ustawa z dnia 28 wrzesnia 1991 o lasach nie ma zastosowania do nieruchomości oddanych na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 1, art.38 ust.2, art40 i 46 ust.3 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 o gospodarce gruntami i wywłaszczeniu nieruchomości (Dz.U. Nr 22.poz 99 ze zm.)w zarząd państwowej jednostce organizacyjnej
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym Przewodniczący Sędzia NSA Henryk Dolecki /spr/ Sędziowie NSA Mirosława Włodarczak-Siuda Iwona Tomaszewska Protokolant sekr.sąd. Maria Rosochacka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 8 marca 2004r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Wojewody [...] z dnia [...]r. Nr [...] w przedmiocie opłaty z tytułu zarządu oddala skargę
Decyzją z dnia [...] . Wojewoda [...], działając na podstawie art- 138 § 1 pkt 1 kpa w związku z art. 82, art. 83 ust. 1 i 2 pkt 2; art. 88 ust. 2 i art. 89 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2000r. Nr 46, poz. 543 z późn. zm.). po rozpatrzeniu odwołania [...] od decyzji [...] z dnia [...] r. w przedmiocie ustalenia opłaty rocznej z tytułu trwałego zarządu nieruchomością działką nr [...] o powierzchni [...] ha, położoną w obrębie ewidencyjnym nr [...][...], przy ul. [...],[...], stanowiącą własność Skarbu Państwa - utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu wskazano, że decyzją z dnia [...] r. organ I instancji działając w. oparciu o art. 82, art. 83 ust. 1 i 2 pkt 2, art. 88 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2000r. Nr 46, poz. 543) dokonał ustalenia opłaty rocznej z tytułu trwałego zarządu sprawowanego przez [...] nieruchomością szczegółowo opisaną w sentencji decyzji, w wysokości [...] zł, przy zastosowaniu stawki procentowej równej 0,3 % wartości nieruchomości określonej przez rzeczoznawcę majątkowego.
Odwołanie od powyższej decyzji wniosło [...] żądając jej uchylenia w całości oraz orzeczenia, że zarząd wykonywany przez [...] w stosunku do przedmiotowej nieruchomości nie jest trwałym zarządem w rozumieniu ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami, a zatem naliczona przez Starostę opłata jest nienależna.
Uzasadniając swe zarzuty odwołujący się podniósł, iż organ pierwszej instancji błędnie przyjął, że zapis art. 199 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami ma charakter generalnej normy przekształcającej wszystkie zarządy nieruchomościami stanowiącymi własność Skarbu Państwa oraz własność gminy, sprawowane przez jednostki organizacyjne, w trwały zarząd, gdy tymczasem cytowany wyżej przepis porządkuje jedynie "zarządy" powstałe pod rządami poprzednio obowiązującej ustawy z dnia 29 kwietnia 1985r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości. W związku z tym należy, zdaniem odwołującego się przyjąć, że zarząd sprawowany przez [...] w stosunku do wydzielonego mienia Skarbu Państwa, nie jest zarządem w rozumieniu ustawy o gospodarce gruntami, a zarządem uregulowanym w ustawie z dnia 28 września 1991r. o lasach (Dz. U. z 2000r. Nr 56, poz. 679 z późn. zm.) ze wszelkimi jego konsekwencjami prawnymi.
W ocenie organu II instancji odwołanie nie jest zasadne. Ustawa z dnia 28 września 1991r. o lasach w art. 2 stanowi, iż jej przepisy stosuje się do lasów, bez względu na formę własności. Definicję lasu zawiera art. 3 ustawy. W rozumieniu tego przepisu lasem jest m. in. grunt "związany z gospodarką leśną, zajęty pod wykorzystywane dla potrzeb gospodarki leśnej: budynki i budowle, urządzenia melioracji wodnych, linie podziału przestrzennego lasu, drogi leśne, tereny pod liniami energetycznymi, szkółki leśne, miejsca składowania drewna, a także wykorzystywany na parkingi leśne i urządzenia turystyczne."
Pojęcie "gospodarka leśna" oznacza zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o lasach - "działalność leśną w zakresie urządzenia, ochrony i zagospodarowania lasu, utrzymania i powiększania zasobów i upraw leśnych, gospodarowania zwierzyną, pozyskiwania - z wyjątkiem skupu - drewna, żywicy, choinek, karpiny, kory, igliwia, zwierzyny oraz płodów runa leśnego, a także sprzedaż tych produktów w stanie nie przerobionym". Definicja ta ma charakter zamknięty i wyczerpujący. Dlatego przez budynki i budowle służące gospodarce leśnej, należy rozumieć wyłącznie tego rodzaju obiekty budowlane, które przeznaczone są do wypełnienia funkcji i zadań związanych bezpośrednio z gospodarką leśną. Z akt przedmiotowej sprawy jednoznacznie wynika, iż w planie zagospodarowania przestrzennego miasta [...], zatwierdzonym Uchwałą [...] Rady Miejskiej w [...] z dnia [...]r. teren, na którym zlokalizowana jest przedmiotowa nieruchomość, przeznaczony jest na cele zabudowy mieszkaniowej o niskiej intensywności i tak też jest wykorzystywany. Grunt zabudowany jest budynkiem mieszkalnym wielorodzinnym. Takie przeznaczenie nieruchomości i faktyczne wykorzystanie nie mieści się w normach ustawowej definicji lasu i nie pozostaje w związku z jej celami określonymi w art. 1, stanowiąc negatywną przesłankę wykluczającą zasadność stosowania do spornego zarządu ustawy o lasach, wobec brzmienia art. 2. Założenia te zostały przyjęte w decyzji Naczelnika Miasta i Gminy [...] z dnia [...]r., znak [...] przekazującej w zarząd przedmiotową nieruchomość na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 kwietnia 1985r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz.U. Nr 22, poz. 99), przy uwzględnieniu przeznaczenia nieruchomości. Potwierdza to pismo Naczelnika Miasta i Gminy [...] z dnia [...]r. o odmowie uchylenia wskazanej decyzji przy bezzasadności wydzielenia terenu na cele gospodarki rolnej i leśnej na podstawie § 1 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 kwietnia 1986r. w sprawie zasad i trybu przekazywania między jednostkami gospodarki uspołecznionej państwowych nieruchomości rolnych i leśnych oraz niektórych innych nieruchomości położonych na obszarach przeznaczonych w planach zagospodarowania przestrzennego na cele gospodarki rolnej i leśnej, a także właściwości organów w tych sprawach (Dz.U. Nr 17, poz. 90).