Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zofia Przegalińska /spr/ Sędziowie: Sędzia WSA Marzena Kowalewska Asesor WSA Nadzieja Karczmarczyk Protokolant Katarzyna Orłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 sierpnia 2004r. sprawy ze skargi Andrzeja ORDONA na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie Ośrodek Zamiejscowy w Koszalinie z dnia 26 lutego 2003r. Nr ZEG-924/8/03 w przedmiocie umorzenia postępowania egzekucyjnego I. u c h y l a zaskarżone postanowienie II. z a s ą d z a na rzecz skarżącego od Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie Ośrodek Zamiejscowy w Koszalinie kwotę 250 zł/dwieście pięćdziesiąt/ tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Zaskarżonym postanowieniem wydanym na podstawie art. 17, art. 18 oraz art. 59 § 5 ustawy z dnia 17 czerwca 1966r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. z 2002r. Nr 110, poz. 926 ze zm./, a także na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 144 Kodeksu postępowania administracyjnego /Dz.U. z 2000r. Nr 98, poz. 1071/, Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego Nr [...] umarzające postępowanie egzekucyjne prowadzone przeciwko A. O. na podstawie tytułów wykonawczych SM8/od 15 do 25/01.
Z uzasadnienie zaskarżonego postanowienia wynika, że Naczelnik Urzędu Skarbowego na podstawie art. 59 § 1 pkt 9 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji umorzył postępowanie prowadzone przeciwko A. O. ponieważ w dniu 7 stycznia 2003r. wierzyciel złożył wniosek w tym zakresie . Wynika też z uzasadnienia postanowienia, że w dniu 6 stycznia 2003r. pełnomocnik A. O. złożyli wniosek o umorzenie postępowania egzekucyjnego na podstawie art. 59 § 1 pkt 2 i 3 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
Organ egzekucyjny umorzył postępowanie na podstawie art. 59 § 1 pkt 9, art. 29 § 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji i w ocenie Dyrektora Izby Skarbowej było to zasadne, gdyż zgodnie z art. 26 tej ustawy, organ egzekucyjny wszczyna i prowadzi postępowanie egzekucyjne na wniosek i ryzyko wierzyciela, a pełnomocnik A. O. nie dołączył do wniosku żadnych dowodów na podstawie, których można by ocenić jego zasadność. Wniosek pełnomocnika Dyrektor Izby Skarbowej ocenił jako bezprzedmiotowy, gdyż w tym samym czasie tj. 7 stycznia 2003r. wpłynął wniosek wierzyciela o wycofanie tytułów wykonawczych, dlatego odstąpiono od zbadania zasadności wniosku pełnomocnika, do czego zresztą w tej sytuacji organ egzekucyjny nie miał już legitymacji prawnej. Wynika dalej z uzasadnienia zaskarżonego postanowienia, że w zażaleniu wniesionym na postanowienie organu egzekucyjnego podniesiony został zarzut naruszenia art. 59 § 1 pkt 2 i 3 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji przez jego pominięcie w podstawie prawnej zaskarżonego postanowienia. Nadto w zażaleniu wskazano na naruszenie art. 7 oraz art. 10 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego.
Zażalenie nie zostało uwzględnione, głównie z tej przyczyny, że wniosek wierzyciela wpłynął do organu równocześnie z wnioskiem zobowiązanego o umorzenie postępowania egzekucyjnego, a także dlatego że oprócz doręczenia wkładki tytułu wykonawczego, nie dokonano żadnych czynności egzekucyjnych ponieważ jak się okazało w Banku, do którego skierowano zajęcie, zobowiązany nie miał rachunku bankowego.
W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego, podniesiono zarzut naruszenia art. 63 § 2, art. 7, art. 123 § 2 art. 8 kodeksu postępowania administracyjnego oraz art. 59 § 1 i art. 60 § 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Wyjaśniono też w skardze, że umorzenie postępowania egzekucyjnego na wniosek wierzyciela /art. 59 § 1 pkt 9/ nie powoduje uchylenia dokonanych czynności, a to ma wpływ na bieg terminów przedawnień zobowiązań A. O..