetkowej za w zupełności chybione. Wskazując na obowiązujące w tej mierze przepisy Ordynacji podatkowej, organ odwoławczy stwierdził, że wydanie przez organ kontroli skarbowej decyzji określającej wysokość odsetek od zaległości podatkowej znajduje w pełni swoje umocowanie w przepisach tejże Ordynacji.
Przedstawioną wyżej decyzję ostateczną Spółka z o. o. "P." zaskarżyła do Naczelnego Sądu Administracyjnego - Ośrodek Zamiejscowy w Szczecinie z powodu jej niezgodności z prawem. Domagając się uchylenia zaskarżonej decyzji skarżąca Spółka odwołuje się do faktu zaskarżenia przez siebie także decyzji ostatecznej określającej jej zaległość w podatku dochodowym od osób prawnych za 1998 r. i niezgodności z prawem samej decyzji odsetkowej upatruje w niezgodności z prawem także decyzji w sprawie określenia zaległości, nie formułując wobec niej jakichkolwiek innych zarzutów.
W odpowiedzi na skargę Izba Skarbowa wniosła o jej oddalenia, podtrzymując swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie uznał, co następuje:
Skarga okazała się nieuzasadnioną, nie zachodzą bowiem podstawy do stwierdzenia, że zaskarżona decyzja ostateczna nie odpowiada przepisom prawa.
Na wstępie wskazać należy, iż stosownie do regulacji art. 97 § 1 ustawy z dnia 30.08.2002 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - prawo o ustroju sądów administracyjnych oraz ustawę - prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1271), sprawy, w których skargi wniesione zostały do Naczelnego Sądu Administracyjnego przed dniem 1 stycznia 2004 r. i postępowanie nie zostało zakończone, podlegają rozpoznaniu przez właściwe wojewódzkie sądy administracyjne na podstawie przepisów ustawy - prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.