Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący del. Sędzia NSA Henryk Dolecki /spr/ Sędziowie: Sędzia WSA Barbara Gebel Asesor WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder Protokolant st.sekr.sąd. Maria Rosochacka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 marca 2004r. sprawy ze skargi A. W. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie o nakazanie oceny stanu technicznego obiektu I. u c h y l a zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] r. Nr [...] II. nie orzeka w przedmiocie wykonania uchylonych decyzji III. z a s ą d z a od Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz skarżącej A. W. kwotę [...] zł/[...] złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Decyzją z dnia [...] r. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt. 1 kpa i art. 105 § 1 kpa, po rozpatrzeniu odwołania A. W. od decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] r. w sprawie umorzenia postępowania dotyczącego uciążliwości powodowanych przez hałas i wibrację pochodzących od urządzeń maszynowych dźwigu, a przenikających do lokalu mieszkalnego nr [...], przy ul. [...], w [...] - utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu decyzji organ podał, że A. W. w odwołaniu od decyzji organu I instancji wskazała na brak przesłanek do umorzenia postępowania w przedmiotowej sprawie. Poza tym, zdaniem skarżącej, decyzja została wydana z naruszeniem przepisów o właściwości i powinna zostać uznana za nieważną.
Organ odwoławczy stwierdził nadto, że A. W. w skargach kierowanych do organów nadzoru budowlanego wskazywała na uciążliwości związane z hałasem i wibracjami odczuwanymi w jej mieszkaniu. Zgodnie z art. 83 Prawa budowlanego do właściwości organów nadzoru budowlanego należą zadania określone m.in. w art. 66 ustawy, tj. wydawanie decyzji nakazujących usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości w przypadku gdy obiekt budowlany jest w nieodpowiednim stanie technicznym lub jego użytkowany w sposób zagrażający zdrowiu ludzi. Postanowieniem z dnia [...] r. Spółdzielnia Mieszkaniowa w [...] została zobowiązana do przedłożenia protokołu z pomiaru poziomu hałasu i wibracji pochodzących od urządzeń maszynowni dźwigu i przenikających do lokalu mieszkalnego nr [...]. W dniu [...] r. Spółdzielnia Mieszkaniowa przedłożyła opracowanie dotyczące pomiaru drgań, a w dniu [...] r. dotyczące hałasu w mieszkaniu nr [...], które zostały wykonane przez Politechnikę [...] Wydział [...]. Opracowanie w sprawie wpływu drgań na ludzi w mieszkaniu nr [...] zostało sporządzone na podstawie przeprowadzonych pomiarów, w obecności A. W. oraz przedstawicieli Spółdzielni Mieszkaniowej. Stwierdzono bardzo niskie poziomy drgań, wielokrotnie niższe od dopuszczalnych dla pory nocnej. Z powodu trzykrotnego nie udostępnienia przez A. W. mieszkania w celu wykonania pomiaru hałasu, drugie opracowanie Politechniki [...] dotyczyło interpretacji i oceny wyników pomiarów hałasu, wykonanych przez Powiatową Stację Sanitarno-Epidemiologiczną w [...] w [...] r. i w [...] r. W opracowaniu tym wykazano, że nie ma podstaw do twierdzenia, że hałas w mieszkaniu nr [...] przekracza wartości dopuszczalne.
Organ odwoławczy podkreślił, że zgodnie z art. 84 kpa, gdy w sprawie wymagane są wiadomości specjalne należy uzyskać opinię biegłego. Biegły na podstawie posiadanych wiadomości fachowych i doświadczenia przekazuje opinię co do okoliczności faktycznych rozpatrywanej sprawy, co miało miejsce w przypadku drugiego opracowania. Jak stanowi art. 80 kpa organ administracji ocenia na podstawie całokształtu materiału dowodowego czy dana okoliczność została udowodniona. Biorąc pod uwagę zgromadzony materiał dowodowy, należy stwierdzić że w mieszkaniu skarżącej nie następuje przekroczenie dopuszczalnego poziomu hałasu i wibracji. Nie ma zatem podstaw do wydania decyzji w trybie art. 66 Prawa budowlanego i postępowanie w sprawie zostało umorzone.